Πρησμένη μπάλα

Aν έχουμε στον νου μας καθαρά χρήματα, καθαρές αξίες και καθαρές ιδέες, δεν θα τα βρούμε στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

του Παντελή Μπουκάλα

Στα 222 εκατ. ευρώ η μετακίνηση του Νεϊμάρ από την Μπαρτσελόνα στην Παρί των Καταριανών, όπου ελπίζει ότι θα απελευθερώσει το ταλέντο του και θα γίνει το Νο 1 πλανητικώς. Στα 22 εκατομμύρια η μεταπήδηση του Παναγιώτη Ρέτσου από τον Ολυμπιακό στη Λεβερκούζεν. Παγκόσμιο ρεκόρ ο Νεϊμάρ, πανελλήνιο ο Ρέτσος, τουλάχιστον ώσπου να οριστικοποιηθεί ότι ο Κώστας Μήτρογλου θα πάει από την Μπενφίκα στη Μαρσέιγ με μεγαλύτερο ποσόν. Νεαρός ο Νεϊμάρ, πολύ πιο νεαρός ο Ρέτσος· στα δεκαεννιά του, με φανερές ικανότητες, αδοκίμαστες πάντως σε υψηλό επίπεδο (Τσάμπιονς Λιγκ, Εθνική), πλούτισε την ομάδα του Πειραιά σχεδόν όσο και η εκ νέου συμμετοχή της στην υψηλότερη ευρωπαϊκή διοργάνωση.

Τα μπράβο στους παίκτες πρώτα, να ’χουν την υγειά τους και να προκόβουν. Στους μάνατζερ έπειτα, που με τις μαστορικές διαπραγματεύσεις τους βγάζουν μεθοδικά αβγατισμένο το κατιτίς τους, αφού συχνά καταφέρνουν να πλασάρουν σαν διαμάντια αθλητές που γρήγορα αποδεικνύονται κάρβουνα. Τέλος, στους ιδιοκτήτες και μεγαλοπαράγοντες. Αυτούς οι άκρως φανατικοί, μείγμα εμμίσθων και όσων ελπίζουν ότι θα γίνουν έμμισθοι, θα συνεχίσουν να τους λατρεύουν, πουλάνε-δεν πουλάνε. Μια ματιά στα πρωτοσέλιδα του οπαδικού Τύπου πείθει και τους πιο δύσπιστους. Κρίσεις του είδους «μα έτσι αφελληνίζεται ο Ολυμπιακός», ή οποιαδήποτε άλλη ελληνική ομάδα πουλάει παίκτες της σε ξένες, δεν έχουν θέση στον κόσμο των πανευρωπαϊκά αποεθνικοποιημένων συλλόγων. Για επιχειρήσεις πρόκειται. Και μάλιστα πολιτικοοικονομικές, με μια γερή μιντιακή δόση. Ζούμε άλλωστε σε έναν ευλογημένο τόπο («όχι» του Τρίτου Κόσμου, στον οποίο συνηθίζουμε να φορτώνουμε άδικα τις αμαρτίες μας), όπου όσοι βλέπουμε μπάλα (όση βλέπουμε πια, αφού, για να έχεις πλήρη εικόνα, πρέπει να γυρνάς από στοιχηματατζίδικο σε καφενείο ή να είσαι συνδρομητής σε δύο κανάλια) βλέπουμε επίσης ότι για ένα οφσάιντ που σφυρίχτηκε-δεν σφυρίχτηκε μπορεί να φταίει ο πρωθυπουργός. Και για ένα πέναλτι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Υπάρχουν και αντικειμενικά κριτήρια για την αποτίμηση της αξίας ενός παίκτη: γκολ, ασίστ, μηχανικά καταμετρημένη αντοχή, διάρκεια. Δεν έχουν όμως αυτά πάντα τον πρώτο λόγο. Σίγουρα δεν τον είχαν για τον Νεϊμάρ: η στρατολόγησή του ήταν «εθνική ανάγκη» για το βαλλόμενο Κατάρ, όσο και το Μουντιάλ του 2022 (εξ ου και τα 222 εκατ.). Αν έχουμε στον νου μας καθαρά χρήματα, καθαρές αξίες και καθαρές ιδέες, δεν θα τα βρούμε στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

καθημερινή