«Είσαι πιο τζάμπας κι από τους τζαμπατζήδες...»

Αρθρογράφος: Πέτρος Κατσάκος

Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιώ σε καθημερινή βάση, πρωί μεσημέρι βράδυ, λεωφορεία τρόλεϊ και ηλεκτρικό, για τις μετακινήσεις μου σαν εργαζόμενος. Τις περισσότερες φορές με εισιτήριο μα κάποιες «δύσκολες» μέρες του μήνα και χωρίς αυτό. Και δεν είμαι μόνος μου.
Είναι κι άλλοι πολλοί. Τους αναγνωρίζω από το βλέμμα σε κάθε στάση. Με τον τρόπο που κοιτούν όσους μπαίνουν. Άνθρωποι κάθε ηλικίας και φύλου. Όχι δεν είναι μέλη του κινήματος «Δεν Πληρώνω», ούτε αντεξουσιαστές, ούτε μηδενιστές συριζαίοι. Είναι μέλη του κινήματος «Δεν έχω να πληρώσω».
Κάποιους από αυτούς θα τους συναντήσεις και στις ουρές του ΟΑΕΔ, κάποιους άλλους την ώρα που ξεστήνουν τους πάγκους οι μανάβηδες στην λαϊκή. Είναι και πιτσιρικάδες με σκοροφαγωμένο χαρτζιλίκι που γράφουν στα τρύπια τους παπούτσια τα ελλείμματα του ΟΑΣΑ ή όπως αλλιώς το λένε. Είναι ένας άλλος κόσμος αδερφέ. Ένας κόσμος που ούτε καν τον ξέρεις. Που δεν έχει τύχει να τον συναντήσεις. Δεν συχνάζουν στα ίδια στέκια με σένα. Δεν έχουν στο κάτω κάτω την κουλτούρα σου να πάνε με τα πόδια. Γιατί εσύ είμαι σίγουρος πως αν μια μέρα έμενες άφραγκος θα προτιμούσες να το κόψεις ποδαράτο παρά να ζημιώσεις το ελληνικό δημόσιο με έστω και ένα ευρώ. Αυτοί μπορεί και να σε ξέρουν όμως. Μπορεί να σε έχουν δει κανένα βράδυ στο γυαλί να σχολιάζεις και να κουνάς το δάχτυλο. Όλο και κάπου θα σε έχει πάρει το μάτι τους να ξερογλείφεσαι πίσω από κανέναν υπουργό. Παλιά ίσως και να σε ζήλευαν, ίσως και να σε έπαιρναν στα σοβαρά την ώρα που ρητόρευες μπροστά στο γεμάτο τους τραπέζι και την επόμενη μέρα στο λεωφορείο ίσως να είχαν και την κουβέντα σου. Μα τώρα που το τραπέζι είναι πιο άδειο και στο λεωφορείο δεν μιλούν πολύ γιατί είναι πάντα σε ετοιμότητα να σαλτάρουν, δεν ασχολούνται πια μαζί σου. Τζάμπα τα λες και τα γράφεις. Γιατί φάνηκε πως είσαι πιο τζάμπας κι από τους τζαμπατζήδες

: http://www.alfavita.gr/