Ο κουτσαβάκικος παραγοντισμός και οι «κανόνες»

του Διονύση Ελευθεράτου

Αυτή τη φορά ουδείς μπορεί να τα... ρίξει αλλού. Αυτή τη φορά δεν έφταιξε ο χουλιγκανισμός των «ανεξέλεγκτων» και «ανεγκέφαλων» της κερκίδας. Ελαμψε η ασυδοσία αυτού που συνήθως χαρακτηρίζεται «χουλιγκανισμός της γραβάτας». Μόνο που ο κουτσαβάκικος νεοπλουτισμός ή απλώς πλουτισμός δεν χρειάζεται οπωσδήποτε γραβάτα για να προκαλέσει δέος – αλλά και τρόμο σε διαιτητές και μέλη της αποστολής των αντιπάλων.

Ενίοτε νιώθει άνετα με τζιν, απλή εμφάνιση, ή και με πιστόλια. Για να υπερισχύει το στοιχείο της «μαγκιάς» που γοητεύει και το «πόπολο», υποθετικά ή πραγματικά (προφανώς ισχύουν και τα δύο, αναλόγως των χαρακτηριστικών του εκάστοτε target group φιλάθλων κι οπαδών).

Αυτή τη φορά, λοιπόν, η δράση του κουτσαβάκικου (νεο)πλουτισμού δεν διέθετε μανδύες, αλλά ούτε χαλινάρι: ένας διαιτητής έλαβε απόφαση για μια εξαιρετικά κρίσιμη, αλλά και εξόχως δύσκολη φάση. Οποιαδήποτε και αν ήταν η «ετυμηγορία» του, κάποιοι θα επαινούσαν και άλλοι θα αφόριζαν (κι όλοι θα είχαν από μια ερμηνεία του κανονισμού να επικαλεστούν).

Και ακολούθησε όλο αυτό που εν μέρει είδαμε –από την τηλεόραση– και σε μεγαλύτερη έκταση μάθαμε. Με αποτέλεσμα να υποχρεωθεί ο διαιτητής να... αλλάξει απόφαση. Αλλά επί της ουσίας δεν εξευτελίστηκε μόνον αυτός, ο δύσμοιρος. Καταρρακώθηκαν ολόκληροι κώδικες που αναμειγνύουν –χρόνια τώρα- βερμπαλισμό, ευχολόγια, πολλά «θα», κούφιες «αυστηρές προειδοποιήσεις».

Χρειάζονται «κανόνες» και «ακόμη μεγαλύτερη αυστηροποίηση», ακούμε πάλι... Συγγνώμη, αλλά η ασυδοσία των μεγαλο-παραγόντων του ελληνικού επαγγελματικού αθλητισμού με συγκεκριμένους «κανόνες» τράφηκε και ανατράφηκε.

Με άφθονα παρακλάδια και «εξειδικεύσεις» τού –εδώ και δεκαετίες ισχύοντα– βασικού, «χρυσού» (κι όχι μόνο μεταφορικά) κανόνα: πως η «επιχειρηματικότητα» που προτάσσει το «συμφέρον» κάθε λαοφιλούς ομάδας απολαμβάνει προνόμια ξεχωριστά, έως και απίστευτα. Τόμοι ολόκληροι θα μπορούσαν να γραφτούν μόνο με υπομνήσεις και παραθέσεις παραδειγμάτων, γεγονότων, ρυθμίσεων, απίστευτων «χατιριών». Α, και για να εξηγούμαστε: το εν λόγω χρονικό, δυστυχώς, δεν τερματίζεται τον Ιανουάριο του 2015...

Αυτοί οι «κανόνες» είναι που γιγαντώνουν τον ετσιθελισμό των ζάπλουτων «χουλιγκάνων». Οσο διατηρούνται, «φως» δεν πρόκειται να φανεί. Κι ας διακόπτονται πρωταθλήματα, κι ας «κόπτονται» οι πάντες για «ισονομίες» που προσδιορίζονται κατά το δοκούν, κι ας περικόπτονται βαθμολογικές συγκομιδές, με τιμωρίες.

Με τον τρόπο που συμπεριφέρονται, οι «αφέντες του ποδοσφαίρου» –κατά την έκφραση του Εντουάρντο Γκαλεάνο– δείχνουν βέβαιοι πως έχουν πολλούς και πολλά στην τσέπη. Λέτε να φταίει αυτή η... πληρότητα, που ακόμη και τα πιστόλια δεν μπορούν να κρυφτούν στις τσέπες και προεξέχουν;

efsyn