Βρε τι σου κάνει ένα 90%

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

“ Το σύστημα και οι παπαγάλοι του θα δώσουν τη μάχη μέχρι τέλους, γιατί για αυτούς είναι μάχη επιβίωσης. Μάχη επιβίωσης όμως είναι και για μας, οπότε ας νικήσει ο καλύτερος. ”

Βρε τι σου κάνει ένα 90%, το 90% της συμμετοχής των καθηγητών στην πρώτη ημέρα της πενθήμερης απεργίας τους. Κάνει τους τυφλούς να αναβλέψουν, τους νεκρούς να αναστηθούν, μέχρι και τους δημοσιογράφους της πρωινής εκπομπής του ΣΚΑΙ εξαναγκάζει να φερθούν ανθρώπινα στον πρόεδρο της ΟΛΜΕ Θέμη Κοτσιφάκη. Να τον αντιμετωπίσουν ως εκπρόσωπο πασχόντων εργαζομένων και αγωνιούντων διαθέσιμων, που παλεύουν με αξιοπρέπεια για τις ζωές και για τα σχολεία τους και όχι ως κομματικά υποκινούμενο εξτρεμιστή, που θέλει να βλάψει τους μαθητές και τους γονείς τους.
Ο Οικονόμου δεν κρατήθηκε και είπε κάτι του στυλ, κάτσε να δούμε τι θα γίνει τη δεύτερη μέρα, και κάτι περί καταλήψεων, που είναι και η γραμμή του Αλαφουζέικου, παρόλα αυτά, το κλίμα της Δευτέρας ήταν εντελώς διαφορετικό από το κλίμα της Παρασκευής. Αν μη τι άλλο, απέφυγαν να επαναλάβουν την ανοησία περί κομματικής υποκίνησης, αφού αν ένα κόμμα μπορεί να κινητοποιήσει το 90% των καθηγητών, τότε αποχαιρέτα τον Κεδίκογλου που χάνεις.
Ακολουθώντας το παράδειγμα των καθεστωτικών καναλιών, οι καθεστωτικές εφημερίδες, που τη προηγούμενη εβδομάδα κανονιοβολούσαν με πρωτοσέλιδα τύπου «Κρατούν όμηρους τους μαθητές!», βγήκαν επίσης αισχυντηλές και κυριλέ: Τα «Νέα» ψιθύρισαν με ένα μικρό τετραγωνάκι κάτω δεξιά ότι «Τα μαθήματα άρχισαν με… απεργία», το «Έθνος» είχε δύο τετραγωνάκια, το ένα έλεγε «Καθηγητές: καθολική συμμετοχή στην απεργία» και το άλλο «Μαθητές: αγωνία για την επόμενη ημέρα», ο «Ελεύθερος Τύπος» έγραψε «Στο 90% η συμμετοχή στην πρώτη ημέρα της απεργίας, κρας τεστ έως την Παρασκευή για τους καθηγητές». Μόνο η «Καθημερινή» κράτησε ψηλά τη σημαία της επίθεσης με το «Μετά τις απεργίες, καταλήψεις» που επέλεξε ως κύριο θέμα.
Δεν ήταν μόνο το 90% της συμμετοχής, ήταν και η απρόσμενα μεγάλη διαδήλωση , ήταν και οι δεκάδες άλλοι κλάδοι που απεργούσαν, ήταν κυρίως η ατμόσφαιρα που μύριζε μπαρούτι, παρά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι ο ελληνικός λαός υπομένει τα βάσανά του καρτερικά και αγόγγυστα. Πως μπορείς να μιλάς για μια δράκα υποκινούμενων συνδικαλιστών, όταν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι απεργούν και δεκάδες χιλιάδες είναι στους δρόμους; Δεν γίνεσαι απλώς ρεζίλι των σκυλιών, χάνεις και τους δυνητικούς τηλεθεατές και αναγνώστες σου, αν και πλέον δεν τους νοιάζουν οι τηλεθεατές και αναγνώστες, τους νοιάζει να τα έχουν καλά με την κυβέρνηση και τις τράπεζες, για να παίρνουν που και που κανένα θαλασσοδάνειο.
Παρόλα αυτά, το σύστημα και τα ΜΜΕ του δεν θα το βάλουν κάτω, δεν θα κάτσουν να παρακολουθούν με σταυρωμένα τα χέρια τον θρίαμβο των καθηγητών. Θα ξαποστάσουν κάνα δυο μέρες και μετά ξανά προς τη δόξα θα τραβήξουν, με συκοφαντίες, με τρομοκρατία, με απειλές. Αυτό ξέρουν να κάνουν, αυτό θα κάνουν ή όπως έλεγαν και οι αρχαίοι υμών πρόγονοι «εκ στόματος κοράκου κρα εξελεύσεται».
Το σύστημα και οι παπαγάλοι του θα δώσουν τη μάχη μέχρι τέλους, γιατί για αυτούς είναι μάχη επιβίωσης. Μάχη επιβίωσης όμως είναι και για μας, οπότε ας νικήσει ο καλύτερος.

ΠΗΓΗ: avgi.gr