Από τις πήλινες πινακίδες που άφησαν οι αρχαίοι Σουμέριοι περίπου 5.000 χρόνια πριν θαμμένες στη γη του Ιράκ, τα ιερογλυφικά των αρχαίων Αιγυπτίων λαξεμένα στις πέτρες των πυραμίδων και τις επιγραφές των Μάγιας, οι μεγάλοι πολιτισμοί που πέρασαν από τον πλανήτη φρόντισαν να αφήσουν πίσω για τον μελλοντικό ιστορικό καταγεγραμμένη την πορεία και τη γνώση τους. Όμως τι θα γίνει με τη σύγχρονη γνώση αν από το πουθενά συμβεί μια καταστροφή; Θα μπορούν οι αρχαιολόγοι του πολύ μακρινού μέλλοντος να βρουν πληροφορίες για τον δικό μας πολιτισμό;
Σήμερα, ζούμε σε ένα ψηφιακό κόσμο, όπου οι πληροφορίες αποθηκεύονται ως ηλεκτρονικές μονάδες και μηδενικά, και που θα μπορούσαν να σβηστούν ακόμα κι από ένα τυχαίο πάτημα σε ένα πληκτρολόγιο. πράγμα που καθιστά εξαιρετικά επικίνδυνη τη διατήρηση της γνώσης.
Πώς θα μάθουν λοιπόν οι επόμενοι για εμάς αν γίνει μια ολική καταστροφή στη Γη;
Η Μνήμη της Ανθρωπότητας
Εκεί έρχεται το πρότζεκτ Memory of Mankind ή αλλιώς «Μνήμη της Ανθρωπότητας», μία συνεργασία μεταξύ ακαδημαϊκών, πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, εφημερίδων και βιβλιοθηκών που φιλοδοξούν να συγκεντρώσουν τη συσσωρευμένη γνώση της εποχής μας και να την κρύψουν για τις επόμενες γενιές σε ένα από τα παλαιότερα αλατωρυχεία του κόσμου, στα βουνά της γραφικής Salzkammergut της Αυστρίας. Και πως θα το κάνουν; Όπως και οι παλιοί. Με τις πληροφορίες σκαλισμένες, ώστε να μην χαθούν ότι και να γίνει. Θα πρόκειται για ένα αντίγραφο ασφαλείας των γνώσεων και της ιστορίας μας.
Το να δημιουργήσουμε μια πέτρινη χρονοκάψουλα, μπορεί να ακούγεται αρχαϊκό σε μια εποχή που η γνώση αιωρείται στο σύννεφο του διαδικτύου. Είναι γεγονός ότι σήμερα οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε μεγαλύτερο όγκο πληροφορίας από οποιοδήποτε προηγούμενο σημείο στην ανθρώπινη ιστορία. Ωστόσο, οι τεράστιες αποθήκες της γνώσης που έχουμε δημιουργήσει είναι επικίνδυνα ευάλωτες.
Οι κίνδυνοι που απειλούν την ιστορία μας
Από τις φωτογραφίες των διακοπών μας το καλοκαίρι, μέχρι τις επιστημονικές δημοσιεύσεις, και από τα βίντεο που καταγράφουν την καθημερινότητα στον κόσμο μέχρι κάθε επίσημο κρατικό έγγραφο φυλάσσονται σε ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες.
Τι θα γίνει όμως αν μία ηλιακή καταιγίδα χτυπήσει για άλλη μια φορά τον πλανήτη; Όπως αστρονόμοι και εκπρόσωποι της NASA και της αμερικανικής κυβέρνησης μας προειδοποίησαν πριν λίγο καιρό, η εκδήλωση ενός τέτοιου φαινομένου θα μπορούσε να καταστήσει τις ηλεκτρονικές μας συσκευές άχρηστες και το υλικό που έχουμε αποθηκευμένο σε αυτές… χαμένο.
Οι μαγνητικές αυτές καταιγίδες είναι αποτέλεσμα ηλιακών εκρήξεων και δημιουργούνται όταν τεράστιες ποσότητες φορτισμένων σωματιδίων (πρωτόνια και ηλεκτρόνια) εκτοξεύονται από την επιφάνεια του Ηλίου με ταχύτητες 400 έως 1.200 km/sec με κατεύθυνση προς τη Γη. Συμβαίνουν περίπου ανά 100 χρόνια και την τελευταία φορά που κάτι τέτοιο έπληξε τη Γη σφοδρά, ήταν το 1859, με αποτέλεσμα να απορυθμιστούν τα τηλεγραφικά συστήματα. Στην εποχή του ίντερνετ κάτι τέτοιο θα ήταν μακράν πιο καταστροφικό…
Αλλά υπάρχουν επίσης κι άλλες απειλές. Σκεφτείτε τι θα γίνει αν ένας κακόβουλος χάκερ ή αν ένας απρόσεκτος αξιωματούχος μπορέσουν να αποκτήσουν πρόσβαση σε όλα αυτά τα αρχεία και να τα διαγράψουν μαζικά.
Αφήστε που οι τεχνολογίες αλλάζουν με τέτοιους ρυθμούς που αν δείξεις σήμερα σε έναν έφηβο μια δισκέτα, πιθανόν να μην ξέρει τι είναι, όχι και πως διαβάζεται.
Έτσι θα αφήσουμε την κληρονομιά μας
Αν δεν φροντίσουμε για το μέλλον, πιθανόν αυτό που θα βρουν οι απόγονοι μας από εμάς να είναι μόνο η κλιματική αλλαγή, τα πυρηνικά απόβλητα και ίσως σκόρπια κουτάκια αναψυκτικών.
Μπορεί να έχουμε διατηρήσει πολύτιμα χειρόγραφα για χιλιάδες χρόνια, όμως εκείνα ήταν γραμμένα σε πάπυρο, ενώ το χαρτί μπορεί να αποσυντεθεί σε χρόνο ρεκόρ αν ο καιρός δεν είναι κατάλληλος.
Η λύση; Κεραμικά πλακίδια 20 εκατοστών, όπου οι επιστήμονες θα εγγράψουν με λέιζερ πάνω σε μία ισχυρή μαύρη επικάλυψη τον τρόπο που ζούμε, την κουλτούρα μας, τις επιστημονικές μας ανακαλύψεις, την τεχνολογία μας, βιογραφίες σημαντικών ανθρώπων όπως και σπουδαία συγγραφικά έργα ακόμα και εικόνες. Κάθε ένας από αυτούς τους δίσκους θα έχει τη δυνατότητα να χωράει 5 εκατ. χαρακτήρες, όσο δηλαδή κι ένα βιβλίο 400 σελίδων.
Στη συνέχεια τα πλακίδια αυτά, που αντέχουν ακόμα και σε θερμοκρασία 1.300 βαθμών Κελσίου, θα αποθηκευτούν σε κεραμικά κουτιά και θα θαφτούν στα έγκατα του αλατωρυχείου.
Κάτω από εκατομμύρια τόνους πετρωμάτων, τα αρχεία θα είναι σε θέση να επιβιώσουν για χιλιετίες και ίσως ακόμη και ολόκληρες εποχές παγετώνων, με το αλάτι να κλείνει κάθε πιθανή ρωγμή που θα τα κάνει ευάλωτα στον έξω κόσμο.
Ας ελπίσουμε ότι θα είναι αχρείαστα…
TVXS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου