Κάθε μέρα στη μάχη κατά της οπισθοδρόμησης

Με μοναδική τους έννοια να ερεθίζουν και να ενεργοποιούν τα άκρως συντηρητικά ανακλαστικά μιας κοινωνικής μειονότητας που ανατριχιάζει σε οτιδήποτε αμφισβητεί τα απομεινάρια του ελληνοχριστιανικού ιδεώδους, έβαλαν τις φωνές δείχνοντας με το δάχτυλο τον “ανθέλληνα” και “αντίχριστο” Πουλάκη

του Πέτρου Κατσάκου

Στη σχολική προσευχή αναφέρθηκε ο Κώστας Πουλάκης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Βραδυνή», τονίζοντας πως “ο θεσμός της πρωινής προσευχής είναι κατάλοιπο μιας πολύ περασμένης εποχής και μιας απολύτως αντιδραστικής αντίληψης περί... 'Ελλάδος Ελλήνων Χριστιανών', που εισάγει -ακόμα και σε συμβολικό επίπεδο- έναν ανεπίτρεπτο διαχωρισμό μεταξύ των μαθητών”. Αυτά είπε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών και κάποια σαΐνια του καραδεξιού Τύπου πίστεψαν ότι έβγαλαν λαβράκι και έσπευσαν να αναπαράγουν με στόμφο και ιερή αγανάκτηση τη φράση του θεωρώντας πως χτύπησαν φλέβα.

Με μοναδική τους έννοια να ερεθίζουν και να ενεργοποιούν τα άκρως συντηρητικά ανακλαστικά μιας κοινωνικής μειονότητας που ανατριχιάζει σε οτιδήποτε αμφισβητεί τα απομεινάρια του ελληνοχριστιανικού ιδεώδους, έβαλαν τις φωνές δείχνοντας με το δάχτυλο τον “ανθέλληνα” και “αντίχριστο” Πουλάκη. Λες και αντίκρισαν τη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης. Λες και ο Πουλάκης είπε κάτι παραπάνω από τα ελάχιστα που αναγράφονται στην πολιτική ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ και χρειάστηκε να επιστρατευτούν κάποιοι “ρουφιάνοι” να το σφυρίξουν σαν να αποκάλυψαν το μεγάλο κρυμμένο μυστικό στο χριστεπώνυμο πλήθος.

Την ίδια ώρα η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων που αντιδρά στις αλλαγές στη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών στα δημοτικά σχολεία επιχειρηματολογεί λέγοντας πως “οι ορθόδοξοι μαθητές ανήκουν στους γονείς τους ως προσωπικότητες και όχι στο κράτος και, φυσικά, θα πρέπει να διδάσκονται την πίστη των γονέων τους, την οποία έχουν ασπαστεί με το βάπτισμα και όχι ένα συνονθύλευμα θρησκειών” σπρώχνοντας την όποια προσπάθεια εκδημοκρατισμού της εκπαίδευσης προς τα πίσω. Όσο πιο πίσω γίνεται με το χάσμα να μεγαλώνει.

Ένα χάσμα που υποδηλώνει την αέναη αντιπαράθεση δύο πολιτικών και πολιτισμικών αντιλήψεων που συγκρούονται για τα μικρά και τα μεγάλα που συνθέτουν τον κόσμο και τον μικρόκοσμό μας. Και αυτή τη σύγκρουση να την παρακολουθεί και να τη διαβάζει η μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς ενός συντηρητικού καρτέλ της ενημέρωσης που διαχειρίζεται και παραμορφώνει κατά το δοκούν την πληροφορία παρουσιάζοντας ως “επικίνδυνο” τον Πουλάκη και ως τιμητές της θεοκρατικής νομιμότητας μια ομάδα θρησκόληπτων θεολόγων.

Μέσα σε αυτή την αντιπαράθεση είμαστε υποχρεωμένοι να στεκόμαστε καθημερινά απέναντι στις στρεβλώσεις, τις παραμορφώσεις και τις ακρότητες ενός επαγγελματικού μηχανισμού που κάνει υπερωρίες για τη συντηρητικοποίηση και την οπισθοδρόμηση της κοινωνίας είτε στα πρωτοσέλιδα είτε στα ψιλά της επικαιρότητας.

avgi