Επιτακτική η ανάγκη για θεσμικό αναστοχασμό και αυτοκριτική
του Κωστή Παπαιωάννου*
Τον Σεπτέμβριο του 2013 η ΕΛ.ΑΣ. συνέλαβε δεκάδες στελέχη και μέλη της Χρυσής Αυγής. Επειτα από μια μακρά ανακριτική διαδικασία, το Συμβούλιο Εφετών αποφάσισε με αμετάκλητο βούλευμά του την παραπομπή 69 προσώπων -μεταξύ αυτών, σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα, όπως αναδείχτηκε στις εκλογές του 2012- με την κατηγορία της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση. Στις 1.109 σελίδες του βουλεύματος περιγράφονται όλα τα αδικήματα που φέρεται να διαπράχθηκαν από το 2008. Στις 20 Απριλίου 2015 άρχισε μια από τις σημαντικότερες δίκες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και η μεγαλύτερη ίσως δίκη ναζιστών στην Ευρώπη μετά τον Πόλεμο.
Προηγήθηκε μακρά περίοδος θεσμικής αδράνειας και αμεριμνησίας. Πολιτική τάξη, Δικαιοσύνη και διωκτικές Αρχές αντιμετώπιζαν ως μεμονωμένα περιστατικά ένα μοτίβο δολοφονικής βίας. Ειδικά εντός της ΕΛ.ΑΣ. αναπτύχθηκαν και έχουν μείνει ως σήμερα αδιερεύνητοι και ατιμώρητοι πυρήνες με ισχυρές ενδείξεις συνεργασίας με τη Χ.Α. Δεν μιλάμε μόνο για νεοναζιστικά σταγονίδια στην αστυνομία, αλλά και για αστυνομικές ομάδες εντός της Χ.Α.
Επιτακτική, λοιπόν, η ανάγκη για θεσμικό αναστοχασμό και αυτοκριτική: πρόσωπα του περιθωρίου αφέθηκαν να γίνουν βουλευτές· μια παραστρατιωτικού τύπου οργάνωση βρήκε χρόνο και χώρο να φορέσει κοινοβουλευτικό μανδύα· ακόμα και σήμερα, μέλη του πολιτικού προσωπικού αντιμετωπίζουν τη Χρυσή Αυγή όχι ως οργάνωση ελεγχόμενη για βαρύτατα κακουργήματα, αλλά ως άλλο ένα πολιτικό κόμμα. «Αυθεντικό κίνημα που κάνει ακτιβισμό» την είχε χαρακτηρίσει «κεντροαριστερός» πρώην υπουργός. Η κορυφαία θεσμική αταξία όμως ήταν ο ισχυρισμός της τέως προέδρου της Βουλής, ότι δεν έπρεπε να ληφθούν υπόψη οι ψηφοφορίες κατά τις οποίες απουσίαζαν οι υπόδικοι βουλευτές της Χ.Α. Η δημοκρατία όφειλε, λοιπόν, να απολογηθεί στους επίδοξους βιαστές της! Το Κοινοβούλιο όφειλε να τους ζητήσει συγγνώμη γιατί η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη τους προφυλάκισε!
Σήμερα, τέσσερα χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, η δικαστική διαδικασία προχωράει. Με αργοπορία και προβλήματα, αλλά προχωράει. Στο δικαστήριο έχουν καταθέσει δεκάδες μάρτυρες, έχουν παρουσιαστεί συντριπτικά στοιχεία. Το πλούσιο αποδεικτικό υλικό αναμένεται να ενισχυθεί πολύ με τις καταθέσεις των προστατευόμενων μαρτύρων και με την παρουσίαση των αναγνωστέων της δικογραφίας. Το κυριότερο δε ερώτημα, αυτό που αφορά στον εγκληματικό χαρακτήρα της οργάνωσης, απαντιέται καθημερινά. Απαντιέται με όσα προκύπτουν για τη δομή, την ιεραρχία, το modus operandi, το μοτίβο της βίας, τον ναζιστικό χαρακτήρα, την ανοιχτή επιβουλή κατά του πολιτεύματος, τις απειλές, τους εκβιασμούς, τα τάγματα εφόδου, την εκπαίδευση στα όπλα. Οποιος έχει ανοιχτά τ’ αυτιά του γνωρίζει ήδη την απάντηση.
Η δίκη δικαιώνει όσους εγκαίρως ζητούσαμε την ποινική αντιμετώπιση της Χ.Α. Μας δικαιώνει διότι παράγει αποτελέσματα από την πρώτη μέρα. Παράγει αποτελέσματα στον δημόσιο χώρο: ανέκοψε τη βίαιη δράση της. Παράγει πολιτικά αποτελέσματα: ο κοινοβουλευτικός μανδύας όλο και πιο δύσκολα σκεπάζει το απεχθές πρόσωπο της νεοναζιστικής οργάνωσης. Παράγει αποτελέσματα και στο εσωτερικό της: η δίκη φοβίζει την ηγεσία της Χ.Α. Εκείνοι που κομπορρημονούσαν και ζητούσαν κάμερες για να καταπέσει η «σκευωρία» κρύβονται πίσω από τη μη μαγνητοσκόπηση της δίκης. Δεν εμφανίζονται στο δικαστήριο. Μια ευνουχισμένη οργάνωση, μια θρασύδειλη ηγεσία. Εκείνοι που καλούσαν τα μέλη τους να υπακούν άκριτα τις διαταγές τους σήμερα «αδειάζουν» τους συγκατηγορούμενούς τους παριστάνοντας τους ανίδεους. Εκείνοι που ακόνιζαν τις ξιφολόγχες στα πεζοδρόμια και υπόσχονταν να διαλύσουν το Κοινοβούλιο σήμερα είναι φοβισμένοι και άφαντοι από τη δικαστική διαδικασία. Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων δεν είναι παιδική χαρά του Αγίου Παντελεήμονα.
Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να συνεχίσουμε. Συντεταγμένα και ομαλά. Με πλήρη σεβασμό στις δικαστικές εγγυήσεις και στα δικαιώματα των κατηγορουμένων, αλλά και με σεβασμό και τιμή στα θύματα. Μακριά από τις τεχνητές εντάσεις που ενδέχεται να προκληθούν όσο πλησιάζουμε στην ώρα της ετυμηγορίας. Διεκδικώντας με κάθε τρόπο την απομόνωση του νεοναζιστικού μορφώματος. Η αναστολή της κρατικής χρηματοδότησης αποτελεί οδοδείκτη σε αυτή την κατεύθυνση και είναι ήδη ορατά τα αποτελέσματά της. Τα άδεια γραφεία, οι τοπικές οργανώσεις που κλείνουν, οι εξαφανισμένοι και φοβισμένοι πάλαι ποτέ κυρίαρχοι του πεζοδρομίου αποτελούν αμάχητα τεκμήρια ότι το τέρας μπορεί να νικηθεί με τα όπλα της δημοκρατίας.
Δεν αρκεί όμως η θεσμική αντίδραση, ποτέ δεν θα αρκεί. Χρειάζεται και ισχυρή κοινωνική και πολιτική πίεση, χρειάζονται αντανακλαστικά απομόνωσης των νεοναζί. Χρειάζονται αποφάσεις τοπικών Αρχών που θα τους κηρύσσουν ανεπιθύμητους, μαζικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας απέναντι στις γιορτές του μίσους και της βίας. Χρειάζεται και διαρκής ενημέρωση του κοινού. Πολύτιμη στην κατεύθυνση αυτή η συμβολή του Παρατηρητηρίου για τη Δίκη της Χρυσής Αυγής – Golden Dawn Watch, που παρακολουθεί και καταγράφει καθημερινά όσα συμβαίνουν μέσα στο δικαστήριο.
* Ο Κωστής Παπαϊωάννου είναι εκπαιδευτικός, τέως γενικός γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Νέα Σελίδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου