"Δύσκολοι οι καιροί, πάντως, και για τα λείψανα της «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης». Οι αποκαλύψεις και οι καταγγελίες ευρωπαϊκών χωρών άφησαν αδιάφορο τον πρωθυπουργό της Μάλτας, Τζόζεφ Μουσκάτ, προεδρεύοντα της Ε.Ε. το τρέχον εξάμηνο. Λογικό. Περισσότερο τον απασχολεί η εμπλοκή του ονόματός του στα «Panama Papers», εξαιτίας της οποίας αποφάσισε την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Επί γης τελικά οι παράδεισοι. Τουλάχιστον οι φορολογικοί."
του Παντελή Μπουκάλα
Δύσκολοι οι καιροί για τους ευρωπαϊκούς επιχειρηματικούς κολοσσούς, ιδίως τους γερμανικούς, BMW, Puma, Λουφτχάνσα, Bosch κ.ά. Ούτε τη δυνατότητα να διαθέτουν δικά τους γραφεία στις χώρες της ηπείρου μας δεν έχουν, ώστε να υπηρετούν τα συμφέροντά τους με την αναγκαία άνεση και τον απαραίτητο εξοπλισμό. Καταλήγουν έτσι να μοιράζονται δύο και τρεις μαζί το ίδιο ταπεινό γραφειάκι, συχνά άδειο, δίχως καν έναν υπολογιστή μέσα. Και να έχουν το ίδιο κουδούνι στην πόρτα. Σαν οικονομικοί μετανάστες βαριά αναγκεμένοι ή σαν φτωχοί φοιτητές που συγκατοικούν, για να κόψουν στη μέση τα έξοδα του ενοικίου, του ρεύματος κτλ.
Οπως πληροφορεί το Spiegel, ο έλεγχος δύο πακέτων δεδομένων με την ονομασία «Malta Files» αποκάλυψε ότι τρεις επιχειρήσεις για τις οποίες ο πολύς κόσμος πίστευε αδικαιολόγητα ότι είναι ανθηρές, ο «βαρώνος των πουλερικών» Erich Wesjohann, ο «γίγαντας των χημικών» BASF και η εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτων Sixt, μοιράζονται τον ίδιο όροφο γραφείων στη Μάλτα, αλλά και το ίδιο κουδούνι. Φτώχεια και των γονέων. Γιατί στη Μάλτα; Επειδή, όπως γνωρίζουν και ελληνικές εταιρείες, που επίσης εκπατρίζονται με θλίψη τους, είναι ο «Παναμάς της Ευρώπης», κατά τον χαρακτηρισμό που απέδωσε στον μικρό παράδεισο φοροδιαφυγής, ξεπλύματος και διαφθοράς ο υπουργός Οικονομικών της Βόρειας Ρηνανίας - Βεστφαλίας Νόρμπερτ Βάλτερ-Μπόργιανς. Ισως έχουν δίκιο όσοι επιμένουν ότι μάλλον το δόγμα «το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα» αληθεύει παρά το δόγμα «οι προλετάριοι δεν έχουν πατρίδα».
Δύσκολοι καιροί, λοιπόν, και για τους «ηθικολόγους του Βορρά». Τμήμα του Νότου είναι φυσικά η Μάλτα, αλλά το μόνο που δεν δικαιούνται να επικαλεστούν σαν επιχείρημα οι αυτοθαυμαζόμενοι για τη νομιμοφροσύνη τους και τον σεβασμό των κανόνων «προτεστάντες» είναι το «ο όφις με ηπάτησε». Ο όφις, με όποιο όνομα (Μάλτα, Παναμάς, Ελβετία, Λουξεμβούργο), κάνει τη δουλειά που ξέρει να κάνει. Αν εσύ δελεάζεσαι, τουλάχιστον ας αποφεύγεις να υποκρίνεσαι τον τιμητή των Νοτίων, κατηγορώντας τους σαν μόνους διεφθαρμένους.
Δύσκολοι οι καιροί, πάντως, και για τα λείψανα της «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης». Οι αποκαλύψεις και οι καταγγελίες ευρωπαϊκών χωρών άφησαν αδιάφορο τον πρωθυπουργό της Μάλτας, Τζόζεφ Μουσκάτ, προεδρεύοντα της Ε.Ε. το τρέχον εξάμηνο. Λογικό. Περισσότερο τον απασχολεί η εμπλοκή του ονόματός του στα «Panama Papers», εξαιτίας της οποίας αποφάσισε την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Επί γης τελικά οι παράδεισοι. Τουλάχιστον οι φορολογικοί.
καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου