Πέφτουν οι βάσεις σε ΑΕΙ και ΤΕΙ – Αυτή την εβδομάδα η ανακοίνωσή τους

Οι χαμηλές βαθμολογίες των υποψηφίων σε μαθήματα κατεύθυνσης, όπως τα Αρχαία, τα Μαθηματικά και η Φυσική, που έχουν αυξημένο συντελεστή βαρύτητας, αποτελούν έναν από τους παράγοντες που θα οδηγήσουν τις βάσεις σε ΑΕΙ και ΤΕΙ σε χαμηλότερα επίπεδα, σε σχέση με πέρυσι. 
Επιπλέον, μεγάλο ρόλο φαίνεται ότι θα παίξει η επιλογή αρκετών υποψηφίων να δηλώσουν σχολές κοντά στον τόπο διαμονής τους, κυρίως λόγω του νέου νομοθετικού πλαισίου, που περιορίζει τον αριθμό δικαιούχων μετεγγραφών.
Υπενθυμίζεται ότι, οι πρώτες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για μεγάλη πτώση στις δημοφιλείς σχολές, αλλά και σε κάποιες σχολές της περιφέρειας, όπου αναμένεται να υπάρξουν ακόμη και κενές θέσεις. Παράλληλα, προβλέπεται μικρή άνοδος στις σχολές που κινούνται στα 11.000 με 13.000 μόρια.
Από την Τρίτη, και μέχρι την Παρασκευή, αναμένεται να δoθούν στη δημοσιότητα από το υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων οι βάσεις, τερματίζοντας έτσι την αγωνία των υποψηφίων που διεκδικούν 68.345 θέσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Διάσπαση και απόσπαση

Του Δημήτρη Σεβαστάκη
Διασπάστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και επομένως παύει η σύγχυση γραμμών. Γίνονται οι εκλογές με πολιτικά ευκρινέστερους όρους και σχηματισμένες πολιτικές επικράτειες. Σύμφωνοι. Και; Λύνεται τίποτα; Κοινωνικός πολυκερματισμός, διοικητικό χάος και φυσικά δομικό οικονομικό πρόβλημα. Όλα παραμένουν και αναπτύσσονται. Η δε μετεξέλιξη αυτού του συλλογισμού μπορεί να είναι: Δεν μπορεί μια πολυδιασπασμένη ταξικά, εργασιακά, θεσμικά και πολιτιστικά κοινωνία να εγκιβωτιστεί μέσα σε συμπαγή κόμματα ή τουλάχιστον μέσα στα υπάρχοντα μορφοποιημένα κόμματα και τις παγιώσεις τους.
Η κοινωνική πολυδιαίρεση δεν «παραγγέλνει» τσιμεντένια, παλαιά κόμματα. Οι νέες, απροσδόκητες και μεγάλες ταξικές αποκλίνουσες, τα ταξικά και θεωρησιακά υβρίδια, δεν μπορούν να εξημερωθούν είτε πίσω από μια αφηρημένη ελπίδα είτε πίσω από έναν ευρύ λαϊκό πλουτισμό -όπως παλαιότερα. Δεν μπορούν δηλαδή να κλειστούν και να κρυφτούν πίσω από αυτά τα στοιχεία που μέχρι σήμερα έχουν αποτελέσει τη μαγιά των περισσοτέρων κομμάτων. Κομματικός ακαδημαϊσμός, στερεότυπα και φορμόλες.
Ούτε μικροαστικές ούτε φαντασιακές ωσμώσεις λοιπόν. Άλλου είδους κόμματα, άλλου είδους αγάπες. Η κρίση, όπως την εσωτερικεύει η (ευαίσθητη και αδέξια) Αριστερά, δεν εκφράζει μια απλή ιδεολογική διχοτομία, αλλά μια ιδεολογική, πολιτική και προσληπτική πολυεστιακότητα: πόλοι, πρόσωπα, αναφορές, εμμονές, συναισθήματα κ.λπ. συγκροτούν μια γενική, αφηρημένη αντίρρηση προς την κυβέρνηση, προς τα προφίλ, προς τη συμφωνία, προς τη μνημονιακή ήττα, προς κάθε διαμορφωμένη αναφορά, πρόσωπο, τσιτάτο, κείμενο.
Σπανίως (για την περίπτωση της Αριστεράς) κάθε ιδεολογικά δομημένη κατεύθυνση καταλήγει σε επεξεργασμένη πολιτική και πρακτική επιτέλεση. Όμως, έχει εντοπιστεί, πια, από τη εμπειρία μας: Μια απλή αντίρρηση ή διαφωνία ή θέση, χωρίς πολιτικά αλλά κυρίως επιχειρησιακά και πρακτικά συνεπαγόμενα, χωρίς επινόηση της φόρμας πραγματοποίησης, είναι αυτό που ξέρουμε χρόνια τώρα απ” την εμπειρία μας στην Αριστερά: απέραντη ρητορική (και μέσω αυτής, αναβολή).
Αν ξεπεράσει κανείς τη γενική παραδοχή ότι (π.χ.) οι πρόσφυγες πρέπει να αντιμετωπίζονται με τους ανθρωπιστικούς όρους, τις διεθνείς νομικές παραδοχές, αλλά κυρίως με ένα αίσθημα βαθιάς, υποσυνείδητης, συλλογικής αγάπης, θα πρέπει να απαντήσει και στο πώς λύνει το επισιτιστικό πρόβλημά τους, τα προβλήματα υγιεινής, σκίασης, στέγασης κ.λπ. Δηλαδή πολιτική με καλογραμμένο ιδεολογικό υποκείμενο, χωρίς λύση πρακτική και εφαρμόσιμη, γίνεται τελικά αντιδραστική, ανεξαρτήτως της «προοδευτικότητας» των επικλήσεων που μεταχειρίζεται. Αυτή τη θεμελιακή αδυναμία της Αριστεράς αποκαλύπτει κάθε μικρό ή μεγάλο καθημερινό πρόβλημα που ορθώνεται.
Αλλά το θέμα μου δεν είναι τόσο το ατελέσφορο και «χασογκόλικο» της καλής μας παράταξης, όσο το γεγονός ενός καρκινώδους πολιτικού εγωισμού που μας εμποδίζει να το δούμε. Ενός εγωισμού που βάζει πάνω απ” το πραγματικό τον τρόπο με τον οποίο έχουμε εγγραφεί σ” αυτό που νομίζουμε ως πραγματικό. Το κάτοπτρο και το είδωλο ως μόνη έγκυρη υποστασιοποίηση του πραγματικού. Μπορείς, βέβαια, να ζήσεις -γριά με μωβ περούκα- θεωρώντας ότι υποκαθιστάς το θάλλος, αλλά επιτέλους ξεκόλλα (καλή μου Αριστερά).
Ο χώρος πρέπει να δοθεί σ” αυτούς που ανήκει. Στους νέους. Σ αυτή την απελπισμένη και ορφανή πεδιάδα. Τους πιτσιρικάδες που δεν ελπίζουν τίποτα, που προ-γηράσκουν και που οι γραφειοκρατίες κομμάτων, σωλήνων και θεσμικών πτωμάτων πετούν στην άκρη του δρόμου. Η παραγωγική ανασυγκρότηση, «συντροφάκια», το κόμμα νέου τύπου, το αντιμνημόνιο ή ο πραγματισμός, η συνέπεια, θέλει και θυσιαστική υποχώρηση.
Αφήστε αυτούς που μπορούν τον τρυγητό (τους νέους εννοώ) και σχολιάστε ως οπισθοφυλακή στην ξερολιθιά (στο πλάι της παραγωγής και της πράξης, εννοώ). Είμαστε δυστυχισμένοι, αλλά ας δουλέψουμε. Οι μεν υποχωρώντας απ” τα «εγώ», οι δε προχωρώντας τον τόπο μας. Άνισο, καίριο, επείγον, οδυνηρό.

avgi

Ο Σταύρος Θεοδωράκης «βρίσκει» τα λάθη του Αλέξη Τσίπρα

της Άντας Ψαρρά

Μια απόλυτα… τεκμηριωμένη προσέγγιση από τον αρχηγό του Ποταμιού αναρτήθηκε στις ιστοσελίδες εμπλουτίζοντας ή και φτωχαίνοντας τον πολιτικό διάλογο πριν τις εκλογές.

Τα 11 λάθη του Τσίπρα καταγράφει ο Σταύρος Θεοδωράκης που στην ουσία και κατά τα λεγόμενά του είναι στην ουσία 6, αφού τα 5 αναφέρονται σε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που πρόσφατα εναντιώθηκαν στο μνημόνιο και αποχώρησαν από το κόμμα.

Κατά τα λοιπά επισημαίνει το λάθος που δεν πήραμε λεφτά τον Φεβρουάριο, χωρίς φυσικά να έχει κάνει τότε παρόμοια επισήμανση ο ίδιος ή το κόμμα του.

«Θετική χαρακτηρίζει με ανακοίνωσή του το Ποτάμι τη συμφωνία στο Eurogroup, ενώ επισημαίνει στην κυβέρνηση να προχωρήσει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται και προβλέπει η συμφωνία και δεσμεύεται ότι θα την στηρίξει», έγραφε μεταξύ άλλων η ανακοίνωση του «Ποταμιού» το Φεβρουάριο.

Λάθος χαρακτηρίζει επίσης την «πρόσκληση των μεταναστών να έρθουν να λιαστούν στην Ελλάδα». Θυμίζουμε στον δημοσιογράφο αρχηγό του Ποταμιού ότι ο πόλεμος της Συρίας οδήγησε χιλιάδες πρόσφυγες στον ξεριζωμό και πολλούς από αυτούς στην Ελλάδα.

Η γνωστή δήλωση της υπουργού αναφερόταν στο γεγονός ότι οι πρόσφυγες έχουν δικαίωμα στη ζωή ακόμα και στις ξένες πλατείες. Δεν διευκρινίζει ωστόσο ο κ. Θεοδωράκης τι θα έκανε ο ίδιος σε παρόμοια μετακίνηση προσφύγων.

Μήπως βίαιη αποτροπή; Μήπως κλείσιμο των συνόρων σε πρόσφυγες πολέμου πράγμα που πρόσφατα προσπαθεί να κάνει η κυβέρνηση της FYROM κάτω από τη διεθνή κατακραυγή;

Γιατί λοιπόν είναι «λάθος» η από τον ΟΗΕ επιβαλλόμενη φροντίδα των προσφύγων πολέμου; Άλλο «λάθος» κατά τον Στάυρο Θεοδωράκη είναι ο νόμος Παρασκευόπουλου που κατάργησε την κατάφωρα αντισυνταγματική προηγούμενη νομοθεσία Αθανασίου, η οποία έχωνε σε απομόνωση όσους κρατούμενους ο ίδιος θεωρούσε «χειρότερους» λόγω της κατηγορίας και όχι της συμπεριφοράς.

Επίσης, η νομοθετική ρύθμιση Παρασκευόπουλου έδωσε δυνατότητες σε αρρώστους και βαριά αναπήρους να εκτίσουν το υπόλοιπο της ποινής σπίτι τους. Αυτοί είναι οι πονηροί κατά τον Σταύρο Θεοδωράκη;

Όσο για τις υποσχέσεις της Θεσσαλονίκης πράγματι πολλές αναθεωρήθηκαν, ώστε να μην βρεθεί η χώρα εκτός Ε.Ε. Η ιστορία των πολιτικών εξαγγελιών στη ΔΕΘ δυστυχώς πάντα ακόμα και πριν την κρίση αποτελούσε σε μεγάλο βαθμό επιδίωξη και σε λιγότερο πραγματική δυνατότητα.

Η επιβολή των capital controls δεν επιβλήθηκε στα καλά καθούμενα και κάποιος υπεύθυνος για τα οικονομικά στο «Ποτάμι» ίσως θα έπρεπε να ενημερώσει τον αρχηγό για το πώς έκλεισε εκβιαστικά η ευρωπαϊκή στρόφιγγα, πώς απέσυραν οι πατριώτες τις καταθέσεις τους και πώς τέλος κάθε κυβέρνηση όφειλε να κάνει το ίδιο για να προστατεύσει τους πολίτες της και τις καταθέσεις τους.  

Φτωχός, λοιπόν, ο απολογισμός λαθών του Σταύρου Θεοδωράκη σχετικά με τον Αλέξη Τσίπρα αν και υπάρχουν πολλά και σοβαρά λάθη στην διάρκεια της επτάμηνης διακυβέρνησης, που δεν εντόπισε στην χαριτωμένη και πρόχειρη αυτή καταγραφή.

Το χειρότερο όμως για τον αρχηγό του Ποταμιού είναι ότι το κύριο βάρος των καταλογιζόμενων «λαθών» αφορούν σε πρωτοβουλίες με στόχο την αποκατάσταση και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ο ίδιος δε παρουσιάζεται ως γνήσιο τέκνο της νεοφιλελεύθερης συντήρησης, όταν αναφέρεται συχνά σε αυτές τις πρωτοβουλίες χαρακτηρίζοντάς της ως ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ, φλερτάροντας έτσι με τις ακροδεξιές πρακτικές της κυβέρνησης Σαμαρά που ποτέ σχεδόν δεν είχε σπεύσει να χαρακτηρίσει ως λάθη!

Ενδεικτικά: επιχειρήσεις σκούπα, προφυλακίσεις πάνω από τα όρια, υγειονομικές διατάξεις ντροπής, Φαρμακονήσι, Αμυγδαλέζα, άγρια καταστολή των μαζικών διαδηλώσεων εργαζομένων και τα λοιπά.

efsyn

Εκλογές κάτω από τη σκιά του ρατσισμού και της αντιεκλογικής ρητορείας

του Δήμου Χλωπτσιούδη
Και όπως ήταν αναμενόμενο προκηρύχθηκαν εκλογές. Από την αρχή είχαμε ταχθεί κατά της λογικής περί ψήφου εμπιστοσύνης εντός της Βουλής. Οι εκλογές ήταν αναγκαίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ (όποιο κομμάτι κι αν δει κανείς) δεν έπρεπε να δεχτεί να γίνει μία ΝΔ που εκλέχθηκε με άλλο πρόγραμμα και εφάρμοσε άλλο.
Και όσο και να μιλάμε κάποιοι για ήττα και αναγκαία υποχώρηση, δεν παύει ο βασικός μοχλός του προγράμματος να έχει αλλάξει. Ο προγραμματισμός στόχος κατά της λιτότητας και των μνημονίων (παρά τα όποια -σημαντικά είναι η αλήθεια- κέρδη) δεν επιτεύχθηκε. Και αυτό έρχεται σε αντιδιαστολή με της εντολή της 25ης Γενάρη.
Ο λαός έχει την υποχρέωση να νομιμοποιήσει ή να αποστρατεύσει τον Τσίπρα. Και ο Τσίπρας είχε τη δημοκρατική υποχρέωση να προσφύγει σε αυτόν ακόμη μία φορά. Η προσφυγή στη λαϊκή νομιμοποίηση/ετυμηγορία/συμμετοχή δεν είναι δραπέτευση, αλλά βασική δημοκρατική στάση όταν αλλάζει μονομερώς το Κοινωνικό Συμβόλαιο. Ο φόβος των εκλογών από τα κόμματα της αντιπολίτευσης που ήδη γρεμοτσακίστηκαν στη λαϊκή συνείδηση μέσα στη συμπίεση του πολιτικού χρόνου στα χρόνια της κρίσης, δεν αναιρεί την αναγκαιότητα, ειδικά από τη στιγμή που η κυβέρνηση έχασε τη νομιμοποίηση.
Ήδη το τοπίο ενόψει της νέας εκλογικής σύγκρουσης μοιάζει να έχει τακτοποιηθεί. Τα απολιθώματα του παλιού δικομματισμού σε αγαστή συνεργασία με το ποτάμι και τα μίντια θα στοχοποιήσουν όλες τις πτέρυγες του -πάλαι ποτέ ενιαίου- ΣΥΡΙΖΑ. Αν και οι εξελίξεις τρέχουν, δε θα στοχοποιηθεί μόνο η αριστερή πτέρυγα.
Η στήριξη που παρέχουν τα μίντια στα "φιλοευρωπαϊκά" κόμματα είναι χαρακτηριστική. Εδώ και 2-3 μήνες έχουν επιδοθεί σε έναν σκληρό αγώνα αποπροσανατολισμού κι αποδόμησης της κυβέρνησης επιμένοντας σε ειδήσεις για την εσωκομματική αντιπολίτευση. Η κριτική προς την στην αντιπολίτευση έχει εκμηδενιστεί, κάτι που όμως δεν έκαναν όταν ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπολίτευση.
Αντίθετα, ασκούν όση κριτική δεν άσκησαν τόσα χρόνια για κοινωνικά θέματα στις προηγούμενες κυβερνήσεις... Επιστρατεύουν εικόνες ένδειας και ταλαιπωρημένων μεταναστών (με λανθάνουσα εθνικιστική κριτική αφυπνίζοντας κι επενδύοντας στα ρατσιστικά ένστικτα και στερεότυπα), προβάλλουν εργασιακές -δίκαιες- διεκδικήσεις κι απεργίες, θυμήθηκαν τις ελλείψεις σε Υγεία και Παιδεία.
Για το σύστημα ο "μνημονιακός" ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμα επικίνδυνος. Ακυρώνει άδειες μεγάλων επιχειρήσεων, στοχεύει στη βελτίωση των εργασιακών δικαιωμάτων, επιθυμεί το δημόσιο έλεγχο φορέων του δημοσίου, θέλει προσλήψεις στο δημόσιο και να δώσει στηρίγματα στη μεσαία τάξη μειώνοντας τις παρενέργειες της κρίσης, στηρίζει τα λαϊκά στρώματα-θύματα της κρίσης...
Για το σύστημα αυτά καθιστούν επικίνδυνο τον ΣΥΡΙΖΑ. Όσα και να κερδίσουν από τη νέα συμφωνία, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παύει να είναι ένα αντινεοφιλελεύθερο κόμμα-κυβέρνηση, που δεν πιστεύει σε όσα υποχρεώθηκε να συμφωνήσει. Ήδη κορυφώνονται οι αντιδράσεις περί κινδύνου χρεοκοπίας και νέου μνημονίου (sic)...
Χαρακτηριστικότερη όλων είναι η στάση των μέσων επικοινωνίας υπέρ της “Ελληνικός Χρυσός” και η αγωνία αποδόμησης των Φωτίου και Χριστοδουλοπούλου. Ενώ χιλιάδες Έλληνες και πρόσφυγες, σε μία πρωτοφανής έκταση κρίση ένδειας, αναζητούν λίγο -συννεφιασμένο και βροχερό ακόμα- ουρανό για να ξεφύγουν από την ακραία φτώχεια και τις σκόνες του πολέμου, χολή και φασιστικό μίσος στάζει κατά της κυβέρνησης...
Και ενώ η κυβέρνηση δίνει έναν άνισο/σισύφειο αγώνα -με την ισχυρή συμμετοχή δομών και κινημάτων αλληλεγγύης- και προσπαθεί να αντιμετωπίσει την διπλή ανθρωπιστική κρίση στη χώρα, το πολιτικό σύστημα της χώρας, προσπαθεί να αποδομήσει κάθε πολιτική υπεράσπισης των αδύναμων με κριτικές ρατσιστικής έμπνευσης και δίνοντας έδαφος στους εκπροσώπους της ακροδεξιάς σαμαρικής κυβέρνησης, του αδιάφορου ποταμιού και των απολιθωμάτων του ΠΑΣΟΚ (που ξέχασαν κάθε κοινωνικό προοδευτισμό μπροστά στην ανάγκη αντιπολίτευσης) να φορέσουν το προσωπείο του ανθρωπισμού.

tvxs

Εκλογές σε μεταμοντέρνο σκηνικό.

Tου Στράτου Κερσανίδη
Μιλώντας σήμερα (Πέμπτη 20/8/2015) το πρωί «στο Κόκκινο», το μέλος της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστα Πουλάκης, είπε πως η γραμμή με την οποία το κόμμα κέρδισε τις εκλογές ήταν «να υπογραφεί συμφωνία εντός της ευρωζώνης»! Μάλιστα, έτσι, τόσο απλά ο σ. Πουλάκης δεν αναφέρθηκε σε τίποτε άλλο παρά μόνο στην ανάγκη παραμονής στην ευρωζώνη. Αλλά αυτήν ήταν η πολιτική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ; Αυτές ήταν οι αποφάσεις του Συνεδρίου; Αυτά έλεγε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης;
Είναι πλέον εμφανής η προσπάθεια που γίνεται εκ μέρους της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάσει το μαύρο ως άσπρο εν όψει των ήδη προκηρυχθεισών προ ολίγου, εκλογών. Να ξεχαστεί δηλαδή ο πυρήνας της πολιτικής του πρώην κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς που μιλούσε ξεκάθαρα για έξοδο από τα μνημόνια, για σταμάτημα της λιτότητας, για προστασία της δημόσιας περιουσίας, για δίκαιη φορολόγηση με κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και μείωση των συντελεστών του ΦΠΑ. Ακόμη θυμάμαι την φράση περί κόκκινων γραμμών η οποία αναφερόταν σε μισθούς και συντάξεις. Κι ακόμη περιμένω, όχι πλέον, το νομοσχέδιο για τα εργασιακά.
Όλα αυτά αποσιωπούνται θαρρείς και ο μόνος στόχος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η παραμονή στην ευρωζώνη. Όμως η πραγματικότητα είναι πως η παραμονή εντός της ζώνης του κοινού νομίσματος, έθετε όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις. Μήπως ξέχασαν κάποιοι πως η γραμμή μας ήταν «καμιά θυσία για το ευρώ καμιά αυταπάτη για τη δραχμή;».
Και το δημοψήφισμα, γιατί έγινε; Το ερώτημα ήταν η πάση θυσία στο ευρώ ή μήπως η απόρριψη της συμφωνίας που ζητούσαν οι εταίροι-δανειστές-τοκογλύφοι; Γιατί, αν θυμάμαι καλά, που θυμάμαι, το ερώτημα ευρώ ή δραχμή στο δημοψήφισμα έμπαινε από τη μεριά τη αντιπολίτευσης.
Δε θα σταθώ στο σαθρό επιχείρημα πως «δεν υπήρχε άλλη λύση», επειδή τα ίδια μας έλεγαν και οι άλλοι (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Ποτάμι κλπ.). Γιατί όταν φτάνεις στο σημείο κι ανακαλύπτεις πως δεν πάει παραπέρα, πως ο εκβιασμός συνεχίζεται τότε –κατά την ταπεινή μου άποψη- παραινείσαι κι αφήνεις τους άλλους να εφαρμόσουν τα μνημόνια, κάτι που ξέρουν πολύ καλά. Κι αυτό που κάνεις είναι να βάλεις κάτω την κλάβα σου και συλλογικά να εκπονήσεις ένα σχέδιο, κάτι που δεν είχες κάνει. Και γι’ αυτό έχουμε όλοι ευθύνη.
Μετά από μερικές ώρες, πάλι σ\»στο Κόκκινο» άκουγα τον ευρωβουλευτή, κ. Χρυσόγονο, ο οποίος μιλούσε για υποχρέωση των βουλευτών να υπερψηφίζουν τα νομοσχέδια της κυβέρνησης. Επικαλέστηκε, μάλιστα, και τη συμφωνία που είχαν υπογράψει όλοι οι βουλευτές προεκλογικά πως θα τηρούν τις συλλογικές αποφάσεις. Εδώ όμως τίθεται το ερώτημα: ποιες είναι οι συλλογικές αποφάσεις; Τα κυβερνητικά νομοσχέδια είναι αποτέλεσμα συλλογικών αποφάσεων ή μήπως αποτελούν, όπως και όλα τα προηγούμενα χρόνια, ντιρεκτίβες των δανειστών; Δεν είναι συλλογικές αποφάσεις αυτές που πήραμε όλοι και όλες μαζί στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ: Με αυτές δεν πήγαμε στις εκλογές και γίναμε κυβέρνηση;
Αυτό που είναι πλέον εμφανές είναι πως η κυβέρνηση και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δρουν εκτός συλλογικών αποφάσεων. Προσωπικά θλίβομαι όταν βλέπω όλα τα συστημικά ΜΜΕ να στηρίζουν την «αριστερή» μνημονιακή κυβέρνηση. Θλίβομαι ακόμη περισσότερο όταν βλέπω πως δε γίνεται καμία κριτική προς την αντιπολίτευση εκ μέρους της κυβέρνησης και η μόνη κριτική αφορά την εσωκομματική αντιπολίτευση.
Και η θλίψη γίνεται ακόμη μεγαλύτερη όταν βλέπω πως όλα τα σενάρια του αντιπάλου τα οποία μετά βδελυγμίας απορρίπταμε ως σενάρια επιστημονικής φαντασίας το προηγούμενο διάστημα, γίνονται πλέον πραγματικότητα.
Ακόμη και το σενάριο της αριστερής παρένθεσης φαίνεται να γίνεται πραγματικότητα, γιατί η αριστερή διακυβέρνηση στη χώρα, τελείωσε στις 13 Δεκεμβρίου 2015.
Μοναδική διεκδίκηση της κυβέρνησης πλέον είναι η αναδιάρθρωση του χρέους. Βέβαια ως λέξη η αναδιάρθρωση, ήρθε να αντικαταστήσει –χωρίς φυσικά κανείς να ερωτηθεί- την απόφαση του συνεδρίου που μιλούσε για «διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους». Δεν υποστηρίζω πως δεν πρόκειται για κάτι σημαντικό αλλά ούτε αυτό το είδαμε ακόμη και δε βλέπω καμία ιδιαίτερη κινητικότητα.
Μετά την απόφαση να γίνουν εκλογές πριν από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, πριν δηλαδή να επανεξετάσουμε ως κόμμα την πολιτική μας, η ηγετική ομάδα προχώρησε σε ακόμη μία τακτική κίνηση εξουδετέρωσης του αντιπάλου. Όπου αντίπαλος είναι η αριστερά, είναι το ίδιο το κόμμα που τους έφερε στην κυβέρνηση, είναι οι συνεδριακές αποφάσεις, είναι το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Αλήθεια με πιο πολιτικό πρόγραμμα, με ποια διακήρυξη θα πάμε στις εκλογές;
Ζούμε πλέον την εποχή της μεταμοντέρνας δημοκρατίας, στην οποία τα κόμματα απαξιώνονται. Ζούμε την εποχή της μεταμοντέρνας αριστεράς που μπορεί –έτσι πιστεύουν κάποιοι- να υπάρξει χωρίς κομματικό υποκείμενο. Πάνω από όλα αυτά είναι ο Λαός! Κόμματα, κινήματα, δημοκρατικές διαδικασίες αποτελούν εμμονές κάποιων φανατικών.
Επικίνδυνα πράγματα σύντροφοι, δε νομίζετε;

