Η ύβρις του Σταύρου

Όταν οι νεκροί μπλόγκερ γίνονται «αποβράσματα»…

του Χρήστου Ξανθάκη

Δεν έγινε και τίποτα που να μην το περιμέναμε χθες το βράδυ στη Βουλή.Για τα θαλασσοδάνεια των (σχετικώς πρώην) μεγάλων κομμάτων ακούσαμε, για τη ΖΗΜΕΝΣ, για τον Καλογρίτσα, για το Μνημόνιο (συγγνώμη για τα Μνημόνια), για τους πλειστηριασμούς, τα γνωστά και αναμενόμενα. Και από τις πολιτικές προσωπικότητες, τα γνωστά επίσης: Σύστημα Ρεχάγκελ ο Τσίπρας, φουλ επίθεση ο Κυριάκος, πάμε για την ισοπαλία η Φώφη, πιτ μπουλ ο Βενιζέλος, μπουλντόγκ ο Καμμένος, στα όρια του εκκεντρισμού ο Λεβέντης, τους μελανοχίτωνες δεν τους συζητώ καν (ας επιστρέψουν στο βόθρο παρακαλώ), ουσιώδης και βαρετός, ως συνήθως, ο Κουτσούμπας. Και χείριστος όλων ο Σταύρος Θεοδωράκης!

Δεν το λέω γιατί έχανε τα λόγια του και μπουρδουκλωνόταν και η ομιλία του δεν είχε αρχή, μέση και τέλος. Συνηθισμένα τα βουνά απ’ τα χιόνια και χωρίς μοντάζ πολλά μπορούν να συμβούν στους τηλεοπτικούς αστέρες. Το λέω για μια απρέπειά του που ξεπέρασε κάθε όριο. Και ήρθε να κατσικωθεί σε μια διόλου επίζηλη θέση, στο θρόνο της ύβρεως. Διότι μόνο ύβρις είναι να ξερνάς χολή για έναν μπλόγκερ και να τον αποκαλείς «απόβρασμα». Έναν μπλόγκερ που έχασε τη ζωή του πριν από μερικές ημέρες σε αυτοκινητιστικό…

Για τον Galaxyarchis ο λόγος, μια από τις πιο δραστήριες περσόνες του τουίτερ, ο οποίος φρόντιζε συχνά πυκνά να περνάει πριονοκορδέλα τόσο το Ποτάμι όσο τον Θεοδωράκη. Μπορεί και να ήταν κακόγουστος, δεν λέω. Μπορεί και να ήταν υπερβολικός, ίσως και τερατολόγος. Αλλά αν ήταν «απόβρασμα» όπως σημείωσε ο κυρ Σταύρος, αν «πρωτοστατούσε στις αθλιότητες», αν συκοφαντούσε άνευ αιδούς, υπήρχε πάντοτε η οδός της δικαιοσύνης για να αντιμετωπισθεί. Δεν είναι και τόσο δύσκολο πια, στο 2016 ζούμε. Σηκώνεις ένα τηλεφωνάκι, κάνεις μια καταγγελία και γίνεται η δουλειά σου. Και άσε ύστερα τον άλλον να αναρωτιέται γιατί του πήρες το σπίτι.

Αλλά μήνυση δεν είδα. Άκουσα μόνο τον Σταύρο Θεοδωράκη να μιλάει για τον Galaxyarchis σαν να είναι ακόμη στη ζωή και σαν να αποτελεί βασικό μέλος μια γιγαντιαίας συνωμοσίας που έχουν εξυφάνει η Γεροβασίλη και τοΜαξίμου με κύριο στόχο το Ποτάμι. Και σαν να ανταμείβεται με λεφτά του ελληνικού λαού, για να βρίζει όσους δεν του αρέσουν. Ενώ δεν έχουν συμπληρωθεί ακόμη τα εννιάμερα από του θάνατό του…

Κι άντε τώρα εσύ να είσαι συγγενής του θανόντος, να μην έχουν ακόμη στεγνώσει τα δάκρυα, να μην έχει κρυώσει το πτώμα, και να ακούς μέσα στη Βουλή τον Θεοδωράκη να τον αποκαλεί «απόβρασμα». Συγγνώμη, αλλά ό,τι χαζομάρα και να είχε γράψει ο εκλιπών, όποια υπερβολή και να είχε τουιτάρει, όσες μπούρδες και να είχε κατεβάσει η κούτρα του, τέτοια μεταχείριση δεν του άξιζε. Τέτοια μεταχείριση είναι ύβρις, τελεία. Τελεία και παύλα. Και σε κάνει να αναρωτιέσαι πότε ακριβώς θα κάνουν την εμφάνισή τους οι Ερινύες.

Υ.Γ.: Πολλά μπορούν να καταπιούν ο Έλλην και οι Ελληνίδες. Και τα ακροβατικά του Τσίπρα και τους τσαμπουκάδες του Καμμένου και την αμηχανία της Γεννηματά και την διαρκή απαίτηση για οικουμενική τουΛεβέντη και τις εμμονές του Κουτσούμπα. Αυτό το πράγμα ωστόσο του Κυριάκου που επιμένει να περιαυτολογεί, δύσκολα ξεπερνιέται. Μετά από το «έξη μηνών πολιτικός κρατούμενος», ήρθε το χθεσινό «τρία πτυχία σε επτά χρόνια» να ισοπεδώσει το σουφλέ πάνω εκεί που άρχιζε να φουσκώνει. Κάποιος πρέπει να του υπενθυμίσει ότι το «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» δεν είναι μια από τις ευτυχέστερες ελληνικές εκφράσεις. Και ότι αυτός που το ακούει πιο πιθανό είναι να ανεβάσει στροφές παρά να σκύψει την κεφάλα…

newpost