«Υπάρχει περιθώριο επαναδιαπραγμάτευσης; Σε μια Ευρώπη με απρόβλεπτο μέλλον προφανώς και θα είναι ανοιχτή η διαπραγμάτευση. Ενδεχομένως μετά τις γερμανικές εκλογές ή όταν τελειώσει το τρέχον πρόγραμμα και η χώρα έχει τις προϋποθέσεις και τις δυνατότητες να βγει στις αγορές. Σε κάθε περίπτωση όσα μέτρα κι αν ψηφιστούν τώρα (θετικά και αρνητικά) η εφαρμογή τους θα εξαρτηθεί από την οικονομική και πολιτική κατάσταση στη χώρα, την οικονομική και πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη»
της Μαρίας Μπαλάφα
Γιατί οι δανειστές επέμεναν σε μέτρα για την περίοδο μετά τη λήξη του μνημονίου και μάλιστα ενώ γνωρίζουν ότι η ελληνική οικονομία ανακάμπτει και μάλιστα μια εποχή που κανείς στην Ευρώπη δεν ξέρει τι του ξημερώνει; Προφανώς γιατί το ΔΝΤ έβαζε όρους για τη συμμετοχή του και προφανώς γιατί η Μέρκελ θέλει το ΔΝΤ για να μπορέσει να κάνει εκλογές.
Ποια προβλήματα προκαλεί η συγκεκριμένη συμφωνία στην ελληνική κυβέρνηση και γιατί ήταν ένας ακόμα εκβιασμός; Γιατί την εκθέτει στον κίνδυνο της πολιτικής και κοινωνικής απονομιμοποίησης από τα στρώματα που εκπροσωπεί.
Είχε η κυβέρνηση εναλλακτική; Όσο το πρόγραμμα είναι σε ισχύ και υπάρχει η απειλή της ασφυξίας όλοι γνωρίζουν ότι δεν είχε. Συμφώνησε υπό δύο συγκεκριμένες προϋποθέσεις, την εφαρμογή και των αντίμετρων και κυρίως την εφαρμογή μέτρων για τη διευθέτηση του χρέους πριν την έναρξη αυτής της συμφωνίας. Χρόνος έναρξης - όπως όλοι γνωρίζουν - είναι το 2019.
Τι κέρδισε; Πολιτικό χρόνο διακυβέρνησης σε καθεστώς σταθερότητας.
Πώς θα τον αξιοποιήσει; Αυτό αποτελεί το μεγάλο στοίχημα της κυβέρνησης. Επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου λοιπόν πάνω σ' ένα τρίπτυχο: με τους πληττόμενους από την κρίση και τη νεολαία, κόντρα στις ελίτ, με ριζοσπαστικό αριστερό αποτύπωμα.
Από ποιον κινδυνεύει; Από τον κακό της εαυτό. Με συλλογικό τρόπο: σχεδιασμός και παρακολούθηση του κυβερνητικού έργου, παρεμβάσεις και διορθώσεις όπου χρειάζεται, αντιμετώπιση φαινομένων που προκαλούν πυρηνική φθορά. Αυτά τα θέματα πρέπει ν' απασχολούν την κυβέρνηση για να μπορεί ν' αντιμετωπίζει την κοινωνία κάθε μέρα πριν το 2019.
Υπάρχει περιθώριο επαναδιαπραγμάτευσης; Σε μια Ευρώπη με απρόβλεπτο μέλλον προφανώς και θα είναι ανοιχτή η διαπραγμάτευση. Ενδεχομένως μετά τις γερμανικές εκλογές ή όταν τελειώσει το τρέχον πρόγραμμα και η χώρα έχει τις προϋποθέσεις και τις δυνατότητες να βγει στις αγορές. Σε κάθε περίπτωση όσα μέτρα κι αν ψηφιστούν τώρα (θετικά και αρνητικά) η εφαρμογή τους θα εξαρτηθεί από την οικονομική και πολιτική κατάσταση στη χώρα, την οικονομική και πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη.
Τι προέχει; Να βγει η χώρα από την επιτροπεία και να τελειώσει το τρέχον πρόγραμμα το καλοκαίρι του 2018 χωρίς διαρκείς αναταράξεις.
Η ΝΔ είναι σε στρατηγικό αδιέξοδο, πολύ αργά για τον Μητσοτάκη ν' αναζητά θετικό αφήγημα. Επένδυσε πολύ στη ρεβανσιστική αντίληψη των εσωκομματικών υποστηρικτών του (στον Σαμαρά και τους υποτακτικούς του) για την πτώση της κυβέρνησης. Τέλος αυτό που γνωρίζουν τόσο οι δανειστές όσο και το εσωτερικό μέτωπο, είναι ότι οι πολιτικές πρωτοβουλίες παραμένουν στα χέρια της κυβέρνησης και σε κανέναν άλλο. Επί της ουσίας αυτή η συμφωνία θα κριθεί σε εκλογικά προγράμματα. Και μέχρι τότε η κυβέρνηση έχει πολλή δουλειά.
LEFT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου