Τουρκία: Τέσσερις ιστορίες καθημερινού φασισμού

Η Τουρκία είναι μόνιμος εφιάλτης για τους Κούρδους, τους Αλεβίτες, τις γυναίκες και τους νέους που δεν συμφωνούν με το αυταρχικό καθεστώς του Ερντογάν

του Ραγκίπ Ντουράν*

Η Τουρκία είναι μόνιμος εφιάλτης για τους Κούρδους, τους Αλεβίτες, τις γυναίκες και τους νέους που δεν συμφωνούν με το αυταρχικό καθεστώς του Ερντογάν. Αθώοι δημοσιογράφοι και απεργοί πείνας παραμένουν στην φυλακή, Κούρδοι πολίτες σκοτώθηκαν σαν να ήταν τρομοκράτες, και ένας βανδαλισμός ενός παλαιού τάφου μιας γυναίκας με κουρδική και αλεβίτικη καταγωγή, συνιστούν την εφιαλτική σκηνή.

Για όσους έχουν ακόμη λίγη συνείδηση, λίγη ανθρωπιά και καλούς τρόπους, η τελευταία εβδομάδα στην Τουρκία ήταν τρομερή:

Οι τέσσερις διευθυντές της εφημερίδας Cumhuriyet, που βρίσκονται ήδη ένα χρόνο στην φυλακή, παρουσιάστηκαν ενώπιον του δικαστή. Κατηγορήθηκαν ότι έκαναν προπαγάνδα για τους τρομοκράτες και τους γκιουλενιστές (παρά το γεγονός ότι οι γκιουλενιστές αντιπαθούν πολύ τους Κούρδους, και συνεπώς είναι αδύνατον να κατηγορείσαι και ως τρομοκράτης υπερασπιστής των Κούρδων και ως γκιουλενιστής). Ο φάκελος της υπόθεσης και το κατηγορητήριο δεν περιλαμβάνουν κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ή έστω να υπαινίσσεται την υπαιτιότητα των συναδέλφων μας, ούτε και στοιχεία που να προκαλούν αμφιβολίες. Ο φάκελος και το κατηγορητήριο επί της ουσίας συντάχθηκαν με τα άρθρα και τις σημειώσεις των δημοσιογράφων.

Ο συνήγορος υπεράσπισης, κ. Fikret Ilkiz, στην εξαιρετική και ιστορική του ομιλία εστίασε στην έλλειψη δικαιοσύνης και νόμων. «Καταδικάσατε τους δημοσιογράφους όπως ο Σίσυφος», κατέληξε. Ο δικαστής για να δείξει ότι δεν είναι αδιάφορος απάντησε: «Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάτε τον Ίκαρο». Και έτσι κατά πάσα πιθανότητα, για πρώτη φορά στην Τουρκία οι ήρωες της ελληνικής μυθολογίας καταγράφηκαν στα πρακτικά ενός δικαστηρίου.

Η ακρόαση διήρκεσε έντεκα ώρες και γύρω στις 11 το βράδυ, ο πρόεδρος του δικαστηρίου κατόπιν αιτήματος του εισαγγελέα αποφάσισε να συνεχίσει την κράτηση των τεσσάρων κατηγορουμένων, «ώστε να αποφευχθεί η φυγή των κατηγορουμένων που μπορούν να παραποιήσουν τις αποδείξεις». Πάνω από διακόσιοι αλληλέγγυοι στην Cumhuriyet, που βρέθηκαν ειδικά για αυτή την δίκη στην Σηλυβρία, ένα αρχαίο ελληνικό ψαροχώρι 70 χιλιόμετρα μακριά από την Κωνσταντινούπολη, βγήκαν από την αίθουσα με μεγάλη πικρία. «Η δικαιοσύνη για ακόμη μια φορά ήταν απούσα», διαβεβαίωναν όλοι.

Την Πέμπτη 31 Αυγούστου, ένα τηλεκατευθυνόμενο drone του στρατού βομβάρδισε μία ομάδα τεσσάρων ανθρώπων είκοσι χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης Hakkari, που βρίσκεται κοντά στα σύνορα με το Ιράκ και το Ιράν. Ένα άτομο σκοτώθηκε και άλλα τρία τραυματίστηκαν. Η κυβέρνηση, η πλειονότητα της ηγεσίας του τουρκικού στρατού και σύσσωμη η ομάδα των εκπροσώπων Τύπου προσποιήθηκαν ότι επρόκειτο για μία συνάντηση ανταρτών του ΡΚΚ με «συνεργάτες» - ο νέος επίσημος όρος που χαρακτηρίζει τους πολίτες που υποστηρίζουν το PΚΚ. Ο πρώην επικεφαλής της Διοίκησης του Diyarbakir, Sezgin Tanrikulu, που πλέον είναι βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, μετά από επαφές και επί τόπου έρευνα, ανακοίνωσε ότι ο νεκρός και οι τραυματίες ήταν άοπλοι Κούρδοι πολίτες, οι οποίοι απλά έκαναν πικνικ. «Όλος ο κόσμος στην πόλη τους ήξερε», πρόσθεσε. Ο Tanrikulu έγινε αμέσως ο στόχος της επίθεσης της εξουσίας. Τα ΜΜΕ της κυβέρνησης, ο υπουργός Εσωτερικών και ο στρατός τον κατηγόρησαν ως «υποστηρικτή των τρομοκρατών»!

Οι απολυμένοι καθηγητές, Nuriye Gulmen και Semih Ozacka, που βρίσκονταν σε απεργία πείνας από τις 9 Μαρτίου ζητώντας την επαναπρόσληψή τους, συνελήφθησαν στις 23 Μαίου και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά ενώπιον του δικαστή την προηγούμενη Πέμπτη. Οι δώδεκα δικηγόροι των απεργών συνελήφθησαν στις 12 Σεπτεμβρίου. Οι δύο «κατηγορούμενοι» δεν μπορούσαν πλέον να παρουσιαστούν ενώπιον του δικαστή.

«Δεν υπήρχε αυτοκίνητο να τους μεταφέρει. Θα μπορούσαν οι σύντροφοι τους να τους απελευθερώσουν», δήλωσε ο υπεύθυνος της φυλακής. Ο εισαγγελέας ζήτησε την παράταση της κράτησης καθώς «οι κατηγορούμενοι δεν έχουν εξασφαλίσει την υπεράσπιση τους» - αίτημα που έγινε δεκτό από το δικαστήριο. Επόμενη δικάσιμος έχει ορισθεί για τις 28 Σεπτεμβρίου σε μια αίθουσα κοντά στις φυλακές. Ήδη η υγεία των κατηγορουμένων είναι σε κρίσιμη κατάσταση εδώ και δύο εβδομάδες: έχουν χάσει τις περισσότερες φυσικές τους ικανότητες και ζυγίζουν λιγότερο από σαράντα κιλά. Την ίδια στιγμή, έξω από το Δικαστικό Μέγαρο η αστυνομία διέλυσε συγκέντρωση αλληλέγγυων.

Τέλος, το τελευταίο περιστατικό - και πιθανώς το χειρότερο - έλαβε χώρα την προηγούμενη Τετάρτη στο νεκροταφείο της Άγκυρας. Η Hatun Tugluk, μητέρα της Aysel, της αναπληρώτριας συμπροέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP), το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, επρόκειτο να ταφεί.

Όμως περίπου εκατό φασίστες εμπόδισαν την τελετή. «Όχι Αρμένιοι εδώ!». «Εδώ είναι το νεκροταφείο των μαρτύρων (σημ.: στρατιωτικοί, αστυνομικοί ή πολίτες που σκοτώθηκαν σε μάχες κατά της τρομοκρατίας). Δεν θέλουμε τους Κούρδους!» Αυτά ήταν μερικά από τα συνθήματα που φώναζαν οι επιτιθέμενοι. Κρατώντας ρόπαλα πετούσαν πέτρες στους παρευρισκόμενους. «Ο Αλλάχ είναι μεγάλος», ούρλιαζαν οι φασίστες, σύμφωνα με έναν αυτόπτη μάρτυρα.

Περικυκλωμένοι από την ομάδα των φασιστών που απειλούσαν να βανδαλίσουν τον τάφο και να σκυλεύσουν το σώμα της κυρίας Tugluk, οι συγγενείς της νεκρής έπρεπε να βγάλουν την σωρό και να φύγουν από το νεκροταφείο. Οι βουλευτές του HDP, που ήταν παρόντες, ήταν ξεκάθαροι ότι η αστυνομία δεν έκανε τίποτα για να σταματήσει τον όχλο.

Η Hatun Tugluk, που επιθυμούσε σύμφωνα με την διαθήκη της να ταφεί σε αυτό το κοιμητήριο, τελικώς ετάφη χωρίς απρόοπτα την Πέμπτη στο Dersim, την γεννέτειρά της.

Η Aysel Tugluk, που έχει ήδη χάσει τον αδερφό της στην φυλακή και είναι και η ίδια φυλακισμένη, είχε λάβει ειδική άδεια για να παρευρεθεί στην κηδεία της μητέρας της.

Πρέπει να πούμε ότι ο όρος «Αρμένιος» είναι συνώνυμο της προσβολής στο επίσημο τουρκικό λεξιλόγιο. Επί πλέον, κατά τους ντόπιους ιστορικούς, κάποιοι Αρμένιοι της Ανατολής για να σωθούν απο την γενοκτονία του 1915 είχαν καταφύγει στους Αλεβίτες της περιοχής. Ορισμένοι από αυτούς έγιναν Αλεβίτες, από φόβο ή καλύτερα από την ανάγκη να ζήσουν με τους Αλεβίτες, που τους είχαν προστατεύσει από τον Οθωμανικό στρατό.

Οι Αλεβίτες της Τουρκίας, περίπου 20 εκατομμύρια στα 80 του συνολικού πληθυσμού, που είναι μία σέκτα με καταγωγή από τους Σαμάνους της Κεντρικής Ασίας, είναι κατά κύριο λόγο αριστεροί.

«Ζωντανός ή νεκρός, εάν είσαι Κούρδος, είσαι παράνομος», σχολίασε ο Celal Baslangic, διευθυντής έκδοσης του ενημερωτικού site, Arti Gercek.

* Ο Τούρκος δημοσιογράφος Ραγκίπ Ντουράν, με ρεπορτάζ και αναλύσεις, καταγράφει κάθε Σαββατοκύριακο στο Tvxs.gr,  τις εξελίξεις στη Τουρκία. [Μετάφραση: Νίκος Μίχος]

tvxs