Οι 106 ξευτίλες της Πάτρας, η ΔΑΠ και οι… copy για την αριστεία

Γράφει ο Γιάννης Καφάτος 

Να μια άλλη αφορμή για να πέσουμε από τα σύννεφα: Φοιτητές αντιγράφουν, κάνουν σκονάκι, αγοράζουν εργασίες!
Τι μας λες! Δεν το ξέραμε; Ε, ναι το ξέραμε αλλά μέχρι τώρα και στο Πανεπιστήμιο ίσχυε το ΠΑΣΟΚικό «απατεώνας είναι αυτός που πιάνεται αλλιώς είναι μάγκας» .
Ως φοιτητής του Πολιτικού της Νομικής εκείνη την Οικονομία 1 δεν την πέρασα ποτέ! Την πέρασαν όμως διάφοροι συμφοιτητές μου της ΠΑΣΠ και της Πανσπουδαστικής γιατί κάποιοι μαγκιόροι έβγαλαν από το αμφιθέατρο τις κόλλες των μιλημένων, καλών οπαδών και υπάκουων ακολούθων των συνδικαλιστών, κάποιοι διαβασμένοι έγραψαν τα θέματα και φυσικά πέρασαν το δύσκολο μάθημα.
Τι κάναμε οι υπόλοιποι; Το κουβεντιάσαμε μεταξύ μας, αλλά επειδή δεν υπήρχαν..
αποδείξεις, και μάλλον δεν υπήρχε και το ανάλογο …προτεσταντικό υπόβαθρο, δεν καταγγείλαμε το γεγονός. Έμεινε να το συζητάμε και να το θυμάμαι τώρα, σχεδόν 25 χρόνια μετά με αφορμή την «πτώση από τις νεφέλες» των αθώων … αναγνωστών και λοιπών καταναλωτών ειδήσεων!

    106 φοιτητές του τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου της Πάτρας κατέθεσαν την ίδια εργασία στο πλαίσιο του μαθήματος «Δυναμικά μαθηματικά Υποδείγματα».
    Η σχολή αποφάσισε να τους αποκλείσει από τις εξετάσεις του Σεπτεμβρίου, η ΔΑΠ του τμήματος με τσιτάτα του Μαρξ διαφώνησε με την τιμωρία και τελικά με παρέμβαση Μητσοτάκη οδηγήθηκε σε παραίτηση ο αρχηγός της ΔΑΠ.

Μιλάμε δηλαδή για το απόλυτο γκροτέσκο! Την απόλυτη ξεφτίλα!
Ξευτίλες οι 106 που πλήρωσαν για την ίδια εργασία! Ξευτίλες και άφιλοι προφανώς αφού δεν τους έκοψε να ρωτήσουν: Μην υπάρχουν κι άλλοι τζάμπα μάγκες που πληρώνουν την εργασία τους στο τμήμα!
Ξευτίλες οι συνδικαλιστές του τμήματος που προκειμένου να μην χάσουν καμιά ψήφο επικαλέστηκαν τα παρακάτω λόγια του Μαρξ δίνοντας μας την δυνατότητα να μιλάμε για την απόλυτη τρικυμία εν κρανίω:
«Aδικία είναι να σου γκρεμίζουν τα όνειρα που φτιάχνεις… είναι όμως ειρωνεία να στα γκρεμίζει αυτός που περιμένεις να σε βοηθήσει από ΕΞΩ… «Κάθε σημαντικό γεγονός στη σύγχρονη εποχή εξελίσσεται σαν φτηνή αντιγραφή του ιστορικού παρελθόντος». Αυτό είχε αντιληφθεί και διατυπώσει στο έργο του «Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη» ο Γερμανός Φιλόσοφος Καρλ Μαρξ.
Θα μου πεις είναι η ΔΑΠ το πρόβλημα; Ναι είναι γιατί για λόγους συνδικαλιστικούς θέλει να καλύψει τους απατεώνες!

    Οι απατεώνες πρέπει να πληρώνουν τις πράξεις τους. Έτσι μόνο μπορεί να σταματήσουν οι απατεωνιές!

Το κόμμα που καθορίζει τη γραμμή της ΔΑΠ – γιατί δεν μπορώ και αυτά τα περί ανεξαρτησίας των φοιτητικών παρατάξεων , κι αυτό ισχύει για όλες τις κομματικές νεολαίες και συνδικαλιστές φοιτητικές παρατάξεις – κόπτεται για την αριστεία και βεβαίως προκειμένου να μη φανεί ασυνεπές στις ιαχές των ακροδεξιών και απλών δεξιών τενόρων του «έφαγε» τον ΔΑΠίτη που λυπήθηκε τα παιδιά που παραστράτησαν και βούτηξαν στον κατήφορο.
Κατόπιν εορτής. Όταν έγινε ντόρος για το θέμα στα media και κυρίως στα social media. Το θέμα αποκάλυψε με ρεπορτάζ η Καθημερινή, αλλά έγινε βούκινο στο Facebook και στο Twitter και ήρθαν οι αντιδράσεις.

    Λες να φταίνε τα media που με την αγαπημένη τους συνήθεια copy-paste (ο κλέψας του κλέψαντος δηλαδή) πήραν στο λαιμό τους φοιτητές!

Αναρωτήθηκα χθες, χαζολογόντας κι εγώ στο facebook: Πόσοι άραγε από τους 106 υπήρξαν σημαιοφόροι στο σχολείο!
Θα μου πεις μπλέκεις το ένα με το άλλο …
Δεν τα μπλέκω εγώ! Σε μια Multi task καθημερινότητα όλα μπερδεύονται, όχι πάντα «γλυκά» που τραγουδούσε τα φοιτητικά μου χρόνια η Μελίνα Τανάγρη!
Α, να πω και το άλλο: Δεν είναι το σκονάκι που έκαναν οι 106! Δε σημαίνει ότι είναι «παλιόπαιδα». Πιο πολύ με ενοχλεί η ομερτά! Πιο πολύ με ενοχλεί η ΔΑΠ του τμήματος που λίγο πολύ με μαρξιστικά τσιτάτα τους είπε και αδικημένους! Με ενοχλεί ότι όλοι μαθαίνουμε στην απατεωνιά και τη θεωρούμε ακόμη μαγκιά αν δε μας πιάσουν!
Για κάθε τι που θέλουμε απαιτείται κόπος! Και όχι copy!
Κι αυτό προσπαθώ να μάθω στα παιδιά μου! Περισσότερο με το παράδειγμα. Γιατί μόνο έτσι μαθαίνουν τα παιδιά!

viewtag.gr