«Ημεδαπός νεκρός στην περιοχή Κερατσινίου (Αμφιάλη) από αμβλύ όργανο. Ημεδαπός δράστης συνελήφθη». Αυτή ήταν η πρώτη επίσημη ενημέρωση που έλαβαν μέσω sms οι διαπιστευμένοι δημοσιογράφοι το βράδυ που έπεφτε νεκρός ο Παύλος Φύσσας. Η Αστυνομία, παρούσα στα γεγονότα, γνώριζε από την πρώτη ώρα ποιοι καταδίωκαν το θύμα, ποιοι έφεραν με αμάξι το δολοφόνο, ποιος ήταν ο Φύσσας. Και όσα δεν πρόλαβαν να δουν ή να ακούσουν οι αστυνομικοί, τους τα περιέγραψαν επί τόπου οι αυτόπτες μάρτυρες, όπως η φίλη του Φύσσα μέσα στα χέρια της οποίας ξεψύχησε, χτυπημένος στην καρδιά από χτύπημα εκπαιδευμένου μαχαιροβγάλτη, ο άνθρωπός της.
του Γιάννη Μοίρα
Στη δολοφονία Φύσσα δεν οδηγηθήκαμε από την κακιά την ώρα. Είχαν προηγηθεί τα δημόσια συνθήματα για «ξιφολόγχες που ακονίζονται στα πεζοδρόμια». Τα ντου στους πάγκους των λαϊκών αγορών. Τα οργανωμένα πογκρόμ σε βάρος μεταναστών και άλλων μειονοτήτων. Οι εμπρηστικές επιθέσεις σε αυτοσχέδια τζαμιά της Αθήνας, που παραλίγο να γίνονταν κρεματόρια θανάτου. Η απόπειρα δολοφονίας Αιγύπτιων αλιεργατών. Ο άγριος ξυλοδαρμός αφισοκολλητών του ΠΑΜΕ. Η σχεδίαση, οργάνωση, δημόσια αναγγελία και πραγματοποίηση της βίαιης κατάληψης του Μελιγαλά.
Σε όλα αυτά, οι αρμόδιες αρχές και τα όργανα της Πολιτείας έδειξαν αδράνεια και αβελτηρία τόσο πρωτοφανείς, που ήταν προκλητικές. Τόσο προκλητικές που ήταν παρεξηγήσιμες. Τόσο παρεξηγήσιμες, που σύμφωνα με μαρτυρίες διαμείφθηκε ο εξής διάλογος κατά τη σύλληψη Ρουπακιά: «Εντάξει παιδιά, δικός σας είμαι. – Τι εννοείς, είσαι αστυνομικός;» Η Χρυσή Αυγή φώναζε από μακριά ότι ήταν μία οργάνωση χιτλερικών και νεοναζί, φασιστών και ρατσιστών, μπράβων και δολοφόνων και οι αρμόδιες αρχές και τα όργανα της Πολιτείας έκλειναν τα μάτια και τα αυτιά.
Ποιοι άνοιξαν πολιτικά το δρόμο να έχουμε σήμερα στη Βουλή ως κόμμα μία τέτοια οργάνωση. Και ίσως έτσι εξηγούνται η αδράνεια και η αβελτηρία των αρχών την εποχή εκείνη; Και ποιοι θέλουν, με βάση την πολιτική τους θέση και στάση και τότε και τώρα, να μένει ανοικτός ο δρόμος αυτός;
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ πήραν την Χρυσή Αυγή από 0,3% και 20.000 ψήφους το 2009 και δημιουργώντας μία κατάσταση οικονομικής, κοινωνικής, ανθρωπιστικής και πάνω απ’ όλα, θεσμικής ασφυξίας, μαζί με την συγκυρία ανόδου της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς, την οδήγησαν στο 7% και στις 400.000 ψήφους το 2012. Είκοσι φορές πάνω και τα ποσοστά και οι ψήφοι. Ενσωματώνοντας μέσω μεταγραφών η ΝΔ τους χουντικούς, τους λεπενικούς και τους αντισημίτες του ΛΑΟΣ, βάφτισε ως δήθεν αστική και συστημική τη μέχρι τότε ακροδεξιά και άνοιξε ζωτικό χώρο στους χρυσαυγίτες. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έστειλαν το γενικό γραμματέα της συγκυβέρνησής τους να διαβουλεύεται και να διαπραγματεύεται μυστικά με τους Κασιδιάρηδες. Σαμαράς, Δένδιας και Αθανασίου συνέλαβαν και φυλάκισαν τα πρωτοπαλίκαρα της Χρυσής Αυγής με ένα κατηγορητήριο τόσο βιαστικά και πρόχειρα φτιαγμένο, που κυριολεκτικά τους έκαναν δώρο τη μετέπειτα αποφυλάκισή τους, εν μέσω καγχασμών και θριαμβολογιών περί δήθεν δικαίωσής τους. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με τα κορυφαία στελέχη τους παρουσίαζαν τη Χρυσή Αυγή ως «το μόνο πρώτο κίνημα που γεννιέται αυθεντικά μετά την Μεταπολίτευση», που «κάνει ακτιβισμό πάνω σε μεγάλα προβλήματα» και που «παράγει εμπιστοσύνη και απολαμβάνει δημοσκοπικά ποσοστά», ενώ οι δημοσιογράφοι τους, έκαναν λόγο για «συνεργασία με μία σοβαρή Χρυσή Αυγή».
Σήμερα, ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρει σε ξένα ΜΜΕ ότι «η Χρυσή Αυγή περιθωριοποιήθηκε και είναι σαν να μην υπάρχει», ότι «η βία προέρχεται σχεδόν αποκλειστικά από την Αριστερά τα τελευταία χρόνια» και συνηγορεί πολιτικά στην ανιστόρητη, ακραία και επικίνδυνη άποψη ότι ναζισμός και κομμουνισμός είναι το ίδιο. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, οι ηγεσίες τους και οι ηγετικές τους ομάδες ήταν και είναι πολιτικοί ξεπλένηδες και πριμοδότες της Χρυσής Αυγής, των νεοναζί και της ακροδεξιάς.
Επίσης δεν είναι άσχετο ούτε τυχαίο ότι η Χρυσή Αυγή βρίσκεται στοιχισμένη πίσω από τα ίδια οργανωμένα -επιχειρηματικά και εργοδοτικά- συμφέροντα, μαζί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ούτε και έχει ποτέ απαντηθεί, πως και από πού η Χρυσή Αυγή αντλεί λεφτά για την πανελλαδική οργάνωση, συντήρηση και λειτουργία της (γραφεία, εκδηλώσεις, έντυπα κ.α.) δίχως να λαμβάνει δημόσια χρηματοδότηση.
Σήμερα, δεν έχουμε ένα ακόμη μνημόσυνο, το τέταρτο κατά σειρά, του Παύλου Φύσσα. Είναι η μέρα που η συνείδηση του Λαού, της Κοινωνίας της Δημοκρατίας και του Δικαίου φωνάζει ότι δεν γίνεται άλλο: – η Χρυσή Αυγή να είναι στη Βουλή ως κόμμα αντί να κηρυχθεί παράνομη ως εγκληματική οργάνωση. – η Δικαιοσύνη να έχει μεταβάλλει τη γνωστή δίκη σε μαραθώνιο, με τεράστια γραφειοκρατία και καθυστερήσεις, με αποτέλεσμα να κυκλοφορούν ελεύθεροι τόσο ο δολοφόνος Ρουπακιάς όσο και οι εντολείς και αρχηγοί του, προκαλώντας τη δικαιολογημένη οργή και αγανάκτηση της Κοινωνίας. – κόμματα και αρχηγοί κομμάτων να κάνουν πολιτικά πλάτες, είτε με πράξεις είτε με παραλείψεις, σε νεοναζί και ακροδεξιούς. – η επιθετική προπαγάνδα και τα μηνύματα μίσους ή/και φοβίας ενάντια στους πρόσφυγες, στους μετανάστες, στις μειονότητες, στο διαφορετικό να διαχέονται ατιμωρητί εντός των χώρων της πολιτικής και της ενημέρωσης της κοινής γνώμης, από συγκεκριμένα κέντρα, φορείς, παράγοντες και συντελεστές.
Τέσσερα χρόνια είναι πολλά. Η Δραπετσώνα, το Κερατσίνι, το Πέραμα, η Νίκαια, ο Πειραιάς, οι απλοί λαϊκοί άνθρωποι στις γειτονιές όπου μεγάλωσαν και έδρασαν στον αντιφασιστικό τους αγώνα ο Παύλος Φύσσας και οι σύντροφοί του, δίνουν το παράδειγμα ότι η θυσία του δεν πηγαίνει χαμένη. Ανοίγουν την αγκαλιά στον πρόσφυγα και στο μετανάστη, δίνουν τη συμπόνια και την αλληλεγγύη τους στο συνάνθρωπο της διπλανής πόρτας που εξαθλιώνεται μέσα στην κρίση, μάχονται συλλογικά για λαϊκές, κοινωνικές και δημοκρατικές κατακτήσεις, εξορκίζουν και εξοβελίζουν το νεοναζισμό, το φασισμό και το ρατσισμό.
Ελπίδα, ευχή και χρέος, του χρόνου τέτοια μέρα να μην έχει απλά δικαιωθεί η μνήμη του Παύλου Φύσσα ως προς την εξέλιξη και την κατάληξη της δίκης της Χρυσής Αυγής και του Ρουπακιά, αλλά να έχουμε κάνει όλοι μαζί τολμηρά βήματα προόδου αναφορικά με όλα όσα αγωνίστηκε και για όλα όσα πρόσφερε ως θυσία τη ζωή του. Ο Παύλος δεν το έβαλε στα πόδια, στάθηκε πιστός και συνεπής, όρθιος και γενναίος. Εμείς;
koutipandoras
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου