Η αριστεία και το χαμένο σίγμα της Οδύσειας

Την «ΟΔΥΣΕΙΑ» και όχι την «ΟΔΥΣΣΕΙΑ» έκανε δώρο ο Αλέξης Τσίπρας σε Κινέζο αξιωματούχο κατά την επίσκεψή του στα εγκαίνια του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Ξένων Γλωσσών του Πεκίνου και το ίντερνετ πήρε φωτιά αναζητώντας το χαμένο σίγμα και ψάχνοντας μια ανορθογραφία να στήσει το αντιπολιτευτικό αφήγημα...

ΤΟΥ Μ.Λ

Θα απογοητεύσουμε τους άριστους, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας δώρισε την «Οδύσεια» του Νίκου Καζαντζάκη και όχι το ομηρικό έπος.

Ο ΣΚΑΪ, βέβαια, πρόλαβε και απογοητεύτηκε πρώτος, αφού κατέβασε τη δαιμόνια είδηση!

Τι ξέρουν, λοιπόν, οι μη άριστοι...

Ο Νίκος Καζαντζάκης -σε συνεργασία με τον Ι. Κακριδή- μετέφρασε την Οδύσσεια και την Ιλιάδα τού Ομήρου. Η "Οδύσεια" του Νίκου Καζαντζάκη, όμως, είναι εντελώς πρωτότυπο έργο, διαφορετικό και ανεξάρτητο από τη μετάφραση της Οδύσσειας τού Ομήρου. Η ΟΔΥΣΕΙΑ του Νίκου Καζαντζάκη αφηγείται τις περιπέτειες και τα ταξίδια του Οδυσσέα αφ' ότου επέστρεψε στην Ιθάκη, και μετά έφυγε ξανά, μέχρι τον θάνατό του στον Νότιο Παγωμένο Ωκεανό.

«Οι ήρωες είναι γιοι του Ολύμπου. Και οι άνθρωποι, κατά τη διάρκεια της ζωής τους ως ανθρώπων, προσπαθούν να ζήσουν μοιάζοντας στους ήρωες. Έτσι γεννήθηκε αυτή η ηρωική Ελλάδα, στην ιστορία που υφαίνεται από ομηρικούς αγώνες.

Τριάντα αιώνες μετά τον Όμηρο, ο Καζαντζάκης, ένας Έλληνας, σύγχρονός μας, ξαναπιάνει το αρχαίο θέμα του Οδυσσέα και μας δίνει ένα από τα έργα-κλειδιά της λογοτεχνίας τού αιώνα μας. »

Η "Οδύσεια" του Καζαντζάκη είναι ένας ύμνος στο μεγαλείο τού ανθρώπου. Στο εύθραυστο μεγαλείο τού ανθρώπου. Δεν υπάρχει σημείο στην ανθρώπινη ευτυχία, που να μην κρύβει κάποια λύπη. Ο πολιτισμός αυξάνει τις απειλές που "πλακώνουν" τα απόλυτα συναισθήματα. Ο κατά Καζαντζάκην Οδυσσέας τοποθετείται στην εποχή τού Ομήρου. Υποφέρει, υπομένει, ενεργεί στην εποχή τού Καζαντζάκη. Αυτή η εποχή, το ξέραμε, είναι η εποχή τής κριτικής που ανάγεται σε δόγμα, της ανάλυσης που θεωρείται ως τέχνη, της παγερής λογικής που την επιθυμούμε σαν προαπαιτούμενο.

left