Κράτος - Εκκλησία: Μια win win συμφωνία

«Όσοι νομίζουν ότι αυτή την στιγμή, με το συντηρητικό ρεύμα που σαρώνει την Ευρώπη, θα μπορούσε να επιτευχθεί μια διαφορετική από αυτήν την αμοιβαία επωφελή συμφωνία- θα επιζητούσαν δηλαδή ένα προϊόν μετωπικής αντιπαράθεσης - κάνουν λάθος. Και νομίζω ότι το ξέρουν αλλά η ανάγκη να αντιπαρατεθούν πάση θυσία με τον ΣΥΡΙΖΑ καθορίζει τις προτεραιότητες τους»

του Νίκου Μπίστη

Ναι, δεν πρόκειται για Συμφωνία διαχωρισμού κράτους εκκλησίας. Ναι, πολύ καλά κάνουμε που βάζουμε - όσοι βάζουμε- αυτόν τον στόχο και επιμένουμε σε αυτόν.

Και πολύ καλά κάνουμε όσοι  ταυτοχρόνως  στηρίζουμε και ενδιάμεσα βήματα προσέγγισης του στόχου γιατί η αντίληψη του « όλα ή τίποτε» είναι ήκιστα μεταρρυθμιστική.

Γνωρίζουμε σε ποιά χώρα ζούμε, τι στερεότυπα έχουν δημιουργηθεί, θυμόμαστε την θεαματική αναδίπλωση του Ανδρέα Παπανδρέου το 1987 στο θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας, το αναμφισβήτητο γεγονός ότι καμία ελληνική κυβέρνηση μπροστά στην  λαιμητόμο του πολιτικού κόστους δεν θέλησε ή δεν μπόρεσε να προωθήσει τον διαχωρισμό.

Θα έπρεπε επίσης να θυμόμαστε την αντίδραση που ξεσηκώθηκε όταν ο Κώστας Σημίτης πήρε ένα μέτρο εκσυγχρονισμού και ανάδειξης διακριτών ρόλων κράτους και εκκλησίας με την μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Η εκ δεξιών κριτική ήταν ότι κινδυνεύει η ταυτότητα του έθνους, η « εξ αριστερών» ήταν ότι πρόκειται για επουσιώδες μέτρο, ανεπαρκές εφόσον δεν προωθείται ο διαχωρισμός. Η ζωή και ο χρόνος έδωσαν την δική τους αποστομωτική απάντηση τόσο στον συντηρητισμό όσο και στον μαξιμαλισμό. Και όσοι από την Αριστερά βγήκαμε τότε  μπροστά και στηρίξαμε την κυβέρνηση  , αγνοώντας  την μαξιμαλιστική η αδιάφορη  στάση των ηγεσιών μας, αισθανθήκαμε δικαιωμένοι και κυρίως χρήσιμοι στον τόπο.

Είμαι βέβαιος ότι την ίδια απάντηση θα δώσουν η ζωή και ο χρόνος  στους επικριτές της Συμφωνίας Τσίπρα -Ιερώνυμου. Πολλοί στέκονται στον αδιαμφισβήτητο θετικό συμβολισμό που περιέχει η Συμφωνία. Από μόνος του ο συμβολισμός - το γεγονός δηλαδή ότι ανατρέπεται  στην συνείδηση του πολίτη ο ασφυκτικός εναγκαλισμός κράτους εκκλησίας με τις επιπτώσεις του στο φαντασιακό του πολίτη- έχει την αυτοτελή του αξία. Αλλά δεν πρόκειται μόνο για αυτή, την πολύ σημαντική παράμετρο που αποτελεί νίκη του κράτους και όλων όσοι πασχίζουν για αυτήν.

Η Συμφωνία έχει και άμεσες ή έστω μεσοπρόθεσμες πρακτικές διαστάσεις που την καθιστούν win win Συμφωνία. Όσοι νομίζουν ότι αυτή την στιγμή, με το συντηρητικό ρεύμα που σαρώνει την Ευρώπη, θα μπορούσε να επιτευχθεί μια διαφορετική από αυτήν την αμοιβαία επωφελή συμφωνία- θα επιζητούσαν δηλαδή ένα  προϊόν μετωπικής αντιπαράθεσης - κάνουν λάθος. Και νομίζω ότι το ξέρουν αλλά η ανάγκη να αντιπαρατεθούν πάση θυσία με τον ΣΥΡΙΖΑ καθορίζει τις προτεραιότητες τους.

πηγή: thecaller.gr