alterthess

Ο μάγκας ο πολλά βαρύς

Του Θανάση Καρτερού
Αν υπήρξε μια αποκάλυψη τις ώρες που πέρασαν από τότε που ο Τσίπρας έδωσε με το διάγγελμά του το σήμα της εκλογικής εκκίνησης, θα συμφωνήσετε ότι αυτή είναι ο Μεϊμαράκης. Αποκάλυψη πολιτική, αισθητική και βεβαίως γλωσσική, που δεν αφήνει καμιά αμφιβολία: Η Ν.Δ. δείχνει μια αξιοσημείωτη συνέπεια στον ηγετικό της κατήφορο. Από τον Καραμανλή στον Σαμαρά. Κι από τον Σαμαρά στον Μεϊμαράκη.
Η αλήθεια είναι ότι πολλούς είχε μπερδέψει μέχρι τώρα ο εν λόγω. Διότι εμφανίστηκε απροσδόκητα σοβαρός μόλις ανέλαβε τα ηνία της Ν.Δ. Έστω προσωρινά. Με εμφανή διάθεση να αφήσει πίσω του τη μούχλα των Μπαλτάκων. Να πλεύσει από το ακροδεξιό τέλμα στη θάλασσα του μεσαίου χώρου και της Κεντροδεξιάς. Να φέρει, βρε παιδί μου, τη μεγάλη αυτή παράταξη από το μίζερο χθες στο ζόρικο σήμερα.
Αλλά, μόλις αυτός είδε εκλογές, εμείς είδαμε να αναδύεται ο παλιός Βαγγέλας. Ενισχυμένος μάλιστα επί δέκα, ή επί εκατό. Είδαμε κι ακούσαμε τον μάγκα τον πολλά βαρύ, που τόλμησε ο Τσίπρας να τον ξυπνήσει το πρωί. Και πού σε σφάζει, πού σε πονεί. Όλο το λεξικό του καλού μάγκα επί τάπητος. Και ψευτράκος ο πρωθυπουργός, και δικτάτορας, και δειλός, και αγύρτης και χίλια δυο τέτοια καλά. Καφενείον ο Βαγγέλας η υπόθεση.
Λέει καμιά κουβέντα παραπάνω ο άνθρωπος, αλλά ας μην τον κρίνουμε από τη γλωσσική του μαγκιά, μπορείς να πεις. Ας τον κρίνουμε πολιτικά. Τι πολιτικά, καλοί μου άνθρωποι; Που αγάπησε ξαφνικά με τον πιο άγαρμπο τρόπο τον Λαφαζάνη; Που έστησε χορόδραμα με τη Ζωή; Που κάλεσε σε εθνική συνεννόηση τον ψευτράκο; Που έπιασε στα ζάρια του τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Ή που αποφάσισε να κάνει πρωθυπουργό τον Δραγασάκη;
Δεν παίζεται ο Μεϊμαράκης, πάει τελείωσε. Αν προσπαθήσεις να παρακολουθήσεις την πολιτική του σκέψη, θα βρεθείς στον Λαβύρινθο -και στο βάθος Μινώταυρος. Αν προσπαθήσεις να παρακολουθήσεις τα γλωσσικά του μαργαριτάρια, θα βρεθείς σε καφενείο της δεκαετίας του πενήντα. Κι αν το πάρεις σοβαρά ότι διεκδικεί να γίνει πρωθυπουργός, θα ψάξεις και την πέτρα και το σκοινί που θα σε απαλλάξει από τα εγκόσμια μια τέτοιας ατυχίας.
Τυχερός ο Τσίπρας όμως. Αυτό να λέγεται. Διότι κοτζάμ Ν.Δ. να του ρίχνει απέναντι τον Βαγγέλα είναι λαχείο...

avgi

Τα καλά και συμφέροντα;

του Τάσου Παππά
Κατηγορούν τον Αλέξη Τσίπρα οι πρώην σύντροφοι του Ζωή Κωνσταντοπούλου και Παναγιώτης Λαφαζάνης για εκλογές στα μουλωχτά, για διαδικασίες εξπρές που πλήττουν την κοινοβουλευτική δημοκρατία, προσβάλλουν τους πολίτες και υποβαθμίζουν την ποιότητα της πολιτικής αντιπαράθεσης.
Μπορεί να έχουν δίκιο. Ας αφήσουμε κατά μέρος το γεγονός ότι συντάσσονται με τα κόμματα της άλλης, της μνημονιακής, αντιπολίτευσης-αυτό δεν είναι κατ' ανάγκην κακό και κατακριτέο-ωστόσο και οι δύο δεν νομιμοποιούνται σήμερα να φωνάζουν, να οργίζονται και να το παίζουν τιμητές γιατί δεν έβγαλαν «κιχ», όταν ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να γίνει δημοψήφισμα μέσα σε μία βδομάδα και με ένα δίλημμα σχετικά ασαφές.
Το αποτέλεσμα αυτού του δημοψηφίσματος που διεξήχθη άρον-άρον, επικαλούνται τώρα -ερμηνεύοντας κατά πώς τους συμφέρει το 62%- για να αποδείξουν ότι ο Τσίπρας προδίδει την εντολή που έλαβε από τον ελληνικό λαό. Στα θέματα αρχών δεν υπάρχει, δεν πρέπει να υπάρχει, σκόντο.

efsyn

Μ. Κανελλοπούλου: Δεν θα είμαι υποψήφια στις επόμενες εκλογές

Την απόφασή της να μην είναι υποψήφια στις επόμενες βουλευτικές εκλογές ανακοίνωσε μιλώντας στο Κόκκινο και την Αλεξάνδρα Χριστακάκη, η βουλευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ, Μαρία Κανελλοπούλου.
«Δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι, δεν μπορώ να πάρω μέρος σε αυτόν τον αναπόφευκτο κομματικό εμφύλιο που έχει ξεσπάσει» εξήγησε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. «Είμαι ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους που συνεθλίβησαν ανάμεσα σε «κομματικούς στρατούς» αναφέρει, επισημαίνοντας πως το «βουλευτιλίκι» δεν είναι ο μόνος τρόπος άσκησης πολίτικης, «είμαι ενεργός πολίτης εδώ και 40 χρόνια», προσθέτει.
«Η κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας χρειάζεται μια πολύ δυνατή και αποφασιστική ομάδα, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα τρίτο μνημόνιο και έχει δίκιο να θέλει να πάει σε εκλογές» σημείωσε.
Βρισκόμαστε μπροστά στην εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, η στρατηγική μας έχει υποστεί τεράστια ήττα, υπογράμμισε, λέγοντας πως θα πρέπει «να αφήσουμε χώρο στους νέους ανθρώπους, να μην ανακυκλώνουμε και να αναπαράγουμε τα λάθη τα δικά μας».
«Να τελειώνουμε την ανθρωποφαγία ένθεν και ένθεν» είπε χαρακτηριστικά, τονίζοντας πως τα κομματικά όργανα δεν λειτουργούσαν ενώ η κοινοβουλευτική ομάδα συνεδρίαζε μόνο σε στενά χρονικά πλαίσια, με αποτέλεσμα να μην μπορούν όλοι και όλες να εκφράσουν την άποψή τους.

stokokkino

H διαίρεση της ενότητας

του Λάκη Λαζόπουλου

Είναι μερικές φορές που προτιμάς να μείνεις μπερδεμένος, παρά να σε καλεί επιτακτικά ο χρόνος να ξεκαθαρίσεις και να αποφασίσεις.
Αυτές οι εκλογές βρίσκουν τους Έλληνες βουτηγμένους στην απόλυτη απελπισία. Μοιάζει να μην έχουμε καμία ελπίδα πια.
Δεν υπάρχει λοιπόν, κανείς που να μπορεί να αντισταθεί;

Είμαστε στις φυλακές του Ευρώ με δεσμοφύλακες την Μέρκελ, τον Σόιμπλε και τους λοιπούς αδίστακτους, πλην Γάλλων και Ιταλών.

Η ελπίδα για μια Αριστερά που θα έφερνε μια καλύτερη συμφωνία, συνετρίβη στην νεοναζιστική Ευρώπη που φοβάται δικαιολογημένα την Λεπέν και την Χρυσή Αυγή, αλλά δεν δείχνει να τρομάζει από τον νέο-χιτλερισμό της ηγεμονεύουσας Γερμανίας.

Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε είναι εξίσου ακροδεξιοί.
Είναι εγκληματίες πολέμου και η ιστορία θα το γράψει κάποια μέρα, αλλά τώρα ούτε αυτή τολμάει να μιλήσει.
Όπως δεν μίλησε και τότε έγκαιρα.Δεν είναι ώρα όμως για να κρύβεται η ιστορία. Να βγεί να μιλήσει.
Νεοφιλελεύθεροι, αδίστακτοι, ταπεινωτικοί για τους άλλους λαούς, πιστοί υπηρέτες τραπεζών.Αυτοί είναι οι σημερινοί ηγέτες.
Έχουν κηρύξει έναν αόρατο πόλεμο με μολύβια, δημοσιονομικές προσαρμογές και εντεταλμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Ύποβάλλουν την ελληνική κοινωνία σε φρικτά βασανιστήρια. Αγνοούν τις εκλογές, αγνοούν τις επιλογές μας, καταπατούν τη σκέψη μας, την επιθυμία μας, την προοπτική μας.
Καταστρέφουν με γέλια σαδομαζοχιστικά τον νεανικό ιστό τής χώρας.
Αρπάζουν τα σπίτια μας, τις ζωές μας, τους κόπους μας.
Ανελέητοι.

Ελπίσαμε στον Τσίπρα.
Και λοιπόν;
Αυτό μου έγραφε σε μήνυμα ένας φίλος μου απο το Λονδίνο όπου ζει και εργάζεται μετά την τρομακτική ανεργία που εχει ξεσπάσει στη χώρα μας.
“Έξαλλος είμαι με τον Τσίπρα” μου έγραφε.
“Τι έπρεπε να κάνει;” τόλμησα να τον ρωτήσω.
“Να παραιτηθεί πρίν τα ψηφίσει. Νά μείνει καθαρός,να μη λερωθεί.”

Ναι είναι πολλοί αυτοί που δεν ήθελαν τον Τσίπρα να λερωθεί, την Αριστερά να μην λερωθεί.Έπρεπε να σηκωθεί να φύγει, να αφήσει τους δεξιούς να συνεχίσουν να ψηφίζουν τα μνημόνια.

Αν η Ευρώπη δεν αλλάζει, γιατί πρέπει να αλλάξει η Αριστερά; Είναι ακόμα ένα ερώτημα που θα μας βασανίσει αυτή την περίοδο.

Ήρθε όμως η ώρα της Αριστεράς που μιλάει όλα αυτά τα χρόνια, με ωραία λόγια, να παλέψει με το διεθνές αληταριό και να μετρήσει τις δυνάμεις της, τα κότσια της.

Είναι η πρώτη φορά που η Αριστερά κυβερνάει και μοιάζει αδύναμη να κατανοήσει ότι πολλά από αυτά τα οποία λέει, δεν μπορεί να τα εφαρμόσει στους εχθρούς της μόνο και μόνο επειδή τα σκέφτεται.
Διότι η Ευρώπη σήμερα έχει μόνο εχθρούς.
Είναι συμμαχοι των τραπεζών, όχι σύμμαχοι των λαών.

Η Αριστερά μοιάζει σαν ονειροπόλα νέα που ονειρεύεται ταξίδια μακρινά στις ιδανικές Πολιτείες, αλλά μόλις μπει στο καράβι  ξερνοβολάει από το πρώτο λεπτό στις κουπαστές απ” τη ζαλάδα.
Ήθελε το ταξίδι άλλα δεν υπολόγισε ότι μπορεί να την ζαλίζει το πλοίο.

Η Αριστερά πρέπει να πάρει το ιστορικό της μάθημα. Εφτά σε παίρνει αριστερά, μην το ζορίζεις.
Είναι κι οι άλλοι δυνατοί.Υποτίμησε το αληταριό, υπερεκτίμησε τον δημοκρατικό χαρακτήρα που έχει η Ευρώπη.
Δεν έχουμε μια δημοκρατική Ευρώπη. Ζούμε σέ μια άκρατη ζώνη νεοφιλελευθερισμού. Μια ένωση τραπεζών.
Από την άλλη έχουμε μία αριστερά, χωρίς κοινή συνείδηση.
Έχουμε αριστερούς έναν- έναν, δεν έχουμε όμως μία ενιαία αριστερά, δεν μπορούμε να τους έχουμε όλους μαζί ενωμένους.Ο Λαφαζανης ανακοινωσε την «ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ».
Πώς μετά από την διαίρεση προήλθε η ενότητα, ένας θεός ξέρει να μας το πει και αυτό αν είναι αριστερός μόνο.

Δεν θα το αντέξω στα ίδια τηλεπτικά παράθυρα των ιδιωτικών καναλιών, αυτοί που τα βρίζανε ενωμένοι, να βρίζονται τώρα μπροστά τους διαιρεμένοι.

Ας πουν ο καθένας τις θέσεις τους, χωρίς να κοιτάζονται στα μάτια, για να σταματήσουν να γελοιοποιούνται στην δική τους συνείδηση.
Ο κόσμος έχει δει πολλά, θα δει και αυτά. Θα δει και την λαϊκή ενότητα της διαίρεσης.
Αλλά ας χωρίσουν πολιτισμένα και όχι σαν εκείνα τα ζευγάρια που διασύρονται στα δικαστήρια με ένα κρυμμένο μίσος χρόνων. Ας διαφυλάξουν τον πολιτισμό της Αριστεράς και οι μεν και οι δε.
Και η Ζωη. Που ειναι από μόνη της μια ξεχωριστή ενότητα.
Η αριστερά δεν ήρθε να κυβερνήσει έξι μήνες να δοκιμάσει τήν τύχη της και να διαλυθεί.
Πέφτεις, σηκώνεσαι, προχωράς, κάνεις λάθος, υποχωρείς, ξανά πολεμάς, ξανά επιτίθεσαι αλλά δεν διαλύεσαι σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.

Ιδεολογία που δεν έχει το σθένος να δεχθεί ήττα, δεν είναι ιδεολογία.

Σηκώθηκε αμέσως η σημαία της δραχμής ως ένα ακόμα Αριστερό εφεύρημα. Όμως η δραχμή είναι η κοινόχρηστη έξοδος όλων μας. Είμαστε σε μια πολυκατοικία που ότι και να συμβεί, σεισμός, κατακλυσμός, φωτιά, όλοι θά βγούμε από αυτή την πόρτα.
Την πόρτα του εθνικού μας νομίσματος.
Δεν μπορεί λοιπόν κανείς να οικειοποιείται μιά κοινόχρηστη έξοδο σαν δικό του εφεύρημα. Η αναγκαστική έξοδος δεν μπορεί να είναι επιλογή.

Διότι αν ήταν επιλογή δεν χρειαζόταν καν να συζητήσουμε με τους δανειστές.

Έπρεπε να πάμε άμεσα σε μονομερή διαγραφή του χρέους και δραχμή.
Αλλά μπορούσαμε να τυπώσουμε εθνικό νόμισμα, το οποίο δεν θα ισχύε πουθενά;
Τι θα σήμαινε μιά δραχμή την οποία δεν θα αναγνώριζαν οι άλλες χώρες;
Τι θα σήμαινε ένα νόμισμα που για τους άλλους θα ήταν άνευ αντικρίσματος;
Χιλιάδες ερωτηματικά πρέπει νά απαντηθούν σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

Η Λαϊκη Ενότητα πρέπει να εξηγήσει στον λαό. Τι συμφωνία περίμεναν και τι συμφωνία είναι αυτή που μπορεί να κάνει η ίδια.
Μπορεί να υπάρξει δραχμή χωρίς μνημόνιο.
Όσο μεγάλη οργή υπάρχει για την υπογραφή του τρίτου Μνμημονίου από τον Τσίπρα, τόσο μεγάλη προσδοκία υπάρχει για μία ξεκάθαρη λύση απεγκλωβισμού από τον Λαφαζάνη.
Στην Ιστορία δεν θα μείνει αυτός που δεν υπέγραψε, στην Ιστορία θα μείνει αυτός που οδήγησε την χώρα έξω από την κρίση.
Το τρίτο Μνημόνιο σκοτείνιασε πάλι τον δρόμο. Αλλά είναι ο Λαφαζάνης αυτός που έχει το φως;

Θα μου πεις όμως ότι είναι αυτά όλα λόγος, να ταπεινωνόμαστε να ξεφτιλιζόμαστε να υπογράφουμε αυτού του είδους συμφωνίες τις τόσο βαθιά, βαθιά προσβλητικές για τον ελληνικό λαό.
Νά δεχόμαστε ουσιαστικά την διάλυση μας.
Αυτή η συμφωνία είναι μιά πολύ κακή συμφωνία. Όμως εμένα ένα πράγμα κυρίως με νευριάζει.
Ότι μου γάμησαν την ελπίδα.
Αυτό είναι που δεν θέλω μέσα μου να δεχτώ.
Αυτή τη ντροπή να βλέπεις τον Άδωνη να σηκώνει το χέρι και να ψηφίζει Τσίπρα.Και από την άλλη η Ζωή να ωρύεται σε έναν εν πολλοίς ορθό λόγο. Αλλά να ωρύεται.
Ας μιλήσουν καθαρά λοιπόν.
Αν ξέρουν, πιστεύουν, νομίζουν ότι ο Τσίπρας είχε προσυνεννοηθεί τα πάντα, ότι πήγε και πούλησε την χώρα να του βγάλουν τά μάτια.
Αν αποδείχτηκε λίγος μπορούν να τον βρίσουν, να τον κατηγορήσουν, να τον λοιδορήσουν.Αν όμως πάλεψε αληθινά κι έχασε, ας σταθούν δίπλα του και να φύγουν, εφόσον διαφωνούν, αλλά με την αγάπη του συντρόφου κι οχι με αυτά τα αλλαζονικά βλέμματα μεγαλείου.

Δεν ξέρεις ότι τόσο καιρό  πηγαινοέρχεται στις Βρυξέλλες για να καταλήξει σε μιά συμφωνία;
Τι σκίζεις τώρα τις σάρκες;
Τι περιμένες;
Μιά καλή συμφωνία;Δεν την δώσαν στούς δικούς τους, στους Δεξιούς, θα την δώσουν στούς Αριστερούς που σιχαίνονται.
Όλοι ξέρουμε ότι με τον Σόιμπλε και με τον Νταισεμπλούμ μιλαγαμε.
Τους είδαμε από την πρώτη μέρα.

Αυτή είναι η Ευρώπη.
Μας εχουν δέσει χειροπόδαρα.
Κι εμείς κατακερματιζόμαστε. Μετά τήν διάσπαση η Αριστερά θα είναι πιο αδύναμη.
Ελπίζω σε αυτό τουλάχιστον να συμφωνούμε.
Όλα τα πετάς, αλλά την ελπίδα ενός λαού στα σκυλιά δέν την πετάς.Λες φταίξαμε, λες χάσαμε, αλλά λες εδώ είμαςτε.
Δεν είναι ωραίο να πετάς το φορτίο της ευθύνης σου στον έναν.

Βαρέθηκα την Αριστερά που μιλάει, μιλάει, μιλάει και δεν ξέρει να κυβερνάει.
Εφόσον δεν ξέρει λοιπόν, άστο
Μη το πιάνεις το ρημάδι το τιμόνι.
Ασε τους Δεξιούς να ψηφίζουν και συ κάθισε σε μία γωνιά της ιστορίας να διαμαρτύρεσαι. Η Αριστερα πρέπει να δώσει μια ευκαιρία στον εαυτό της.
Δεν είναι δυνατόν τόσα χρόνια υπομονής και αγώνων να διαλυθούν μέσα σε έξι μήνες. Πρέπει να μπορεί.
Όλοι τρέχουν να σωθούν στο υπόστεγο της ιδεολογικής καθαρότητας .
Ποιoς θα μείνει αλώβητος;
Ποιος θα είναι ο αριστερός που δεν υπέγραψε;
Αν υπάρχει προσυνεννόηση σ” αυτή την συμφωνία, η Αριστερά τελείωσε.
Αν είναι καθαρος εκβιασμός, τότε όλα είναι ανοιχτά ακόμη.
Μπορεί να υπάρξει νέα ανατροπή στο μέλλον.
Η χώρα θέλει αληθινούς πολεμιστές. Κι είναι έτοιμη να δεχτεί την ήττα.
Άλλο ένας πολεμιστής που νικιέται κι άλλο ένας που τα βρίσκει με τον εχθρό.
Πολύ μεγάλη, πάρα πολύ μεγάλη διαφορά .
Και το βασικό;
Κανείς δεν έχει δικαίωμα να διαλύσει την ελπίδα που δημιουργήθηκε μετά από τόσα πολλά, πολλά χρόνια.
Κανείς δεν έχει επισης το δικαίωμα, να εμποδίσει τον οποιοδήποτε να συνταχτεί με την δική του ατομική συνείδηση.
Κανείς δεν πρόκειται να κατηγορήσει κανέναν .
Αλλά μ” αυτά και μ αυτά, το ταξίδι κόντευει να χαθεί.
Μετά από αυτά η Αριστερά θα μείνει η Αριστερά των λόγων.
Δεν θα δοθεί ξανά τέτοια ιστορική ευκαιρία.
Ψυχραιμία. Ψυχραιμία μέχρι τέλους

altsantiri

Δεύτερη φορά Αριστερά...

Tvxs Σκίτσο

Το πολιτικό σχόλιο της ημέρας με το πενάκι του Γιάννη Δερμεντζόγλου.

Στο κόμμα Λαφαζάνη η τρίτη διερευνητική εντολή!

Νέος πολιτικός σχηματισμός μετά την ανεξαρτητοποίηση 29 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ - Ποια είναι τα μέλη της νέας ΚΟ 
- Εμπλοκή με την Πρόεδρο της Βουλής 

«Λαϊκή Ενότητα» είναι το όνομα του νέου πολιτικού σχηματισμού που προήλθε από την ανεξαρτητοποίηση 29 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Οι βουλευτές κατέθεσαν στο προεδρείο της Βουλής επιστολές ανεξαρτητοποίησης και σχημάτισαν τη δική τους κοινοβουλευτική ομάδα, επικεφαλής της οποίας τίθεται οΠαναγιώτης Λαφαζάνης.
Η ΚΟ της «Λαϊκής Ενότητας» του Λαφαζάνη γίνεται η τρίτη δύναμη στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και δικαιούται να διεκδικήσει την τρίτη διερευνητική εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Φυσικά μετά από αυτή την εξέλιξη Το Ποτάμι και η Χρυσή Αυγή.. 
που διαθέτουν λιγοτερους βουλευτές (17) «χάνουν» τη δυνατότητα να λάβουν διερευνητική εντολή.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν μετέχει της «Λαϊκης Ενότητας και δεν εχει ακόμη ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της. Ο Δημήτρης Στρατούλης άφησε όμως ανοιχτό το ενδεχόμενο να ενταχθεί στην κοινοβουλευτική ομάδα της «Λαϊκής Ενότητας» και η πρόεδρος της Βουλής, καθώς απαντώντας σε σχετική ερώτηση των δημοσιογράφων είπε: «Ανοιχτό το ενδεχόμενο, θα δούμε».

Ακολουθούν όλα τα ονόματα των βουλευτών της «Λαϊκής Ενότητας»:

1. Λαφαζάνης Παναγιώτης του Γεωργίου, βουλευτής Β' Περιφέρειας Πειραιώς
2. Αμμανατίδου-Πασχαλίδου Ευαγγελία (Λίτσα) του Γεωργίου, βουλευτής Β' Περιφέρειας Θεσσαλονίκης
3. Γαϊτάνη Ιωάννα του Γεωργίου, βουλευτής Α' Περιφέρειας Θεσσαλονίκης
4. Δελημήτρος Κωνσταντίνος του Ευαγγέλου, βουλευτής νομού Μαγνησίας
5. Διαμαντόπουλος Ευάγγελος του Περικλή, βουλευτής νομού Καστοριάς
6. Ζάννας Ζήσης του Γρηγορίου, βουλευτής νομού Πιερίας
7. Ζερδελής Ιωάννης του Χριστοφόρου, βουλευτής νομού Λέσβου
8. Ήσυχος Κωνσταντίνος-Ηρακλής του Νικολάου, βουλευτής Β' Περιφέρειας Αθηνών
9. Ιωαννίδης Ηλίας του Λαζάρου, βουλευτής νομού Καβάλας
10. Κριτσωτάκης Μιχαήλ του Γεωργίου, βουλευτής νομού Ηρακλείου
11. Κυρίτση Αγλαΐα του Λαζάρου, βουλευτής Επικρατείας
12. Κώτσιας Θωμάς του Μάρκου, βουλευτής νομού Ευρυτανίας
13. Λαπαβίτσας Κωνσταντίνος του Αντωνίου, βουλευτής νομού Ημαθίας
14. Λεουτσάκος Ευστάθιος (Στάθης) του Πιέρρου, βουλευτής Α' Περιφέρειας Πειραιώς
15. Μακρή Ραχήλ του Κωνσταντίνου, βουλευτής νομού Κοζάνης
16. Ουζουνίδου Ευγενία του Χρήστου, βουλευτής νομού Κοζάνης
17. Πετράκος Αθανάσιος του Κωνσταντίνου, βουλευτής νομού Μεσσηνίας
18. Σαμοΐλης Στέφανος του Κωνσταντίνου-Νικολάου, βουλευτής νομού Κέρκυρας
19. Σκούμας Αθανάσιος του Δημητρίου, βουλευτής νομού Βοιωτίας
20. Σταθάς Ιωάννης του Παναγιώτη, βουλευτής νομού Βοιωτίας
21. Στρατούλης Δημήτρης του Ιωάννη, βουλευτής Β' Περιφέρειας Αθηνών
22. Τσανάκα Αλεξάνδρα του Δημητρίου, βουλευτής νομού Καβάλας
23. Χαραλαμπίδου Δέσποινα του Δημητρίου, βουλευτής Α' Περιφέρειας Θεσσαλονίκης
24. Ψαρρέα Ελένη του Παναγιώτη, βουλευτής νομού Μεσσηνίας.
25. Βαλαβάνη Όλγα-Νάντια του Γεωργίου, βουλευτής Β' Περιφέρειας Αθηνών
26. Κοδέλας Δημήτριος του Παναγιώτη, βουλευτής νομού Αργολίδος.
27. Κυριακάκης Βασίλειος του Κωνσταντίνου, βουλευτής νομού Φθιώτιδος.
28. Σωτηρίου Ελένη του Δημητρίου,βουλευτής νομού Αττικής.
29. Χατζηλάμπρου Βασίλης του Σάββα,βουλευτής νομού Αχαΐας.

Εμπλοκή με τη Ζωή 
Τ'ωρα σχετικά με τις διερευνητικές εντολές, ο πρόεδρος της ΝΔ έλαβε τη δική του μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, σχετικά με τη διακρίβωση δυνατότητας σχηματισμού κυβέρνησης που να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της Βουλής. Ο Β. Μεϊμαράκης επισκέπτεται τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας καθώς, όπως επισημαίνει στην απαντητική του επιστολή, βάσει του Συντάγματος δεν προβλέπεται να ανατίθεται μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Απρόβλεπτος παράγοντας παραμένει η πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, καθώς δήλωσε στο newpost:: «Δεν έχω ενημερωθεί θεσμικά ούτε από τον πρωθυπουργό ούτε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για τις εξελίξεις στη χώρα». Πρόσθεσε μάλιστα ότι το Σάββατο θα συγκαλέσει τη διάσκεψη των προέδρων για τον προγραμματισμό του κοινοβουλευτικού έργου της επόμενης εβδομάδας!

zoornalistas

Όψιμοι φίλοι

Του Θανάση Καρτερού
Μαζί με όσους έχουν απομείνει στις διακεκαυμένες πόλεις, τσουρουφλίζεται και η δημοσιογραφία αυτές τις μέρες. Το Μαξίμου κρατάει τα χαρτιά του κλειστά -μέχρι τη σημερινή σημαδιακή 20 του Αυγούστου έχουν πει-, αλλά οι ανάγκες της ενημέρωσης πρέπει να ικανοποιηθούν. Τι θα καταναλώσει ο άνθρωπος κάτω από την ομπρέλα; Μετεγγραφές, αν είναι φίλαθλος. Και σενάρια επί σεναρίων αν η πολιτική εξακολουθεί να τον απασχολεί.
Έτσι χορταίνει η ψυχή μας ιστορίες πολιτικής μαντείας. Γιατί θα γίνουν εκλογές. Αλλά και γιατί δεν θα γίνουν. Πότε θα γίνουν, αν γίνουν. Ποιοι θα είναι στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ και ποιοι όχι. Τι θα κάνει η Πλατφόρμα. Ποιους θα κόψει ο Τσίπρας, γιατί στις τελευταίες ψηφοφορίες τάχθηκαν με το "Όχι", ή περιορίστηκαν στο "Παρών". Πράγματα και θαύματα εν γένει, που αποδεικνύουν ότι ακόμα κι αν λείπει η πληροφόρηση, δεν λείπει η φαντασία.
Εκείνο όμως που σε άλλους προκαλεί γέλιο και σε άλλους θυμό είναι η προσπάθεια κάποιων γνωστών και μη εξαιρετέων ΜΜΕ να λάβουν θέση στο νέο σκηνικό. Με την ελπίδα, υποθέτουμε βασίμως, να λάβουν το σχετικό αντίδωρο όταν έλθει το πλήρωμα του χρόνου. Έτσι βλέπουμε τούμπες, κωλοτούμπες, διακριτικές στροφές, εν μια νυκτί μεταστροφές. Η ενημέρωση στην υπηρεσία του εαυτού της. Ή τρεχάτε ποδαράκια μου να μην πιάσει άλλος το στασίδι.
Και τέλος -κι εδώ ας ξεκαθαρίσουμε ότι δεν σηκώνει καμιά ειρωνεία- έσκασαν μύτη και οι αυτόκλητοι μπράβοι. Οι οποίοι ανέλαβαν να εκτελέσουν πρόσωπα με μεθόδους ακραίου λαϊκισμού. Αποστασίες, προδοσίες, σεξουσίες. Κίτρινο και φαιό. Η χαρά των λύκων στην πολιτική αναμπουμπούλα. Αρπάζουν κομμάτια από όποιον και όποια έχουν βάλει στο μάτι. Για να αρπάξουν αύριο κάτι από την πίτα που υποθέτουν ότι θα μοιραστεί. Όπως τον παλιό καλό καιρό.
Έχει φυσικά τη σημασία του να καταδικάζει κανείς τέτοια φαινόμενα και δράστες. Αν και το αφτί των τελευταίων δεν ιδρώνει εύκολα. Μεγαλύτερη σημασία όμως έχει να δούμε σε όλο αυτό το συμπούρμπουλο ότι πολλοί προβλέπουν πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος κι οι Μήδοι επιτέλους θα διαβούνε. Και το προσδοκούν. Και το επιδιώκουν. Άρα καλό είναι να φυλάμε τα ρούχα μας όχι μόνο απέναντι στους εχθρούς, αλλά κι απέναντι -αυτό κυρίως- στους όψιμους κι αυτόκλητους φίλους...

