Μπανανοκαράγουα

Τι μεσολάβησε από την εποχή που η κοινωνία κυνηγούσε στις παρελάσεις τους εκπροσώπους του παλιού συστήματος όταν κυβερνούσαν ή συγκυβερνούσαν; Τι δεν έχει εννοήσει η κοινωνία από τον βίο και την πολιτεία του Κώστα Σημίτη, μετά την οικονομική οδύνη που βίωσε.  Γιατί επιμένει να ακούει ψευδομάρτυρες δημοσιογράφους που υπηρέτησαν εχθρούς και συνεχίζουν να τους υπηρετούν με μεγαλύτερη λύσσα; Και πως ανέχεται τέτοιο ευτελισμό της νοημοσύνης; Εν ολίγοις, η κοινωνία είναι κύρια του εαυτού της; Ελέγχει την κρίση της ή την παραδίδει εξ νέου στους επιτήδειους; Κι αν ναι, γιατί το κάνει;

του Γιάννη Ουτμπούτογλου

Όσα εκστομίζονται εδώ και ένα μήνα, από τον παλαιό κόσμο που συνεχώς βυθίζεται αλλά δεν λέει να βυθιστεί, δεν υπάρχουν ως αντιδράσεις ούτε στην πιο τελειωμένη χώρα του πλανήτη. Εξαιρετικής σοβαρότητας πολιτικά συμβάντα, ιστορικές εξελίξεις, φριχτά οικονομικά σκάνδαλα, αντιμετωπίζονται από στελέχη ΝΔ και ΚΙΝΑΛ, από εντεταλμένους δημοσιογράφους και υποδίκους, με ευτελείς σχολιασμούς, απύθμενη ανοησία, φιοριτούρες και τουπέ χιλίων καρδιναλίων. Κι αυτή είναι η καλή εκδοχή. Διότι πολλά εξ αυτών αντιμετωπίζονται με φασιστικές κορώνες το σταυρό στο χέρι. Γιατί όμως υπάρχει μία απάθεια προς όλα αυτά;

Όταν το συγκολλητικό υλικό κάθε κοινωνίας με την κυβέρνησή της, δεν συνοδεύεται από μία ιδεολογία, αλλά στηρίζεται σε συναισθηματικές ταυτίσεις, τότε ή δεν υπάρχουν αντιδράσεις ή προκύπτουν κι άλλου τύπου αντιδράσεις.

Το συναίσθημα των πολιτών προς την παρούσα κυβέρνηση υπάρχει μεν αλλά βρίσκεται σε κατάσταση άγχους. Σα να της έχουν μουτρώσει επειδή τους πήρε από το κενό αλλά δεν τους πήγε απευθείας στην παιδική χαρά, όπου είναι η θέση τους.  Δεν έχει δηλαδή να κάνει με τα όποια πιθανά λάθη ή τις καθυστερήσεις της κυβέρνησης. Αλλά με το αίτημα «κάνε μας εδώ και τώρα ευτυχισμένους». Κι όσο αυτό το αδιαπραγμάτευτο αίτημα μένει ανικανοποίητο, οι παλιές εκτρωματικές φιγούρες βγαίνουν ξανά μπροστά. Κι ένα ολόκληρο σύστημα προσπαθεί να τις κάνει να φαντάζουν εκ νέου ελκυστικές. Και κάπου εδώ αρχίζει η παράνοια. Του Άδωνη Γεωργιάδη, του Μητσοτάκη, του Βενιζέλου, της Ράικου, του Βορίδη και τελειωμός δεν υπάρχει.

Από την εποχή της ενοχοποίησης και της καταστροφικής επιθετικότητας, η διαπλοκή έχει περάσει στην εποχή του ψεύδους και στα εθνικιστικά καραγκιοζιλίκια. Η προσπάθεια ψυχολογικής χειραγώγησης της κοινωνίας συνεχίζεται δηλαδή με άλλα μέσα. Μονάχα που αυτά τα μέσα οδηγούν απευθείας στα βαθιά σκοτάδια. Καλό είναι να αντισταθούμε σε αυτόν τον υποβιβασμό. Διότι μπροστά μας θα τον βρούμε.

koutipandoras