Νομίζω ότι η απώλεια της έδρας του Μπάμπη θα στοιχίσει στην
Κέρκυρα. Το γράφω πολύ απλά και πολύ ανθρώπινα, όπως το αισθάνομαι. Και να
ξεκαθαρίσω απ’ την αρχή ότι δεν είμαι μέλος του ΚΚΕ.
Στέκομαι απλά στην πολιτική πορεία ενός ανθρώπου, που όντας
εκλεγμένος βουλευτής δεν άλλαξε συμπεριφορά, αριθμό κινητού τηλεφώνου και
συνήθειες. Δεν σταμάτησε να σηκώνει ο ίδιος το τηλέφωνό του (κι όχι γραμματείς
και συνεργάτες), δεν έλειψε από τις συνεδριάσεις της Βουλής και αποδεδειγμένα
έχει να παρουσιάσει μεγαλύτερο έργο σε κατάθεση ερωτήσεων, επερωτήσεων και
παρεμβάσεων από τους υπόλοιπους συναδέλφους του.
Εκείνοι που θα χάσουν είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, οι
εργαζόμενοι, αφού αν αναλύσει κανείς το πλήθος των παρεμβάσεων του πρώην
βουλευτή του ΚΚΕ, θα δει ότι η πλειοψηφία αυτών αφορούσε σε εργατικά δικαιώματα
και διεκδικήσεις.
Είναι απώλεια όμως και για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αφού ως
αιρετός στο Δήμο Κέρκυρας είχε γνώση και των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι
ΟΤΑ, με τη γραφειοκρατία, την συνεχή απώλεια πόρων και την αδιαφορία από το
κεντρικό κράτος.
Προφανώς, ο Μπάμπης πλήρωσε την απώλεια ποσοστών του ΚΚΕ σε
όλη την Ελλάδα, αν και τα στελέχη της Κέρκυρας κατάφεραν να συγκρατήσουν τα
ποσοστά στο 7% έναντι του 4,5% που πανελλαδικά έλαβε το κόμμα.
Και νομίζω ότι είναι ασφαλές το συμπέρασμα ότι ένα μεγάλο
ποσοστό του ΚΚΕ πήγε προς ΣΥΡΙΖΑ μεριά, με την προσδοκία της κυβέρνησης της
χώρας από αριστερό κόμμα.
Σε όποια περίπτωση, και με αναγνωρισμένα τα λάθη τακτικής
και στρατηγικής σε κεντρικό επίπεδο, η έδρα του ΚΚΕ στην Κέρκυρα αποτελεί
παρελθόν.
Και με την ειλικρίνεια που διακρίνει τον Μπάμπη, η
στεναχώρια του ήταν εμφανής το βράδυ της Κυριακής.
Η κατρακύλα των ποσοστών του ΚΚΕ, δεν ξέρω αν θα οδηγήσει σε
αλλαγές, όποιες κι αν είναι αυτές, στο κόμμα. Πάντως, όταν μένουν εκτός Βουλής
άνθρωποι που έχουν παλέψει για τον τόπο τους και απολαμβάνουν εκτίμησης, ακόμη
και ανάμεσα σε όσους είναι αλλεργικοί με τον κομμουνισμό, κάτι φταίει. Κι ίσως
το κόμμα θα πρέπει να αρχίσει να ανέχεται και την κριτική, έτσι για αρχή.
Γιατί δεν φταίνε πάντα οι άλλοι, ούτε η κακή μας μοίρα, ούτε
ο ξένος παράγοντας και τα διλήμματα και το νέο δίπολο ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ που
αναπτύχθηκε. Φταίει και το γεγονός ότι το ΚΚΕ το τελευταίο διάστημα απλά
παρακολουθούσε κινήματα να διαμορφώνονται, αγωνίες ανθρώπων να κορυφώνονται και
δράσεις να ξεδιπλώνονται. Απλός θεατής...
Και πάντως, επειδή αυτό το σημείωμα δεν έχει τον χαρακτήρα
μνημόσυνου στην πολιτική καριέρα του Μπάμπη ούτε και στην πορεία του ΚΚΕ (το
αντίθετο μάλιστα), τα όσα ο Θ. Παφίλης δήλωσε προ ολίγων ωρών καλό θα είναι να
ακουστούν και εντός του κομμουνιστικού κόμματος.
«Χτυπάμε την καμπάνα, ακόμα και όταν ορισμένοι είναι
κουφοί»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου