του Τάσου Παππά
Γκρίνιες στο Κίνημα Αλλαγής πριν ακόμη συγκροτηθεί – σε ενιαίο κόμμα (;), σε συνομοσπονδία κομμάτων (;), σε κάτι που θα θυμίζει οργανωτικά τον αρχικό ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή άθροισμα συνιστωσών, ρευμάτων και φραξιών (;).
Οι μικρότεροι εταίροι υποψιάζονται πως ο μεγάλος εταίρος, το ΠΑΣΟΚ, θέλει να επιβάλει τις θέσεις του και να ελέγξει τα όργανα.
Λογικές είναι οι ανησυχίες των μικρών, λογική όμως είναι και η επιδίωξη του μεγάλου.
Στη συγκεκριμένη υπόθεση, το κόμμα-κορμός είναι το ΠΑΣΟΚ. Αυτό βάζει τον περισσότερο κόσμο, αυτό κουβαλά μια ιστορία με καλές και κακές στιγμές, αυτό διαθέτει έναν στοιχειώδη μηχανισμό με πανελλαδική δικτύωση, αυτό κέρδισε τη μάχη για την ηγεσία (Φώφη Γεννηματά). Θέλει, λοιπόν, να έχει τον πρώτο λόγο.
Η κατάσταση γίνεται δύσκολη, και γιατί οι δημοσκοπήσεις δεν είναι σήμερα τόσο φιλικές με το Κίνημα Αλλαγής όσο ήταν στην πρώτη φάση, και γιατί τα θέματα που αναδεικνύονται στη συγκυρία (Μακεδονικό, σκάνδαλο Novartis) διχάζουν τις συνιστώσες.
Το ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΔΗΣΟ έχουν κυβερνητικό παρελθόν (κοινό) και οφείλουν με κάποιο τρόπο να το υπερασπιστούν· οι άλλοι εταίροι δεν έχουν και δεν αισθάνονται υποχρεωμένοι να απολογηθούν για τις κυβερνητικές πράξεις του ΠΑΣΟΚ.
Την ίδια στιγμή το ΠΑΣΟΚ έχει ανάγκη τους μικρούς για να δώσει την εντύπωση ότι μαζεύεται ο χώρος της Κεντροαριστεράς· οι υπόλοιποι έχουν ανάγκη το ΠΑΣΟΚ για να επιβιώσουν πολιτικά και να υπάρξουν κοινοβουλευτικά.
Τμήματα της Αριστεράς συντηρούνται και εκτός Βουλής, ομάδες της Κεντροαριστεράς εκτός Βουλής και άρα, χωρίς προσβάσεις στα μέσα ενημέρωσης, αργά ή γρήγορα θα εξατμιστούν.
Αυτό πάντως που πέρασε στα ψιλά ήταν το σχέδιο της διακήρυξης του Κινήματος Αλλαγής, που το δημοσίευσε η «Εφ.Συν.» (3-3-2018).
Το κείμενο στην αρχική μορφή του είναι τόσο ευρύχωρο ιδεολογικά και πολιτικά που μπορεί να στεγάσει σχεδόν τους πάντες.
Στο ερώτημα ποιους εκπροσωπούμε και με ποιους συντασσόμαστε, επισημαίνεται ότι «τη ραχοκοκαλιά αποτελούν οι παραγωγοί του πλούτου αυτής της χώρας, οι Ελληνες του μόχθου και της εργασίας, οι αγρότες και οι δυναμικές ομάδες του ελεύθερου πνεύματος, του νέου επιχειρείν, οι εξωστρεφείς και καινοτόμοι παραγωγικοί επιχειρηματίες». Δηλαδή, όλοι αδέλφια είμαστε αρκεί να σκεφτόμαστε υγιώς και να λειτουργούμε παραγωγικά.
Είναι αδιάφορο αν είμαστε πλούσιοι ή φτωχοί, αστοί ή προλετάριοι. Παλιομοδίτικα πράγματα. Δεν είναι η εποχή να μιλάμε για τάξεις, ταξική πάλη και για τη διάκριση Αριστεράς - Δεξιάς.
Ποιοι είναι οι στρατηγικοί αντίπαλοι του Κινήματος Αλλαγής; Οι πελατειακές σχέσεις και πρακτικές και οι φοροφυγάδες.
Ούτε λέξη για τον νεοφιλελευθερισμό. Αυτό το ανάλατο κείμενο, χωρίς γωνίες, χωρίς αιχμές, που απέχει έτη φωτός ακόμη και από τις παραδοσιακές διακηρύξεις της σοσιαλδημοκρατίας, δεν έχει καμία σχέση με την ιδρυτική συνθήκη του ΠΑΣΟΚ.
Οπότε ο τίτλος που επέλεξε ο συντάκτης ύλης της «Εφ.Συν» «Η νέα 3η του Σεπτέμβρη» μόνον ειρωνικά μπορεί να εκληφθεί.
Τι σχέση έχει ο σαπουνέ χαλβάς με την πάβλοβα; Αλλά περί ορέξεως... κολοκυθόπιτα.
EFSYN
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου