Κεκλεισμένων των θυρών

Τι είπε ο κ. Μοσκοβισί, που συμμετείχε στο Οικονομικό Φόρουμ του ιδρύματος Αμπροσέτι, κοντά στη λίμνη του Κόμο;

του Παντελή Μπουκάλα

Να χαρούμε που κάποιος λέει την αλήθεια, έστω αργοπορημένα, έστω κι αν ομολογεί σκοπιμοθηρικά ένα μόνο μέρος της; Ή να επιτρέψουμε στη «εθνική κατάθλιψή» μας να καταφάει ψυχή και μυαλό και να τσακίσει κάθε διάθεση διαμαρτυρίας και αντίδρασης; Κατά τον τρόπο του ο καθένας. Οσα είπε πάντως στην εφημερίδα Corriere della Sera ο Πιερ Μοσκοβισί, επίτροπος αρμόδιος για τις οικονομικές υποθέσεις, επαληθεύουν μέχρι κεραίας τις οξύτερες κριτικές που έχουν ασκηθεί τα τελευταία χρόνια, διεθνώς, για την πολιτική της Ε.Ε.

Επιπλέον, εξηγούν γιατί δεν είναι καθόλου εύκολο να ανακοπεί το ρεύμα του ευρωσκεπτικισμού, που έχει ποικίλες μορφές: Ο ευρωσκεπτικισμός της απόλυτης άρνησης, του σωβινισμού και του απομονωτισμού δεν έχει καμία σχέση με τον ευρωσκεπτικισμό της βελτιοδοξίας, που επιμένει ότι τα πράγματα μπορεί και πρέπει να βελτιωθούν. Γι’ αυτό και επιμένει να θυμίζει πως η Ε.Ε. δεν είναι μια τίμια και απολύτως δημοκρατική ένωση ισότιμων χωρών που σέβονται όντως όσα υποτίθεται ότι τους δεσμεύουν. Για παράδειγμα, την αρχή της αλληλεγγύης, άφαντη στην περίπτωση του προσφυγικού.

Τι είπε ο κ. Μοσκοβισί, που συμμετείχε στο Οικονομικό Φόρουμ του ιδρύματος Αμπροσέτι, κοντά στη λίμνη του Κόμο; Πολύ απλά, ότι ο τρόπος με τον οποίο επιβλήθηκαν τα μνημόνια στη χώρα μας είναι σκανδαλωδώς αντιδημοκρατικός. Μια επείσακτη βαναυσότητα που ευτέλισε αλαζονικά τους θεσμούς της Ελλάδας, περιφρόνησε τους πολιτικούς της και καθύβρισε τους πολίτες της. Οι δηλώσεις του επιτρόπου αναλυτικά: «Πρόκειται για σκάνδαλο σχετικά με τις δημοκρατικές διαδικασίες. Οχι επειδή οι αποφάσεις ήταν σκανδαλώδεις, αλλά διότι το να λαμβάνεις αποφάσεις με αυτό τον τρόπο για το μέλλον ενός λαού, το να επιβάλλονται λεπτομερείς αποφάσεις στον τομέα των συντάξεων, της αγοράς εργασίας... Αναφέρομαι στις κύριες λεπτομέρειες, από τις οποίες εξαρτάται η ζωή μιας χώρας. Οι λεπτομέρειες αυτές αποφασίστηκαν μέσα σε έναν Οργανισμό, κεκλεισμένων των θυρών, από τεχνοκράτες, χωρίς τον παραμικρό έλεγχο εκ μέρους ενός Κοινοβουλίου. Χωρίς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να γνωρίζουν τι πραγματικά λεγόταν, χωρίς αμετάβλητα κριτήρια ή μια ενιαία γραμμή».

«Χωρίς τον παραμικρό έλεγχο εκ μέρους ενός Κοινοβουλίου». Του ελληνικού δηλαδή. Που απλώς επικυρώνει τα αποφασισμένα. Οχι βέβαια. Καμιά χαρά δεν προκαλεί η ειλικρίνεια του κ. Μοσκοβισί. Θλίψη στη θλίψη προσθέτει. Και θυμό στον θυμό. Ηταν άλλωστε κι αυτός μέσα από τις κλειστές θύρες.

καθημερινή