Η χαμένη τιμή της εποχής Σημίτη

του Πάνου Κολιοπάνου
Η αλήθεια μπορεί κάποιες φορές να είναι πικρή και ανελέητη, αποτελεί όμως το αμετακίνητο πειστήριο για τα πεπραγμένα των πολιτικών ηγετών.

Η προφυλάκιση του Γιάννου Παπαντωνίου στερεί και το ελάχιστο ηθικό έρεισμα από τον Κώστα Σημίτη να παριστάνει τον κριτή και τον επικριτή του πολιτικού συστήματος. Είναι ο μοναδικός πρωθυπουργός στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας, του οποίου τρεις κορυφαίοι οδηγήθηκαν στη φυλακή.

Οι Άκης Τσοχατζόπουλος και Τάσος Μαντέλης καταδικάστηκαν σε βαριές ποινές και ο Γιάννος Παπαντωνίου ήδη προφυλακίστηκαν με βαρύτατες κατηγορίες. Ο τελευταίος δε με περισσή θρασύτητα θεωρεί την απόφαση των δικαστών προϊόν πιέσεων του… Πολάκη, ενώ μόλις προ ολίγου καιρού μιλούσε για την αδέκαστη Δικαιοσύνη, η οποία θα τον δικαίωνε.

Το τεκμήριο της αθωότητας, δεν ισχύει μόνον για τον ίδιο, αλλά και γι’αυτούς τους οποίους μέμφεται. Ο κ. Σημίτης δεν ήταν πρόεδρος του ΚΥΣΕΑ όταν ο Τσοχατζόπουλος υπέγραφε ό,τι υπέγραφε; Ο Τάσος Μαντέλης δεν ήταν εκ των στενότερων συνεργατών του κ. Σημίτη; Ο Γιάννος Παπαντωνίου δεν ήταν το αγαπημένο παιδί του πρώην πρωθυπουργού;


Τον διόρισε, εξάλλου, το υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και κατόπιν υπουργό Εθνικής Άμυνας. Προφανώς και εκτίμησε, συν τοις άλλοις, και το ηθικό του υπόβαθρο. Κι αν δικαστεί και καταδικαστεί ο προφυλακισμένος πρώην υπουργός, τότε και πάλι θα σφυρίζει αδιάφορα ο κ. Σημίτης;

Να θυμίσω ότι ο κ. Παπαντωνίου έχει ήδη μια αμετάκλητη καταδίκη για το «πόθεν έσχες». Ενώπιον του λαού και της Ιστορίας η στρεψοδικία των πολιτικών είναι επιεικώς απαράδεκτη. Και πολύ περισσότερο όταν αφορά σε πρωθυπουργούς.

νέα σελίδα