Πηγή: avgi.gr

O «ψευτράκος» κι ο «μαγκάκος»

Μαγκιές χωρίς νόημα

Ωραίος ο προσωρινός αρχηγός της Ν.Δ.Βαγγέλης Μεϊμαράκης, σήμερα στη συνέντευξη Τύπου που οργάνωσε μετά το διάγγελμα Τσίπρα για τις πρόωρες εκλογές, έσπασε τα κοντέρ της πολιτικής αμηχανίας και της αντίφασης, πουλώντας μαγκιές χωρίς νόημα.
Έλουσε τον Αλέξη Τσίπρα με όλα τα επίθετα της πιάτσας [παληκαράκι, πονηρούλης, ψευτράκος, δραπέτης, αντιδημοκράτης, δικτάτορας, που τον έπιασε αλαζονεία (sic), που εκπροσωπεί συμφέροντα, που οδηγεί τη χώρα σε περιπέτειες με τις πρόωρες εκλογές κ.λπ], αλλά δεν θέλει να τον ρίξει από την κυβέρνηση.
Καλεί τον «επικίνδυνο για τον τόπο», τον  «ψευτράκο», τον «αλαζόνα» Αλέξη Τσίπρα να συνεργαστεί σε αυτή τη Βουλή μαζί του και να μείνει σε μια νέα κυβέρνηση συνεργασίας. Είναι δε έτοιμος να πάρει την εντολή ως δεύτερο κόμμα από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και να συνεργαστεί μετά..και με τον κ. Λαφαζάνη (που είναι σοβαρός), τον οποίο καλεί να του δώσει ψήφο ανοχής... μην τυχόν και πάμε σε εκλογές τις οποίες ωστόσο θα τις κερδίσει... σίγουρα η Ν.Δ.
Το αγωνιώδες ερώτημά του ήταν «γιατί ο Τσίπρας μας πάει σε εκλογές δίχως να με πάρει τηλέφωνο να το συζητήσουμε, να βρούμε μια λύση, βρε αδερφέ»; Το είπε δεκάδες φορές ο κ. Μεϊμαράκης, σαν να του... είχε φύγει η μαγκιά λίγο πριν τις κάλπες.

Δημήτρης Τρίμης (efsyn)

Εκλογές την Κυριακή 20 Σεπτέμβρη

Κύβος Ερρίφθη

Την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες αποφάσισε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μετά από ευρεία σύσκεψη στο γραφείο του στη Βουλή με κυβερνητικά και κομματικά στελέχη. Πιθανότερη ημερομηνία διεξαγωγής είναι η 20η Σεπτεμβρίου. 
Ο πρωθυπουργός στη δήλωσή του τόνισε πως «θέτει στην κρίση του ελληνικού λαού όλα όσα έπραξε». «Η λαϊκή εντολή που πήρα στις 25 του Γενάρη εξήντλησε τα όριά της. Και τώρα πρέπει να πάρει το λόγο εκ νέου ο κυρίαρχος λαός», τόνισε.
Μετά την ανακοίνωση ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο και υπέβαλε την παραίτησή του ζητώντας την έναρξη των διαδικασιών για τη διενέργεια πρόωρων εκλογών. Πλέον η σκυτάλη περνάει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο οποίος θα πρέπει να δώσει, βάσει Συντάγματος, τις διερευνητικές εντολές για σχηματισμό κυβέρνησης στο δεύτερο και το τρίτο κόμμα. Μάλιστα ο πρόεδρος της ΝΔ Βαγγέλης Μεϊμαράκης ανακοίνωσε πως «θα εξαντλήσει όλα τα όρια της διερευνητικής εντολής» λέγοντας μάλιστα πως θέλει να καθυστερήσει την προσφυγή στις κάλπες.
Ο Προκόπης Παυλόπουλος διαβεβαίωσε ότι θα ασκήσει τα καθήκοντά του κατά τους κανόνες του Συντάγματος και με στόχο πάντα να διασφαλιστεί ότι θα καλυφθούν οι υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η χώρα με την πρόσφατη συμφωνία και χωρίς να κινδυνεύσει η πορεία της χώρας στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σημειώνεται πως η αντίδραση της Κομισιόν για την προκήρυξη εκλογών ήταν θετική καθώς όπως ανέφεραν όλοι οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι μέσω των εκλογών «θα μπορούσε να ενισχυθεί η υποστήριξη στο πρόγραμμα».
Βάσει του Συντάγματος μετά την αδυναμία του δεύτερου και του τρίτου κόμματος να σχηματίσουν κυβέρνηση, όπως αναμένεται να συμβεί, ο  Πρόεδρος της Δημοκρατίας συγκαλεί σύσκεψη αρχηγών για σχηματισμό ευρύτερης κυβέρνησης από την παρούσα Βουλή και εάν δε βρεθεί λύση, τότε η Βουλή διαλύεται και προκηρύσσονται εκλογές με υπηρεσιακή κυβέρνηση. Υπηρεσιακή πρωθυπουργός, σύμφωνα με πληροφορίες, θα αναλάβει πιθανότατα η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου Βασιλική Θάνου, ως η αρχαιότερη δικαστικός.

tvxs

Στην... κόντρα και ο Δήμαρχος Kέρκυρας για την ιδιωτικοποίηση του αεροδρομίου

Μετά τον Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων και ο Δήμαρχος Κέρκυρας με δήλωση του τόνισε πως η παραχώρηση του αεροδρομίου της Κέρκυρας αποτελεί μια πολύ αρνητική εξέλιξη που βρίσκει τη δημοτική αρχή εντελώς αντίθετη. - "Θα αντιδράσουμε με κάθε πρόσφορο μέσο" λέει.
Κατηγορηματικά αντίθετως με την παραχώρηση (και) του αεροδρομίου της Κέρκυρας εμφανίστηκε με δήλωσή του ο Δήμαρχος Κέρκυρας Κώστας Νικολούζος. Ο οποίος, αφού τονίζει ότι αυτή η εξέλιξη είναι πολύ αρνητική, υποστηρίζει στη συνέχεια, πως "πρόκειται για ακραίο παράδειγμα ιδιωτικοποίησης του εθνικού πλούτου και των υποδομών της χώρας μας".
Ενώ επιπλέον, δηλώνει ότι "το αεροδρόμιο ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο προσοδοφόρα της χώρας που κατέχει την 5η θέση στη συνολική κίνηση επιβατών μεταξύ των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας. Επίσης, έχει οδηγηθεί σε σταδιακή και συνειδητή απαξίωση καθώς τα τελευταία 10 χρόνια δεν έχουν γίνει έργα εκσυγχρονισμού του"
Τέλος, ο κ. Νικολούζος λέει κατηγορηματικά πως ο Δήμος θα αντιδράσει "στην παραχώρηση με κάθε πρόσφορο μέσο και θα συμπαραταχθεί με όποια κινητοποίηση απαιτηθεί ανάλογα με τις εξελίξεις"

Αναλυτικά, η γραπτή δήλωση του Δημάρχου
Η παραχώρηση των 14 ελληνικών αεροδρομίων, μεταξύ των οποίων και το αεροδρόμιο της Κέρκυρας στη γερμανική κοινοπραξία αποτελεί πολύ αρνητική εξέλιξη που μας βρίσκει εντελώς αντίθετους.
Έχουμε δηλώσει και στο παρελθόν την αντίθεσή μας στην εκποίηση δημοσίων υποδομών σε ιδιώτες και εν προκειμένω σε εταιρεία ξένων συμφερόντων. Παραμένουμε αμετακίνητοι σε αυτήν την θέση. Πρόκειται για ακραίο παράδειγμα ιδιωτικοποίησης του εθνικού πλούτου και των υποδομών της χώρας μας, με την οποία παραχωρείται ο έλεγχος των αερομεταφορών περιοχών γεωστρατηγικής και οικονομικής σημασίας.
Η ανάγκη κάλυψης του δημοσίου χρέους δεν είναι δυνατό να ικανοποιείται με την παραχώρηση υποδομών που συνδέονται όχι μόνο με την ανεξαρτησία και την άμυνα μιας χώρας αλλά και με την ανάπτυξη και εξέλιξή της.
Υπενθυμίζουμε ότι το αεροδρόμιο ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο προσοδοφόρα της χώρας που κατέχει την 5η θέση στη συνολική κίνηση επιβατών μεταξύ των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας. Επίσης, ότι έχει οδηγηθεί σε σταδιακή και συνειδητή απαξίωση καθώς τα τελευταία 10 χρόνια δεν έχουν γίνει έργα εκσυγχρονισμού του.
Σε κάθε περίπτωση ο Δήμος της Κέρκυρας θα αντιδράσει στην παραχώρηση με κάθε πρόσφορο μέσο και θα συμπαραταχθεί με όποια κινητοποίηση απαιτηθεί ανάλογα με τις εξελίξεις.

corfupress

Επιχείρηση-σκούπα κατά της... μνήμης

Δεν θυμάται άραγε ο Ν. Δένδιας και τα συστημικά ΜΜΕ τις εξευτελιστικές για την Ελλάδα εκθέσεις και τα συμπεράσματα όλων των οργάνων της Ε.Ε. και όλων των οργανώσεων του ΟΗΕ που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα;

της Άντας Ψαρρά

Ο Νίκος Δένδιας εξαπέλυσε επίθεση στην κυβέρνηση για τους χειρισμούς της στο μεταναστευτικό: «Υπήρξαμε οι πρωταθλητές στη διαχείριση του μεταναστευτικού στην Ευρώπη το 2013 και τώρα είμαστε οι πρωταθλητές στις εισροές. Δεν έχουν καταφέρει στην κυβέρνηση να απορροφήσουν ούτε ένα ευρώ για το μεταναστευτικό επί 7 μήνες. Ευτυχώς που είναι επίτροπος της Ε.Ε. ο κ. Αβραμόπουλος, γιατί αλλιώς θα μας είχαν πετάξει από το παράθυρο».

Η δήλωση αυτή έγινε την ίδια ημέρα που -από την πλευρά του- ο Γερμανός υπουργός Ανάπτυξης, Γκερντ Μίλερ, κάλεσε από τις στήλες της περιφερειακής εφημερίδας «Passauer Neue Presse» την Ευρωπαϊκή Ενωση να αναλάβει δράση απέναντι στο κύμα των προσφύγων, εκτιμώντας πως οι Βρυξέλλες δεν έχουν αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. «Η Ευρωπαϊκή Ενωση θα πρέπει να περάσει από τη “φάση-διακοπές” στη “φάση-έκτακτη ανάγκη”», τόνισε, για να σημειώσει πως «επιτέλους έχουμε ανάγκη από έναν Ευρωπαίο επίτροπο για τους Πρόσφυγες».

Για να δούμε όμως πώς ακριβώς η πολιτική του τ. υπουργού και της κυβέρνησης Σαμαρά είχαν αντιμετωπιστεί από τους επίσημους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τους αρμόδιους επιτρόπους.

Επανειλημμένα οι επίτροποι εγκάλεσαν την τότε κυβέρνηση για απάνθρωπη και ρατσιστική συμπεριφορά των οργάνων της, για την ανυπαρξία δομών φιλοξενίας και για πρακτικές που τροφοδοτούσαν το ρατσιστικό μίσος.

Δεν θυμάται άραγε ο Ν. Δένδιας και τα συστημικά ΜΜΕ τις εξευτελιστικές για την Ελλάδα εκθέσεις και τα συμπεράσματα όλων των οργάνων της Ε.Ε. και όλων των οργανώσεων του ΟΗΕ που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα;

Ας φρεσκάρουμε λίγο την επιλεκτική μνήμη όλων αυτές τις δύσκολες στιγμές, που στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης επιτέλους κάποιοι ασκούν με ανθρώπινο πρόσωπο τα καθήκοντά τους, απέναντι στο διογκωμένο κύμα των προσφύγων. Και να επισημάνουμε ότι, τόσο το Συμβούλιο Υπουργών της Ε.Ε. (του Μαρτίου) όσο και ο ίδιος ο επίτροπος Δ. Αβραμόπουλος σχολίασαν πολύ θετικά τις πρωτοβουλίες της αναπλ. υπουργού Τασίας Χριστοδουλοπούλου.

Το χρονολόγιο των καταγγελιών από ευρωπαϊκά όργανα

■ 24/1/2013. Συμβούλιο της Ευρώπης (έκθεση): «Η Ελλάδα έχει επικεντρώσει την προσοχή της στην ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων της και έχει θέσει σε εφαρμογή μια πολιτική που βασίζεται υπερβολικά στα κέντρα κράτησης».

■ 30/1/2013. Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: «Μας ανησυχούν ιδιαίτερα οι ρατσιστικές και ξενοφοβικές επιθέσεις, αλλά και το γεγονός ότι εξαπλώνεται ο φόβος· ο φόβος που δεν θα ’πρεπε να υπάρχει σε ευρωπαϊκές χώρες σήμερα. Αυτός είναι ο λόγος που επισκέπτομαι την Ελλάδα».

■ 3/2/2013. Ο επίτροπος τονίζει ότι θα πρέπει να γίνουν πιο αυστηρές ποινές για όσα στελέχη της αστυνομίας εμπλέκονται σε ρατσιστικές επιθέσεις. Σχετικά με το μεταναστευτικό σημειώνει πως χρειάζεται σειρά μέτρων που θα περιλαμβάνει και την ενσωμάτωση των μεταναστών και τη βελτίωση του συστήματος παροχής ασύλου.

■ 17/4/2013. Στη δημοσιότητα ολόκληρη η έκθεση του Ευρωπαίου επιτρόπου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Νιλς Μούιζνιεκς. Εκθεση-κόλαφος ως προς την αύξηση των κρουσμάτων ρατσιστικής και ατιμώρητης βίας, με στόχο κυρίως μετανάστες. «Δημιουργούν μεγάλη ανησυχία για το παρόν και το μέλλον του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας στην Ελλάδα».

Ο επίτροπος απέδωσε μεγάλες ευθύνες τόσο στην πολιτική ηγεσία όσο και στη Δικαιοσύνη για λόγους και έργα που παρακινούν σε ρατσιστική συμπεριφορά. Αναφέρθηκε στις ακραίες δηλώσεις του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά και του υπουργού Ν. Δένδια εναντίον των μεταναστών, αλλά και στην αναποτελεσματική και απάνθρωπη μέθοδο των εγκλεισμών.

■ 15/5/2013. Η Ευρωπαία επίτροπος για Εσωτερικές Υποθέσεις Σεσίλια Μάλμστρομ μιλάει για απαράδεκτες συνθήκες στα κέντρα κράτησης, για αντιμετώπιση των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο κάτω των ευρωπαϊκών προτύπων, για τη δύσκολη πρόσβαση στις διαδικασίες ασύλου και στο πολύ μικρό ποσοστό του, αλλά και τη μηδενική παροχή προστασίας σε Σύρους πρόσφυγες.

Τόνισε παραπάνω από δύο φορές ότι υπάρχουν χρήματα από διάφορα ταμεία, όπως το Ταμείο Ευρωπαϊκών Συνόρων, για το 2013, που είναι διαθέσιμα αλλά απαιτείται συντονισμός από διάφορα υπουργεία ώστε να γίνει η αποτελεσματική απορρόφησή τους, ενώ δεν παρέλειψε να πει πως η αδιάκριτη χρήση του μέτρου της κράτησης πρέπει να αντικατασταθεί από εναλλακτικά μέτρα και αναφέρθηκε στην ανάγκη ίδρυσης ανοιχτών κέντρων.

■ 5/10/2013. Ανακοινώθηκαν οι απαντήσεις της ελληνικής κυβέρνησης στις ερωτήσεις που της υπέβαλε ο επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Νιλς Μούιζνιεκς. Η κυβέρνηση εμφανίζεται να υπερασπίζεται τις ίδιες θέσεις και να αποκρούει τις αιτιάσεις του επιτρόπου, ενώ δεν αναλαμβάνει καμιά συγκεκριμένη δέσμευση για την αντιμετώπιση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και για την υλοποίηση των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας.

«Το ελληνικό νομικό πλαίσιο που αφορά στο καθεστώς των αλλοδαπών μεταναστών τέθηκε σε σαθρές βάσεις από την αρχή, δηλαδή με τον πρώτο, ουσιαστικά, τυπικό μεταναστευτικό νόμο στην ιστορία της χώρας, τον ν. 1975/1991», γράφει ο νομικός Νίκος Σιταρόπουλος (στενός συνεργάτης του επιτρόπου). Αυτός ο νόμος και όλη η νομοθεσία της δεκαετίας του 1990 απέφυγαν κάθε πρόβλεψη για την κοινωνική ενσωμάτωση των μεταναστών, ξορκίζοντας ως περαστικό κακό την παρουσία τους στη χώρα μας.

■ 14/1/2014. Αυστηρή προειδοποίηση απευθύνει προς την Ελλάδα ο επίτροπος για τις παράνομες μαζικές επαναπροωθήσεις μεταναστών στην Τουρκία. Σε αποκλειστική συνέντευξή του προς «Το Βήμα» -με την ευκαιρία της πανευρωπαϊκής δημοσιοποίησης επιστολής του προς τους Ελληνες υπουργούς Δημόσιας Τάξης και Ναυτιλίας- ο Νιλς Μούιζνιεκς εκφράζει την έντονη ανησυχία του επειδή υπάρχουν πολλοί Σύροι πρόσφυγες ανάμεσα στους μετανάστες που επαναπροωθούνται «σιωπηλά» στην Τουρκία, είτε μέσω Εβρου είτε μέσω ανατολικού Αιγαίου, ενώ «βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση και δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται σαν οικονομικοί μετανάστες γιατί χρήζουν προστασίας».

■ 21/1/2014. Με νέα δήλωσή του ο Νιλς Μούιζνιεκς επανήλθε στην ανάγκη να καταπολεμηθεί ο ρατσισμός και ο νεοναζισμός στην Ευρώπη, με ρητή αναφορά στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής, του ουγγρικού Γιόμπικ και των Σουηδών Δημοκρατών, ενώ υποδεικνύει στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις σειρά μέτρων που πρέπει να ληφθούν αμέσως.

■ 3/2/2014. Ο επίτροπος μοιράστηκε με τους συναδέλφους του μέσω τουίτερ την ανησυχία του για τη νέα έξαρση της εχθρότητας απέναντι στους μετανάστες στην Ελλάδα, κάνοντας έκκληση ειδικά στους πολιτικούς: «Είμαι ανήσυχος για τη νέα έξαρση αντιμεταναστευτικών λόγων στην Ελλάδα. Οι πολιτικοί οφείλουν να δίνουν το παράδειγμα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να αποφεύγουν τις ρητορείες του μίσους».

■ 16/3/2014. Συζήτηση στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, με αφορμή την Εκθεση που συνέταξε ο Σουηδός βουλευτής της Σοσιαλιστικής Ομάδας, Γιόνας Γκούναρσον, με τίτλο «Η στρατηγική για την πρόληψη του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας στην Ευρώπη».

Η Εκθεση υπερψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία (84 έναντι 2). Στο υπόμνημα που συνόδευε την Εκθεση ο κ. Γκούναρσον στέκεται ιδιαίτερα στην Ελλάδα και αναφέρεται στις δυσκολίες αντιμετώπισης του νεοναζισμού, αλλά και στον τρόπο αντιμετώπισης των μεταναστών και προσφύγων.

■ 28/3/2014. Ο επίτροπος κάλεσε την ελληνική κυβέρνηση να μη συμπεριλάβει ρήτρα (τροπολογία Μπαλτάκου) στο νέο νομοσχέδιο για το μεταναστευτικό, σύμφωνα με την οποία θα μπορεί η κυβέρνηση να απελάσει τους μετανάστες των οποίων οι καταγγελίες για κακοποίηση από τις αστυνομικές αρχές έχουν απορριφθεί.

■ 4/4/2014. Σύμφωνα με δήλωση του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης, Αντ. Ρουπακιώτη (που «φαγώθηκε» εξαιτίας του αντιρατσιστικού), τόσο από το Συμβούλιο της Ευρώπης όσο και από την Ευρωπαϊκή Ενωση -για το πρώτο ο κ. Μούιζνιεκς, για τη δεύτερη η κυρία Μάλστρομ- ζητούσαν να προωθηθεί η αντιρατσιστική νομοθεσία.

■ 1/8/2014. Επίτροπος: «Εκπλήσσομαι μαθαίνοντας ότι μπήκε στο αρχείο η υπόθεση που αφορά τον πνιγμό 11 μεταναστών, παιδιών και γυναικών, κοντά στο Φαρμακονήσι πέρυσι τον Ιανουάριο, κατά τη διάρκεια επιχείρησης του ελληνικού Λιμενικού» και επισημαίνει τον κίνδυνο «να καλυφθούν αυτές οι σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την ατιμωρησία. Αυτό θα ήταν ένα σοβαρό λάθος. Οι ελληνικές αρχές πρέπει να προχωρήσουν σε πιο αποφασιστικές προσπάθειες προκειμένου να αποδοθούν οι ευθύνες γι’ αυτήν την τραγωδία».

■ 16/10/2014. Εκθεση-κόλαφος της Επιτροπής κατά των Βασανιστηρίων του Συμβουλίου της Ευρώπης (CPT): «Σοβαρή ανησυχία σχετικά με την έλλειψη αποτελεσματικής δράσης για την αντιμετώπιση των συστημικών ελλείψεων αναφορικά με τις συνθήκες κράτησης των παράτυπων μεταναστών και την κατάσταση στις φυλακές. Δυστυχώς η κατάσταση δεν βελτιώθηκε και η αστυνομική ατιμωρησία συνεχίζεται».

Η έκθεση επισημαίνει τις «τελείως απαράδεκτες συνθήκες υπό τις οποίες κρατούνται οι παράτυποι μετανάστες σε αστυνομικά κρατητήρια για παρατεταμένη περίοδο», παρατηρεί ότι στα κέντρα κράτησης οι κρατούμενοι αντιμετωπίζονται σαν ποινικοί και ζητά να σταματήσουν να χρησιμοποιούνται οι εγκαταστάσεις της Αμυγδαλέζας για την κράτηση ανηλίκων.

Δικαίως, λοιπόν, ο τ. υπουργός θα μείνει στην Ιστορία ως πρωτεργάτης των επιχειρήσεων-σκούπα, του κυνηγητού των προσφύγων και των μεταναστών, της αντίθετης με την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα ανθρώπινα δικαιώματα δημιουργίας αποκλειστικά στρατοπέδων φυλάκισης, της μη παροχής ασύλου κ.λπ. Πολιτικές που, μαζί με την ατιμωρησία του ρατσιστικού εγκλήματος και την ανυπαρξία νομικής προστασίας των θυμάτων, γιγάντωσαν το ναζιστικό μόρφωμα, μέχρι που έπεσαν όλοι από τα σύννεφα..

 EFSYN

Αναστέλλεται η λειτουργία της «Ελληνικός Χρυσός» στις Σκουριές

Για τη σημερινή απόφασή του να ανακληθούν οι εγκρίσεις των τεχνικών μελετών που αφορούν στο έργο στις Σκουριές, μετά από παράβαση των όρων των τεχνικών μελετών από την εταιρεία Ελληνικός Χρυσός ενημέρωσε τους δημοσιογράφους ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Πάνος Σκουρλέτης, εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου.
Το γεγονός αυτό μεταφράζεται σε προσωρινή διακοπή των εργασιών της εταιρείας στις Σκουριές.  O υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας ανακοίνωσε ότι ενημέρωσε τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα σχετικά με την απόφαση κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχαν νωρίτερα.
Όπως ανέφερε σε δήλωσή του εξερχόμενος του Μεγάρου Μαξίμου, συζήτησαν πολλά με τον πρωθυπουργό, αλλά ο βασικός λόγος της παρουσίας του ήταν να ενημερώσει τον κ. Τσίπρα για θέματα που αφορούν στο υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης. «Το τελευταίο διάστημα προσπαθούμε να επιταχύνουμε τον βηματισμό μας, είναι πολλά πράγματα που εκκρεμούν και προσπαθούμε να κερδίσουμε χρόνο», ανέφερε.
Σημείωσε ότι υπήρξε ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα που έχει να κάνει με τις Σκουριές. Όπως είπε, ενημέρωσε τον πρωθυπουργό ότι η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός έχει παραβεί τους όρους των τεχνικών μελετών που αφορούν το έργο. «Με απόφαση μου σήμερα ανακλούμε τις εγκρίσεις των τεχνικών μελετών. Κατά συνέπεια αυτό μεταφράζεται σε ένα προσωρινό σταμάτημα των εργασιών της εταιρείας στις Σκουριές», τόνισε.
Παράλληλα, με αφορμή αυτό ο υπουργός υπογράμμισε ότι για την κυβέρνηση οι επενδύσεις είναι καλοδεχούμενες, απαραίτητες, αναγκαίες, «αλλά πρέπει και οι εταιρείες να σέβονται τους όρους γαι τους οποίους έχουν δεσμευτεί έτσι ώστε να μην θίγεται το δημόσιο συμφέρον και το περιβάλλον».

ΣΥΡΙΖΑ: Δίκαιωση του αγώνα των κατοίκων
Η απόφαση του υπουργείου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης για διακοπή των εργασιών στις Σκουριές, ύστερα από ανάκληση των σχετικών τεχνικών μελετών, δικαιώνει τον αγώνα των κατοίκων ενάντια στο οικονομικό, οικολογικό και κοινωνικό έγκλημα που συντελείται στην περιοχή, τονίζει το γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ και προσθέτει:
Στον αντίποδα αυτής της καταστροφικής επένδυσης,  θα πρέπει να αναπτυχθεί ένα πρόγραμμα κοινωνικής, οικονομικής και περιβαλλοντικής ανασυγκρότησης της περιοχής, που θα δημιουργεί θέσεις εργασίας, συμπεριλαμβανομένου του τομέα των εξορύξεων και ιδιαίτερα των αποκαταστάσεων, και θα σέβεται τις  κοινωνικές ανάγκες, την προστασία του περιβάλλοντος και τις τοπικές παραγωγικές δραστηριότητες.

tvxs

"Μαζεύει μήπως κανείς από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υπογραφές και για... εμένα;"

Της Ρούλας Καϊμάκη*
Καταρχήν να συστηθώ. Είμαι ένα απλό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Αποτελώ τα πόδια σας (όταν γυρίζω στις γειτονιές με τα υλικά του κόμματος), τα χέρια σας (όταν κολλάω αφίσες), τη φωνή σας (όταν μιλάω στους ανθρώπους). Σας έχω δανείσει την προσωπική μου εντιμότητα και αξιοπρέπεια στον επαγγελματικό και κοινωνικό μου χώρο. 
Σας έχω παραχωρήσει την προσωπική μου πορεία από 19 χρονών στην Aριστερά (εποχή ΑΝΤΙ-ΕΦΕΕ και έκτοτε). Σας χάρισα τις επαγγελματικές μου γνώσεις, ανεξάρτητα του αν τις αξιοποιήσατε. Δεν ζήτησα και δεν πήρα ποτέ τίποτα.
Πριν από ένα μήνα περίπου, άρχισαν να μαζεύονται υπογραφές για τη στήριξη του κ. Γιάνη Βαρουφάκη που δεχόταν επίθεση! Εμένα (και όλους τους ανθρώπους) ποιος με προστάτεψε όταν αντιμετωπίστηκε η ζωή μου σαν ένα case study στo πλαίσιo της οικονομικής του θεωρίας;
Προχθές, 34 βουλευτές μάζεψαν υπογραφές για να στηρίξουν την κ. Κωνσταντοπούλου από σεξιστικές επιθέσεις εναντίον της! Εμένα ποιος θα με προστατέψει από την κ. Κωνσταντοπούλου που δημόσια (έχει και τα κακά της η απευθείας μετάδοση) κατήγγειλε με τον γνωστό πομπώδη λόγο της τον ΣΥΡΙΖΑ ως «το νεοδιαπλεκόμενο κόμμα», προσβάλλοντας βαρύτατα όλα τα μέλη του; Ένα μόνο από τα πολλά που είπε. Και εμένα μου έχουν φωνάξει πολλές φορές στη λαϊκή όταν μοιράζαμε υλικό «γιατί δεν πας στην κουζίνα σου» αλλά δεν έτρεξα κλαίγοντας στη μαμά μου. Το αντιμετώπισα με αυτοπεποίθηση και γνώση της θέσης μου μέσα στην κοινωνία.
Τι αβροφροσύνη, τι πολιτισμός, πόσο comme il faut! Kαι μετά το... ξεκατίνιασμα! Ελπίζω να μην παρακολούθησαν πολλοί -λόγω Δεκαπενταύγουστου- συστηματικά τα όσα διαδραματίστηκαν στη Βουλή. Και τα όσα ειπώθηκαν.
***
Αλλά για να είμαστε ειλικρινείς η κατάληξη αυτή είχε διαφανεί. Όταν η πραγματικότητα έδειξε τα δόντια της και απέδειξε ότι λανθασμένα την είχαμε εκτιμήσει, ποια ήταν τα πολιτικά ανακλαστικά μας;
Από μέλος της Κ.Ε.: «γιατί δεν... είχαν (ποιοι άραγε;)μελετήσει άλλο σχέδιο»; Από άλλο μέλος της Κ.Ε.: «γιατί δεν... είχαμε (πιο σεμνός αυτός) μελετήσει άλλο σχέδιο»; Από άλλα μέλη: «δεν ξέραμε, δεν λειτουργούσαμε δημοκρατικά!». Μα αγαπητοί μου σύντροφοι εσείς, τα μέλη της Κ.Ε., είχατε όλοι μαζί την κύρια ευθύνη και για τον πολιτικό σχεδιασμό και για τη δημοκρατική λειτουργία. Όταν διεκδικούσατε την εκλογή σας, δεν είχατε συναίσθηση αυτής της ευθύνης; Γιατί δεν φωνάξατε, γιατί δεν παραιτηθήκατε; Τώρα το θυμηθήκατε;
Δεν θα μακρηγορήσω για το άλλο σχέδιο, το case study του άλλου καθηγητή κ. Λαπαβίτσα, για τη σωτηρία της χώρας με τη δραχμή. Περιέργως πώς, το τελευταίο διάστημα δεν ακούγεται ούτε από τους εισηγητές του. Προφανώς γιατί θεωρούν ότι το «όχι στο Μνημόνιο» είναι πιο πιασάρικο και επιτρέπει εσωκομματικές συμμαχίες! Αν πιστεύουν λοιπόν στην πρότασή τους, γιατί την κρύβουν; Γιατί δεν τη διατυπώνουν ξεκάθαρα και δημόσια και δεν τη θέτουν αδιαμεσολάβητα στην κρίση του ελληνικού λαού; Αφού σίγουρα δεν προτάθηκε ούτε με τις προεκλογικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ούτε στο δημοψήφισμα, άρα δεν έχει κριθεί.
Οι πιο τραγικές βέβαια είναι οι φιγούρες που οδύρονται στην... Επίδαυρο! Όχι στο Μνημόνιο, αλί μας! Μα αυτό σας αρκεί; Δεν θεωρείτε ότι πρέπει να μας ενημερώσετε και για τη συνέχεια της στάσης και της πρότασής σας; Ο ΣΥΡΙΖΑ, ξέρετε, είναι κυβέρνηση και έχει ευθύνη για ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Δεν πρέπει να μας πείτε και το τι προβλέπετε ή προτείνετε για τη συνέχεια; Αν είναι η απόσυρση, γιατί η Αριστερά μπορεί να κυβερνήσει μόνον όταν οι συνθήκες είναι αυτές που τη βολεύουν (συνθήκες ιδεολογικού εργαστηρίου και επικοινωνιακής αντιπολίτευσης δηλαδή), πείτε το καθαρά και ξάστερα. Ολοκληρώστε την πρότασή σας, αλλιώς παραμένει ανέξοδος και θορυβώδης θρήνος.
Αλλά και πάλι, αν το καλοσκεφτούμε, και αυτή η κατάληξη ήταν αναμενόμενη. Γιατί μεγάλο μέρος του στελεχικού δυναμικού του ΣΥΡΙΖΑ όλα τα προηγούμενα χρόνια και όσο η κυβερνητική εξουσία ερχόταν πιο κοντά, είχε αποδυθεί σε μια προσπάθεια επικράτησης του μικρού μαγαζιού του καθενός. Όπου ο καθένας και η τάση του θεωρούσε ότι είχε την πιο έγκυρη προσέγγιση στο πώς κλίνεται το επίθετο «αριστερός». Αυτιστικά, εντός των τειχών και πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Όπου όλα, ακόμη και οι πολιτικές διαφωνίες, λυνόντουσαν «φραστικά» και όχι στην ουσία τους. Και τα αυτιά έμεναν κλειστά σε κάθε φωνή από τη «βάση» ή από «την κοινωνία» όταν δεν έμπαινε στα καλούπια τους. Και βέβαια σε αυτό το σπορ αρίστευσε η Αριστερή Πλατφόρμα (η προπαίδεια στο ΚΚΕ, βλέπετε). Μεγάλη σε αυτό και η ευθύνη του προέδρου που ολιγώρησε ισορροπώντας. Ποτέ δεν υπήρξε πολιτική συζήτηση και πολιτικές αποφάσεις που να πονάνε, κανείς δεν προπονήθηκε στο να είναι συνεπής μειοψηφία. Αφού το θέμα λυνόταν με την κατάθεση μιας «συμβολής».
***
Εμένα λοιπόν που δεν ανήκω σε τάση, που έχω πολιτική επιλογή ζωής τον σοσιαλισμό, που έχω βαθιά συνείδηση ότι η ταξική (άρα και η πολιτική) πάλη δεν είναι μονόπρακτο και περιλαμβάνει νίκες και ήττες, ευθείες και στροφές, συμβιβασμούς και επελάσεις, ποιος θα με εκπροσωπήσει; Εμένα που έχω την ψυχραιμία να αντικρίζω και να ζω την πραγματικότητα -όσο δύσκολη και αν είναι, που είναι!- και να απαιτώ να σχεδιαστεί η επόμενη μάχη; Εμένα που με βαραίνει ένα τεράστιο αίσθημα ευθύνης απέναντι στον λαό και απέκτησα τη δημοκρατική παιδεία να θεωρώ απαραίτητη τη συναίνεσή του;
Περιμένω λοιπόν από βουλευτές και στελέχη του κόμματος να... μαζέψουν υπογραφές και για εμένα! Το «απλό μέλος» που δεν πρόκειται ποτέ να εκλεγεί πουθενά ούτε και να ακουστεί, επειδή αρνείται να μπει σε μηχανισμούς. Που θεωρεί προσβολή να ακούει από το στόμα άεργων και εσαεί σε θέση κομματικών υπαλλήλων «στελεχών» να διαφημίζουν τα χρόνια τους στο κίνημα! Που προσβάλλεται ηθικά και πολιτισμικά από την εικόνα του κόμματος, των στελεχών και των βουλευτών. Που προσβάλλεται από τον ναρκισσισμό και τον μικροαστισμό με αριστερό μανδύα. Που δεν χρειάζεται «σωτήρες» και «πρωθιέρειες», αλλά ένα συλλογικό, συνεκτικό και δημοκρατικό κόμμα. Και σας παρακαλώ... προστατέψτε με από την εξ αριστερών κριτική της κ. Ραχήλ Μακρή γιατί θα με αναγκάσετε να καταφύγω στις υπηρεσίες αγαπητού μου συντρόφου ψυχίατρου.
Μέχρι τότε την προσωπική μου εντιμότητα και αξιοπρέπεια, που σας δάνεισα, την παίρνω πίσω.
Θα στείλω αυτή την επιστολή στην "Αυγή". Αμφιβάλλω αν θα δημοσιευτεί, αφού δεν συνοδεύεται από ένα τρανταχτό όνομα και δεν αποτελεί καμιάς μορφής «μανιφέστο», απλά μεμονωμένη άποψη απλού μέλους.
* Η Ρούλα Καΐμάκη είναι αρχιτέκτονας από την Ο.Μ. Χαλανδρίου του ΣΥΡΙΖΑ

ΠΗΓΗ: avgi.gr