Όταν ο Μητσοτάκης έγινε ΔΑΠίτης

Μου θύμισε τα μέλη της ΔΑΠ που σε περίμεναν την πρώτη μέρα που πατούσες το πόδι σου στη σχολή και σου έλεγαν όσα λέει και ο Κυριάκος

του Σπύρου Ραπανάκη

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνάντησε πρωτοετείς φοιτητές και φοιτήτριες δημοσίων πανεπιστήμιων -οι περισσότεροι, εικάζω, θα αποφοίτησαν και από δημόσια σχολεία- και τι τους είπε;

«Όταν γίνω κυβέρνηση, θα ιδρύσω ιδιωτικά πανεπιστήμια». Tους είπε ακόμα ότι θα καταργήσει το άσυλο γιατί στα πανεπιστήμια βασιλεύει η παρανομία. Με λίγα λόγια ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μάζεψε τα παιδιά που ακόμη δεν έχουν κάνει την εγγραφή τους στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ, που πέρασαν μετά τον γολγοθά των Πανελλαδικών και της πίεσης του σχολείου ώστε να τους δυσφημήσει το ελληνικό πανεπιστήμιο. Θα έλεγε κανείς πως κατέρριψε τα όνειρα και τις προσδοκίες αυτών των παιδιών.

Μου θύμισε τα μέλη της ΔΑΠ που σε περίμεναν την πρώτη μέρα που πατούσες το πόδι σου στη σχολή και σου έλεγαν όσα λέει και ο Κυριάκος, μόνο που τα συνδύαζαν με κερασμένα ποτά το βράδυ στο πλησιέστερο ελληνάδικο. Δεν γνωρίζουμε εάν κέρασε ο πρόεδρος της Ν.Δ., οπότε δεν θα το σχολιάσουμε περαιτέρω.

Μία ημέρα πριν, δημοσιεύτηκε η διεθνής κατάταξη του Times Higher Education, το οποίο επέλεξε τα 1.102 πανεπιστήμια από 1.500 που θεωρείται ότι ηγούνται της επιστημονικής έρευνας παγκοσμίως, μεταξύ των 20.000 πανεπιστημίων που δραστηριοποιούνται ανά την υφήλιο. Στη λίστα αυτή, που φιλοξενεί κατά μεγάλη πλειονότητα δημόσια πανεπιστήμια ανά τον κόσμο, εντάσσονται και ελληνικά ιδρύματα. Το Πανεπιστήμιο Κρήτης, το ΑΠΘ, το ΟΠΑ, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και το ΕΚΠΑ.

Πανεπιστήμια που έχουν βιώσει με τον πιο σκληρό τρόπο την απαξίωση, την υποχρηματοδότηση και τη σταθερή κατασυκοφάντηση από τις κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Του ιδεοληπτικού νεοφιλελεύθερου μετώπου δηλαδή που ακόμη τρομάζει με τον «εφιάλτη» του 2006.

Ακόμη και σε αυτές τις συνθήκες το ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο αγωνίζεται για να παρέχει γνώση, έρευνα και προγράμματα. Όπως φαίνεται, τα καταφέρνει. Διότι μπορεί σήμερα η αντιπολίτευση να θυμήθηκε τους νέους επιστήμονες που έφυγαν στο εξωτερικό εξαιτίας των δικών τους πολιτικών, όμως ας αναρωτηθούν εκεί στο Μοσχάτο: Πώς προέκυψαν αυτοί οι επιστήμονες που σήμερα είναι περιζήτητοι στην Ευρώπη και όχι μόνο;

Ναι, τελικά τα πανεπιστήμια «της βίας», που είναι «αποκομμένα από την αγορά εργασίας», παράγουν σταθερά υψηλού κύρους επιστήμονες, οι οποίοι μπορούν να αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά της οικονομικής και παραγωγικής αναγέννησης της χώρας μας.

Αυτό είναι στο χέρι της κυβέρνησης και είναι στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί.

AVGI