Ενα βήμα μπρος, ένα βήμα πίσω

του Τάσου Παππά

Τελικώς ο Τσίπρας τι είναι; Ροβεσπιέρος ή Θιέρσος; Αν πιστέψουμε τον Μάκη Βορίδη, ο πρωθυπουργός φλερτάρει με τον ηγέτη της Γαλλικής Επανάστασης, αφού σκέφτεται να βγάλει τον σταυρό από την ελληνική σημαία, να απαγορεύσει τον εορτασμό των Χριστουγέννων (προφανώς και του Πάσχα· αφού αν δεν επιτρέπεται να γιορτάζουμε τη γέννηση του Ιησού, δεν μπορούμε να γιορτάζουμε ούτε την Ανάστασή του) και να καταργήσει τις φάτνες.

Για το χριστουγεννιάτικο δέντρο δεν είπε κάτι ο κ. Βορίδης, μάλλον γιατί είναι ένα έθιμο που μας ήρθε από τη Δύση, η οποία ως γνωστόν επιβουλεύεται την Ορθοδοξία. Τα έχει πει ο Χριστόδουλος την εποχή των συλλαλητηρίων.

Είναι Ροβεσπιέρος και για τον Σύνδεσμο Κληρικών. Ισως πιο επικίνδυνος, αφού στα σατανικά σχέδιά του παρέσυρε και τον επικεφαλής της Ελλαδικής Εκκλησίας.

Ο εκπρόσωπος του συνδέσμου κατηγόρησε τον αρχιεπίσκοπο ότι δεν είχε την εξουσιοδότηση να υπογράψει την επαίσχυντη συμφωνία, απείλησε όσους βουλευτές την ψηφίσουν ότι θα φάνε μαύρο στις εκλογές και υποσχέθηκε ιερό πόλεμο, ποντάροντας στη στήριξη της δεξιάς φράξιας της Ιεραρχίας, παράγοντες της οποίας είναι πολύ δραστήριοι στον αγώνα κατά του μαχητικού αθεϊσμού των «αβράκωτων» που μας κυβερνούν: «Θα υπάρξει καθολική αντίδραση και οι μητροπολίτες θα ακυρώσουν αυτήν την εξέλιξη. Αν δεν γίνει αυτό, οι αντιδράσεις θα είναι πολύ μεγάλες.

Θα δουν τον Παπαφλέσσα και οι δικές μας αντιδράσεις δεν θα έχουν κουκούλες». Και θύμισε ότι όποτε η Πολιτεία τα έβαλε με την Εκκλησία, ηττήθηκε κατά κράτος. Αλαζονικό. Εν μέρει σωστό. Υπάρχουν ήττες και για την Εκκλησία (πολιτικός γάμος, συναινετικό διαζύγιο, σύμφωνο συμβίωσης, πολιτικός όρκος, ταυτότητες και άλλα).

Η αντίδραση πάντως της Νέας Δημοκρατίας ήταν αμήχανη. Βλέπει τον άθεο Τσίπρα να μπαίνει στα χωράφια της με τις ευλογίες του προκαθήμενου και δεν της αρέσει καθόλου. Το ΚΙΝ.ΑΛΛ. προβάλλει τη θέση του υπέρ του πλήρους διαχωρισμού Κράτους - Εκκλησίας, καταγγέλλει τον Τσίπρα ότι έκανε κωλοτούμπα στο συγκεκριμένο θέμα (μάλλον θέλει να ξεχάσει ότι το ΠΑΣΟΚ την έχει κάνει πριν από πολλά χρόνια), ωστόσο την ίδια στιγμή εκφράζει την αγωνία του για την οικονομική τύχη των 10.000 κληρικών. Πώς συμβιβάζονται αυτά ένας Θεός ξέρει, αν και, με όσα ακούει, σίγουρα θα έχει μπερδευτεί κι αυτός.

Ροβεσπιέρος ο Τσίπρας για τους κληρικούς και ορισμένους ιεράρχες, Θιέρσος (από τα πιο μισητά πρόσωπα για την Αριστερά) όμως για όσους περίμεναν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα εφαρμόσει μία από τις δεσμεύσεις του. Η συμφωνία απέχει από τις προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχουμε τον πλήρη διαχωρισμό Κράτους - Εκκλησίας. Πρόκειται για έναν συμβιβασμό. Δεν είναι ταπεινωτικός, όπως αυτός του Ιουλίου του 2015, δεν είναι όμως και προωθητικός, όπως αυτός της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Γιατί ο Τσίπρας επέλεξε να μην υλοποιήσει μια πρόταση που βρίσκεται σε περίοπτη θέση στις ιδεολογικές δέλτους της Αριστεράς; Φοβήθηκε. Ο αντίπαλος είναι πανίσχυρος. Οπως έχει πει ο Γιάννης Τσαρούχης, «η εκκλησία είναι το μοναδικό θέατρο που είναι πάντοτε γεμάτο, παρά το γεγονός ότι παίζει το ίδιο έργο εδώ και 2.000 χρόνια». Μια μετωπική σύγκρουση στην παρούσα φάση με την Ιεραρχία θα στοίχιζε στον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι εκκλησίες θα μετατρέπονταν σε εκλογικά κέντρα, οι ιεράρχες θα εκτόξευαν από τους άμβωνες πύρινους λόγους εναντίον των βέβηλων που τολμούν να κατεδαφίσουν τα ιερά και τα όσια της φυλής και η Δεξιά θα πλειοδοτούσε προσδοκώντας εκλογικά κέρδη.

Δεν μπήκε στη μάχη ο Τσίπρας, ελπίζοντας ότι θα φτάσει με μικρά δειλά βήματα στον στόχο του. Κατά το «αγάλι-αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι». Πρέπει να ξέρει, όμως, πως η Ιεραρχία είναι μανούλα στις δολιχοδρομίες και έχει ισχυρές προσβάσεις στο κομματικό σύστημα, στα μέσα ενημέρωσης και στη Δικαιοσύνη.

efsyn