Η χριστιανική αγάπη ή το χρυσίο;
του Κλέαρχου Τσαουσίδη
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στα ελληνικά -κοσμικά και όχι εκκλησιαστικά- σχολεία δεν εξέπληξε. Εξόργισε. Η πλειοψηφία των συμβούλων Επικρατείας έχει πλέον ξεφύγει. Ανατριχιάζω όταν σκέφτομαι το ενδεχόμενο τέτοιου είδους αποφάσεις, στηριγμένες σε απίστευτες ερμηνείες των σχετικών άρθρων του συντάγματος, να χτυπήσουν άμεσα τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως αυτά προσδιορίζονται από τη Σύμβαση της Ρώμης του 1950. Θυμίζω ότι χρειάστηκε να επικυρωθεί εκ νέου στην Ελλάδα η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) με το Ν.Δ. 53/1974.
Αν αυτό λέγεται ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και όχι πρόσδεση σε ιδεολογικές και κομματικές καταβολές των ανώτατων εκπροσώπων της, τότε βιώνουμε την κατάργηση του ρασιοναλισμού και την οικοδόμηση του σύγχρονου χριστιανικού φονταμενταλισμού. Αν συνυπολογίσουμε πρόσφατες δικαστικές αποφάσεις και παράλληλες ενέργειες της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, τότε οι θέσεις του κάποτε προέδρου του ΠΑΣΟΚ και τώρα μπροστάρη του αντιΣΥΡΙΖΑ Μετώπου Βαγγέλη Βενιζέλου, αποκτούν άλλο βάρος: «Υπάρχει μέτωπο δημοκρατίας κατά του πραξικοπήματος που επιχειρείται», είπε και προσδιόρισε μάλιστα ότι υπάρχει από την πλευρά της κυβέρνησης «διαρκές πραξικόπημα κατά της Δικαιοσύνης»! Η τέλεια διαστροφή...
Αφήνοντας τα παρελθόντα με τα χρυσόβουλα και τα σουλτανικά φιρμάνια που συσσώρευσαν πλούτο σε ιερές εταιρείες, ας δούμε τα πρόσφατα που δείχνουν τι είδους διαρκές πραξικόπημα υπάρχει στον χώρο της Δικαιοσύνης.
Το επισημαίνει και κάποιος στην επιστολή του προς τον υπουργό Δικαιοσύνης Σταύρο Κοντονή: «Σεβασθείτε, παρακαλώ, το κοινόν αίσθημα! Μην παραβιάζετε θεμελιώδεις κανόνες της δημοκρατίας! Αφήστε την Δικαιοσύνη να επιτελέσει το έργον της!».
Αυτή η έκκληση υπέρ της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης δεν ανήκει σε κάποιον αγωνιστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτές οι τρεις φράσεις με την έντονη φόρτιση απευθύνονται από έναν καθ’ ομολογίαν ναζιστή, έναν πρόθυμο να εκτελέσει ομοφυλόφιλους αν του το επιτρέψει ο νόμος.
Ο επί χούντας χωροφύλακας και κατόπιν μητροπολίτης Αμβρόσιος, έχοντας και την κατ’ ουσίαν άδεια του αρχιεπισκόπου, αφού αποφαίνεται ότι τα όσα φασιστικά και εμετικά κραυγάζει αποτελούν «προσωπικές απόψεις του», όχι μόνο δεν αντιμετώπισε την ηθική καταδίκη από τα πλείστα κόμματα της Βουλής, αλλά απήλαυσε και της σε πλάγιο ήχο επιβράβευσής του από τους κ.κ. Σεραφείμ (Πειραιώς) και Άνθιμο (Θεσσαλονίκης).
Ο απολογητής της Χρυσής Αυγής, που κάποια Μεγάλη Παρασκευή καταράστηκε τον Νίκο Φίλη να... σαπίσει το χέρι του, αποθρασύνεται έπειτα από την προκλητικότατη αθώωσή του και κάνει υποδείξεις στον υπουργό Δικαιοσύνης.
Κι εμείς ακόμη συζητούμε τον χωρισμό κράτους από Εκκλησία ή μάλλον την αποκοπή αυτού του οίκου από τον νόμιμο εκφραστή της βούλησης των πολιτών (το θυμήθηκαν και στο νέο ΠΑΣΟΚ με τον νέο ΑΦΜ).
Ξέρω, ξέρω, υπάρχουν και καλοί ιεράρχες, καλοί παπάδες, ευαίσθητοι και ανθρωπιστές. Και λοιπόν; Ώς πότε μια μειοψηφία λειτουργών θα είναι ασπίδα αυτών των μάνατζερ ανωνύμων εταιρειών; Αν αύριο κάποιοι άλλοι σύλλογοι θρησκόληπτων ζητήσουν να μη διδάσκεται η θεωρία της εξέλιξης στα σχολεία και να αποβληθεί διά παντός ο Δαρβίνος, τι θα αποφασίσουν οι ανώτατοι δικαστικοί που διεκδικούν και ρόλο παιδαγωγού; Θυμίζω ότι κάτι τέτοιο έχει θεσμοθετηθεί σε αρκετές από τις Πολιτείες της υπερατλαντικής υπερδύναμης.
Επειδή, όμως, στη ζωή υπάρχει και το απρόοπτο, για να δούμε τι θα κάνουν οι σύγχρονοι θεματοφύλακες της χριστιανικής (;) παιδείας τώρα που θα αναγκαστούν να πάρουν θέση υπέρ ενός από τους δυο κυρίαρχους πόλους της Ορθοδοξίας;
Αναφέρομαι στην είδηση που όλη η ιδιωτική μιντιοκρατία αλλά και η ΕΡΤ απέκρυψαν αιδημόνως από τα δελτία ειδήσεων και τις σελίδες των φυλλάδων: την αγωγή του αρχιεπίσκοπου Ιερώνυμου εναντίον του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου για τη διεκδίκηση του ναού (και του κτήματος) του Αγίου Γεώργιου του κληροδοτήματος Προμπονά, αλλά και την προσφυγή του νόμιμου ιδιοκτήτη, του κ. Βαρθολομαίου, στο Συμβούλιο της Επικρατείας εναντίον της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Η χριστιανική αγάπη ή το χρυσίο;
Αναμένουμε την απόφαση...
avgi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου