Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2017

Ήρθαν να χαλάσουν την πιάτσα...

Σε αυτήν, λοιπόν, τη χώρα του λογικού και του αναμενόμενου έπειτα από κάθε σεισμό, φωτιά και πλημμύρα ήρθαν κάποιοι να χαλάσουν την πιάτσα. Επισκέψεις υπουργών και αυτοψίες ειδικών χωρίς πολλές φανφάρες. Ομάδες εργασίας που πιάνουν δουλειά την επόμενη της καταστροφής κιόλας ημέρα χωρίς κάμερες και φωτογράφους στο κατόπι
του Πέτρου Κατσάκου
Αν έχεις μεγαλώσει σε μια χώρα που αμέσως μετά από κάθε “κακό” ακολουθούν μια “ειδική επιτροπή”, ένα “υπουργικό κλιμάκιο” και μια “ομάδα εμπειρογνωμόνων” που, αντί να σου βελτιώσουν τη ζωή από την κάθε μορφή καταστροφή που σε βρήκε, απλά μοιράζουν υποσχέσεις που τις παίρνει ο άνεμος τις επόμενες ημέρες, λογικό και αναμενόμενο είναι οι πολίτες να κρατούν μικρό καλάθι και οι πληγέντες να μην παίρνουν τοις μετρητοίς τα όσα μπροστά σε τηλεοπτικές κάμερες εξαγγέλλονται. Σε μια χώρα που οι κάθε λογής πληγέντες έχουν χορτάσει από μεγάλα λόγια και παρελάσεις πολιτικών πάνω από γκρεμίσματα, αποκαΐδια και λασπουριές μόνο και μόνο για το φωτογραφικό καρέ, λογικό και αναμενόμενο είναι να πέφτει πού και και πού και καμιά γιούχα από τους πονεμένους. Σε μια χώρα που ακόμη και ειδικοί λογαριασμοί που ανοίχτηκαν, και ειδικά “ταμεία” που δημιουργήθηκαν για την αποκατάσταση ζημιών από φυσικές καταστροφές μετατράπηκαν σε "μαύρες τρύπες" που κατάπιαν εκατομμύρια σαν το στοιχειωμένο Ταμείο Μολυβιάτη για τους πυρόπληκτους του 2007, λογικό και αναμενόμενο είναι να μην πιστεύεις ούτε λέξη για τα εκατομμύρια που κυκλοφορούν κάθε φορά πάνω από τα ερείπια και τις στάχτες.
Σε αυτήν, λοιπόν, τη χώρα του λογικού και του αναμενόμενου έπειτα από κάθε σεισμό, φωτιά και πλημμύρα ήρθαν κάποιοι να χαλάσουν την πιάτσα. Επισκέψεις υπουργών και αυτοψίες ειδικών χωρίς πολλές φανφάρες. Ομάδες εργασίας που πιάνουν δουλειά την επόμενη της καταστροφής κιόλας ημέρα χωρίς κάμερες και φωτογράφους στο κατόπι. Υποσχέσεις που δίνονται για τα δυνατά και τα εφικτά χωρίς δημόσιες πλειοδοσίες εκατομμυρίων του αέρα. Ε, όπως και να το κάνεις δεν είμαστε χώρα συνηθισμένη σε τέτοιου είδους κρατικά ανακλαστικά. Ε, όπως και να το κάνεις, δεν έχουμε συνηθίσει να σου τσακίζει ο εγκέλαδος ένα λιμάνι και χωρίς πολλά πολλά λόγια να έρχεται η Πολιτεία και σε έναν μήνα να σ' το παραδίδει επισκευασμένο. Όπως και να το κάνεις, δεν έχουμε συνηθίσει να κατακαίνε οι φλόγες μια περιοχή και σε μια εβδομάδα να έχει ολοκληρωθεί η καταγραφή των ζημιών και να είναι έτοιμη και η μελέτη αποκατάστασης και αποζημιώσεων.
Γενικά, δεν είμαστε συνηθισμένοι σε τέτοιου είδους κράτος και σίγουρα χαλάει η πιάτσα το τελευταίο διάστημα για κάποιους που, για δεκαετίες, συνήθιζαν να τρίβουν τα χέρια τους έπειτα από κάθε καταστροφή αναλογιζόμενοι εργολαβίες και μίζες.
αυγή

1 σχόλιο: