Κακό χωριό τα λίγα σπίτια

του Τάσου Παππά

«Είμαστε η πολιτική συμμαχία τού “αλλιώς”» είπε ο Σταύρος Θεοδωράκης λίγο πριν εκλεγεί επικεφαλής του Ποταμιού με ποσοστά Τσαουσέσκου και Κιμ Ιλ Σουνγκ. Το 93,59% δεν το λες «αλλιώς», αν θυμηθούμε μάλιστα τα ειρωνικά σχόλια στελεχών του Ποταμιού για το αντίστοιχο ποσοστό που είχε πάρει ο Τσίπρας στο συνέδριο του δικού του κόμματος. Αλλά αυτό είναι μια λεπτομέρεια. Η ουσία βρίσκεται στη στάση που θα επιλέξει το κόμμα την επόμενη μέρα των εκλογών - αν βεβαίως φτάσει μέχρι εκεί ενωμένο. Δηλαδή, ποια απάντηση θα δώσει στο δίλημμα που αντιμετωπίζουν όλα τα κόμματα-μπαλαντέρ: «Με ποιον θα πάμε και ποιον θα αφήσουμε;».

Με βάση τις δημόσιες τοποθετήσεις των δύο μεγάλων σχηματισμών (Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ), μπορούμε να πούμε ότι το Ποτάμι θεωρείται χρήσιμος εταίρος σε μια κυβέρνηση συνεργασίας. Πολύφερνη νύφη δεν θα το λέγαμε, γιατί θα εξαρτηθεί από το αν θα είναι στην επόμενη Βουλή. Οι δημοσκοπήσεις, για την ώρα, δεν είναι ευνοϊκές.

Στο επίμαχο ζήτημα φαίνεται ότι το κόμμα, τουλάχιστον στο επίπεδο του στελεχικού δυναμικού, είναι διχασμένο, με τον Στ. Θεοδωράκη να προσπαθεί να κρατήσει κάποιες ισορροπίες, προκρίνοντας το μοντέλο της αυτόνομης παρουσίας, όχι πάντως με τη θέρμη που το έκανε στο παρελθόν, κυρίως την πρώτη περίοδο της εμφάνισης του Ποταμιού στο πολιτικό στερέωμα.

Δεν είναι εύκολη υπόθεση η διατήρηση της συνοχής, γιατί το Ποτάμι δεν είναι ένα κλασικό κόμμα όπου μετά τη συζήτηση στο εσωτερικό του η πλειοψηφία καθορίζει τη γραμμή και η μειοψηφία πειθαρχεί, χωρίς να απεμπολεί τις θέσεις της. Στην περίπτωση που η πλειοψηφία αποφασίσει να συνεργαστεί με τη Ν.Δ., είτε προεκλογικά είτε μετεκλογικά, όπως προτείνουν τρία πρωτοκλασάτα στελέχη (Ψαριανός, Αμυράς, Τσιόδρας), είναι βέβαιο ότι θα διαφωνήσουν ο βουλευτής Σπύρος Δανέλλης και ο ευρωβουλευτής Μίλτος Κύρκος. Στην αντίθετη περίπτωση (συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ), η σφοδρή αντίθεση θα προκύψει από τους άλλους.

Και στις δύο εκδοχές η αντιπαράθεση θα είναι έντονη και θα έχουμε αποχωρήσεις. Αυτό που πρέπει να θεωρείται απίθανο είναι η συνύπαρξη, έστω και μαχητική, των δύο διαφορετικών προσεγγίσεων. Το κλίμα είναι βαρύ και τείνει να γίνει νοσηρό. Στήνονται δίκες προθέσεων, εκτοξεύονται βιτριολικοί υπαινιγμοί για συναλλαγές κάτω από το τραπέζι, κυκλοφορούν πυώδη σενάρια για αποστασίες με ανταλλάγματα, σκοτεινά σχέδια ντύνονται με φανταχτερές λέξεις, τραυματισμένες φιλοδοξίες ζητούν εκδίκηση, ζαβλακωμένες συνειδήσεις ψάχνουν κομματική στέγη για να συνεχίσουν από άλλες θέσεις το αντιαριστερό παραλήρημά τους.

Ο κίνδυνος της διάσπασης και της εξαφάνισης είναι υπαρκτός, όπως υπαρκτή είναι και η απειλή της διάχυσης σε άλλο σχήμα με τελική κατάληξη την πλήρη ενσωμάτωση. Παλιά καραβάνα της ανανεωτικής Αριστεράς ο Σπύρος Λυκούδης, με πλάκα τα γαλόνια στην ίντριγκα και τις εσωκομματικές συγκρούσεις, έχει προβλέψει από καιρό ότι «έκλεισε ο κύκλος του Ποταμιού». Σύντομα θα μάθουμε αν θα διαψευστεί ή θα επιβεβαιωθεί.

efsyn