Χαίρε θράσος απύθμενο

Ο Γιάννης της καρδιάς μας κουνά το δάχτυλο στην Αριστερά

της Κατερίνας Μπρέγιαννη

Τολμούν και μιλούν για δημοκρατία αυτοί που προπαγάνδιζαν τα Μνημόνια ως το καλύτερο φάρμακο στην κρίση. Αυτοί που καταδίκαζαν με δριμύτητα τα λαϊκά κινήματα αντίδρασης και ως άλλοι εισαγγελείς επέβαλλαν μονοφωνικά την προπαγάνδα τους από το βήμα του πλατό τους γαλουχώντας γενιές και γενιές με τις αντιλήψεις ενός παραφθαρμένου και κρατικοδίατου καπιταλισμού, ενσταλάζοντας την ανοχή στη διαφθορά, τη μίζα και τα κάθε λογής συμφέροντα.

Μια κάστα πολιτικών και δημοσιογράφων που συνετέλεσαν στην παρακμή, την ανυποληψία της πολιτικής ζωής και των ΜΜΕ. Προβάλλοντας με τις γραφίδες και με τις πύρινες λεκτικές ακροβασίες τους τις ακραίες νεοφιλελεύθερες απόψεις με όχημα τη στρέβλωση και τη χειραγώγηση ενοχοποιήσαν εν τέλει τους πολίτες, όταν τελικά κάποια στιγμή τους γύρισαν την πλάτη. Καταγγέλλουν το σημερινό "καθεστώς" και την "κυβερνητική εκτροπή του κράτους δικαίου" ο Πρετεντέρης, ο Γρηγοράκος, ο στοχοποιημένος Λοβέρδος, ο μαινόμενος Άδωνις κ.ά.

Ο Γιάννης της καρδιάς μας κουνά το δάχτυλο στην Αριστερά καταγγέλλοντάς την ότι είναι χειρότερη από τον Μπολσονάρο λαμβάνοντας τα εύσημα από τον αντιπρόεδρο της Ν.Δ. Άδωνι Γεωργιάδη που πανηγυρικά ριτουιτάρει. Προς τι αυτή η παράλογη πολιτική ακροβασία; Μια επίθεση στην "Αυγή" και την Αριστερά για λόγους εντυπωσιασμού και πρόσκαιρης αναγνωσιμότητας; Σίγουρα όχι.

Πιο πολύ μοιάζει με προανάκρουσμα του μετώπου που στήνεται. Μια πρόγευση ότι θα χρησιμοποιήσουν κάθε αθέμιτο μέσο στον βρόμικο πόλεμο λάσπης, δυσφήμησης και διαστρέβλωσης ιδεών, λέξεων και πράξεων που διεξάγουν. Την ώρα που ο Μητσοτακισμός καθημερινά πυροβολά με fake news νομίζοντας ότι κάνει αντιπολίτευση και εξαγγέλλει τον ακαριαίο θάνατο ή το άμεσο ξεπούλημα ό,τι δημόσιου υπάρχει στη χώρα, ο κ. Πρετεντέρης φροντίζει να επικεντρώσει στον στόχο: την καρδιά της δημοκρατίας. Με μια θεωρία των δύο άκρων α λα λατινοαμερικανικά υπενθυμίζει τις ανίερες πολιτικές αντιστοιχίσεις που είχε και στο παρελθόν επιχειρήσει μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Χ.Α.

Το παλιό golden boy της δημοσιογραφίας, το αγαπημένο παιδί του ΠΑΣΟΚ κουνά το δάχτυλο ως φόβητρο ξαναπροβάροντας τον τηλεοπτικό του ρόλο ως αυτόκλητος εισαγγελέας της λαϊκής φωνής. Κουνά το δάχτυλο συστοιχιζόμενος στο μαύρο στρατόπεδο του ορμπανισμού που δημιουργείται. Είναι μια σαφής πολιτική επιλογή και κάλεσμα συσπείρωσης. Γι' αυτό χειροκροτεί ο Άδωνις...

Θυμάμαι το βράδυ των εκλογών και του δημοψηφίσματος, όταν η πραγματικότητα διέγραψε τις βεβαιότητές τους. Θυμάμαι εκείνα τα παγωμένα χαμόγελα στα πρόσωπά τους και εύχομαι αληθινά ένα κανάλι να ξεχάσει πόσο φθαρμένο είναι το υλικό και να παίξει Γιάννη, κεντρικό. Να δω ξανά την πίκρα της ήττας ζωγραφισμένη στα παρφουμαρισμένα ροδομάγουλά του...

αυγη