Να μην χαθεί η ευκαιρία

Στη δίνη των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων φαίνεται να εμπλέκεται και η διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης. Αυτό προκύπτει από την πρώτη αντίδραση των κομμάτων στο σχέδιο που καταθέτει η κυβέρνηση και φαίνεται ότι δεν θα έχει την αναγκαία συναίνεση για να "κλειδώσει" από τώρα ένα κοινό πεδίο αυτονόητων αλλαγών.

Η διαδικασία εκκινεί με τα προς αναθεώρηση άρθρα στην παρούσα Βουλή και ολοκληρώνεται στην επόμενη, ενώ απαιτεί τη συγκέντρωση πλειοψηφίας 180 ψήφων για κάθε άρθρο σε μια από τις δύο κοινοβουλευτικές περιόδους. Το γεγονός αυτό αφήνει την πρωτοβουλία για την ώρα στην πλειοψηφία, αλλά και μια ευκαιρία χαμένη.  

Διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις μπορεί να υπάρχουν και είναι επιβεβλημένο. Όμως είναι ασφυκτική ανάγκη για τον στοιχειώδη εκσυγχρονισμό του πολιτικού συστήματος να εγκριθούν με ευρεία πλειοψηφία αλλαγές όπως η κατάργηση του επαίσχυντου άρθρου 86 για την ποινική ευθύνη υπουργών, ο περιορισμός της βουλευτικής ασυλίας στην άσκηση των καθηκόντων, η κατάργηση της διάλυσης της Βουλής από την εκλογή Προέδρου, ο περιορισμός των θητειών βουλευτών, το πάγιο εκλογικό σύστημα.

Σε αντίθεση με τις παραπάνω θετικές προτάσεις, αρνητική αίσθηση προκαλεί η "ατολμία" που χαρακτηρίζει την κυβερνητική πρόταση για τις σχέσεις Κράτους – Εκκλησίας. Επιχειρώντας να κρατήσει τις ισορροπίες, κατοχυρώνει την “θρησκευτική ουδετερότητα”, αλλά δεν προχωράει στην ριζική διάκριση και διατηρεί το άρθρο 3, που ορίζει ως “επικρατούσα θρησκεία” την Ορθοδοξία.

Στην πλευρά της αντιπολίτευσης, η πρώτη αντίδραση της ΝΔ δεν προδιαθέτει για συνεννόηση και δεν αντιμετωπίζει την αναθεώρηση ως κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία αλλά ως παρτίδα πόκερ. Κινδυνεύει δε να χρεωθεί πολιτικά ότι αρνείται την κατάργηση του "Νόμου περι Ευθύνης Υπουργών", η ηθική απαξία του οποίου έχει αναδειχθεί στον απόλυτο βαθμό και δηλητηριάζει το πολιτικό σύστημα.

Δεν είναι η ώρα να αναζητηθούν οι ευθύνες για τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε στο παρελθόν ο καταστατικός χάρτης της χώρας. Σημασία έχει το πολιτικό σύστημα να δείξει τη στοιχειώδη υπευθυνότητα για ένα μίνιμουμ ρυθμίσεων που θα έπρεπε να είναι κοινό πεδίο για όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις.

tvxs