Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

Δεν είναι το ταξίδι, είναι το ξίδι



του Frank Underwood
Τι κόστισε, τελικώς, το ταξίδι του πρωθυπουργού στη Αβάνα, με το κρατικό αεροπλάνο; 
Τα Νέα επιμένουν ότι κόστισε Τόοοοσο, με το συμπάθιο. Το Μαξίμου επιμένει ότι κόστισε το ένα δέκατο πέμπτο από Τόοοοσο, με το συμπάθιο. Νομίζω ότι έχουν λάθος και οι δυο, παρά το γεγονός ότι τα Νέα δεν τρώνε σανό –έτσι, τουλάχιστον, υποστηρίζει ο συντάκτης του σχετικού δημοσιεύματος. Και το Μαξίμου δεν ταΐζει σανό, καθώς σύμφωνα με έγκυρη διαδικτυακή παρτιτούρα –συγνώμη, μαρτυρία-, στα γεύματά του τρώνε «τον αγλέορα».
Και κάνουν λάθος, ξέρετε γιατί; Διότι κανένας τους δεν υπολογίζει τα μεγάλα έξοδα για γιατρούς, ψυχιάτρους, συμβούλους, προπαγανδιστές, αναλυτές, ψυχολόγους, ανδρολόγους, στομαχολόγους, και λοιπούς, στα οποία αναγκάστηκε να υποβληθεί ένα εκλεκτό κομμάτι της κοινωνίας μας –μεταξύ τους, σύμφωνα με πληροφορίες, και αρκετά στελέχη του ΔΟΛ- εξαιτίας αυτού του ταξιδιού.
Ιδού, όμως, ό,τι οι πάντες αποκρύπτουν, αν θέλετε να είστε σωστά ενημερωμένοι. Το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Κούβα, για την κηδεία του Φιντέλ, κόστισε:
Πρώτον, ένα γερό νευρικό κλονισμό σε όσους εδώ και χρόνια ακούνε Φιντέλ Κάστρο και βρίζουν τους Αμερικάνους που δεν βρήκαν έγκαιρα έναν Πινοτσέτ, να βάλει τάξη και στην Κούβα. Για να υφίστανται τώρα αυτοί, το θέαμα Έλληνα πρωθυπουργού να συμμετέχει στις εκδηλώσεις τιμής για τον μισητό «δικτάτορα».
Δεύτερον, μια ισχυρή στομαχική κωλομπούρδα, σε όσους από το εξήντα προσεύχονταν να πετύχει μια από τις εκατοντάδες απόπειρες δολοφονίας του Φιντέλ, και τώρα τον είδαν να πεθαίνει από φυσικό θάνατο, στα ενενήντα του. Και σαν να μην έφτανε αυτό είδαν τον Έλληνα πρωθυπουργό, να τον υμνεί.
Τρίτον, ένα σοβαρό delirium tremens, στους πολύ Έλληνες, που αγαπούν πολύ την Ελλάδα -αν και όχι πλατωνικά- και τώρα είδαν έναν πρωθυπουργό λίγο Έλληνα, που αγαπά λίγο την Ελλάδα, να στέκεται προσοχή στην πλατεία της Επανάστασης, και να δηλώνει πόσο πολύ αγαπούσε τον άνθρωπο που τολμούσε να λέει τον ιμπεριαλισμό, ιμπεριαλισμό. Άκου πράματα!
Τέταρτον, μια διπλωματική αντράλα με συμπτώματα επιληπτικής κρίσης στους "Μένουμε Ευρώπη" –από τα τρολ, μέχρι τα ΔΟΛ- που είδαν ξαφνικά και προς μεγάλη τους λύπη, πως ο μόνος Ευρωπαίος ηγέτης που έδωσε το παρών στην Αβάνα, και τον αγκάλιασε μάλιστα ο Ραούλ δημόσια, ήταν ο Τσίπρας.
Έλληνας! Πρωθυπουργός! Πήγε, μίλησε, ύμνησε, τον αγκάλιασε ο Ραούλ! Ο κόσμος, δηλαδή, γύρισε ανάποδα, μαζί με στομάχια, μυαλά, μαλλιά, πέννες και αντένες. Αυτή είναι βρε η είδηση. Κι όχι πόσο κόστισε η βενζίνη και τα πάγια του αεροπλάνου!
Δηλαδή, αν πήγαινε να δει ο Τσίπρας τον Τραμπ. Στην Ουάσιγκτον. Αεροπορικώς. Αν συμφωνούσε μαζί του να πολεμήσουν τους μετανάστες, τους μελαψούς, τους τεμπέληδες που παίρνουν επιδόματα αναπηρίας και νοσηλεύονται δωρεάν στα νοσοκομεία. Τότε θα μιλούσε κανείς για τη βενζίνη; Πώς είπατε;
Το θέμα δεν είναι συνεπώς το ταξίδι. Είναι το ξίδι. Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Οι άλλοι, σε ΔΟΛειά να βρίσκονται…
newpost

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου