Οι μετά Χριστόν προφήτες

του Τάσου Παππά

Λένε πολλοί ότι η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝ.ΕΛΛ. είχε μεγάλο κόστος και αυτό φάνηκε στις κάλπες των ευρωεκλογών και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Το ίδιο υποστηρίζουν σήμερα και ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία όμως το προηγούμενο διάστημα δεν είχαν πει κάτι δημοσίως. Σιωπούσαν για να μη δημιουργήσουν πρόβλημα στη λειτουργία της κυβέρνησης; Υποδύονται τώρα τους μετά Χριστόν προφήτες; Αγνωστο.

Το θέμα, ωστόσο, παραμένει. Εβλαψε τον ΣΥΡΙΖΑ η συνύπαρξη στην κυβέρνηση με ένα κόμμα που δεν ανήκει στην περιοχή της φιλελεύθερης Δεξιάς; Η εύκολη απάντηση είναι «ναι, τον έβλαψε». Ηταν αναγκασμένος να υπολογίζει τις αντιδράσεις του μικρού εταίρου στα πεδία όπου η Αριστερά είχε τελείως διαφορετικές προσεγγίσεις, όφειλε για να μην απειληθεί η συνοχή του κυβερνητικού σχήματος να παίρνει υπόψη του τις θέσεις των ΑΝ.ΕΛΛ. σε ορισμένα κομβικά ζητήματα και να προχωρά με δειλά βήματα και υποχρεώθηκε να κάνει εκπτώσεις που ζημίωσαν την εικόνα του και ενόχλησαν τους ψηφοφόρους του (π.χ. σχέσεις με την Εκκλησία).

Ηταν, με λίγες λέξεις, μια παράταιρη συμμαχία ανάμεσα σε δύο κόμματα που σε άλλες περιστάσεις δεν θα συμπορεύονταν. Για να είναι όμως δίκαιη η ετυμηγορία (κατόπιν εορτής, βεβαίως βεβαίως) πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα: Υπήρχε εναλλακτική λύση; Τον Γενάρη του 2015 δεν υπήρχε.

Εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝ.ΕΛΛ., το μόνο κοινοβουλευτικό κόμμα που ήταν αντίθετο με τα μνημόνια και ζητούσε την κατάργηση της λιτότητας ήταν το ΚΚΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ είχαν την κοινοβουλευτική δύναμη να σχηματίσουν κυβέρνηση. Το ΚΚΕ όμως δεν επιθυμούσε καμία επαφή. Απέρριπτε μετά βδελυγμίας κάθε σκέψη για συνεννόηση με τους οπορτουνιστές. Αλλωστε, είχε εκφράσει την έντονη αντίθεσή του με την επιλογή του Κομμουνιστικού Κόμματος Πορτογαλίας να στηρίξει τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση του Κόστα. Ο,τι αποδοκίμασε στην Πορτογαλία, δεν θα μπορούσε να το υιοθετήσει στην Ελλάδα.

Τι έμενε λοιπόν; Μόνον οι ΑΝ.ΕΛΛ. με τους οποίους υπήρχε σύγκλιση απόψεων και στο θέμα της διαπλοκής, το οποίο βρισκόταν πολύ ψηλά στην ατζέντα και του Αλ. Τσίπρα και του Π. Καμμένου. Εντάξει τον Γενάρη, τον Σεπτέμβρη όμως που είχε φύγει από τη μέση το μνημόνιο δεν έπρεπε ο κ. Τσίπρας να αναζητήσει άλλον εταίρο; Ποιον; Το ΠΑΣΟΚ; Θα ήταν το ΠΑΣΟΚ ένας σοβαρός και αξιόπιστος σύμμαχος, ενώ στελέχη του αλλά και οι προηγούμενες ηγεσίες του είχαν (και έχουν) ανοιχτούς λογαριασμούς με τη Δικαιοσύνη (ΚΕΕΛΠΝΟ, Novartis, δάνεια από τράπεζες); Δύσκολα.

Μήπως το Ποτάμι; Ο Σταύρος Θεοδωράκης διέψευσε τις φήμες ότι πρότεινε στον Τσίπρα να πετάξει τους ΑΝ.ΕΛΛ. και να συνεργαστεί με το Ποτάμι. Αναρωτιέμαι, επίσης, πόσο συμπαγής θα ήταν μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και συμπαραστάτη το Ποτάμι, το οποίο είχε στις τάξεις του βουλευτές και παράγοντες που αισθάνονταν προσωρινοί και αναζητούσαν επιμόνως και εναγωνίως άλλες κομματικές στέγες για να εξασφαλίσουν την πολιτική επιβίωσή τους.

Οταν οι συνθήκες το επέτρεψαν, την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια – λίγοι για το ΠΑΣΟΚ, πολλοί για τη Νέα Δημοκρατία. Αυτοί πάντως που μέμφονται τον ΣΥΡΙΖΑ για συγχρωτισμό με την Ακρα Δεξιά (έτσι χαρακτηρίζουν τους ΑΝ.ΕΛΛ. το ΚΙΝ.ΑΛΛ. και η Ν.Δ., παραδόξως, που έχει στους κόλπους της πολιτικούς που φλερτάρουν ανενδοίαστα με τον εθνικισμό, τη μισαλλοδοξία και τον ρατσισμό) πρέπει να πιστώσουν στον Τσίπρα τη διάλυση των ΑΝ.ΕΛΛ.

Ανάγωγα

Το να βρίζεις τον Πολάκη έχει γίνει της μόδας. Μιλάς για την Ευρώπη; Πέταξε και μια επικριτική κουβέντα για το ύφος και το ήθος του Πολάκη. Μιλάς για την οικονομική κατάσταση της χώρας; Ρίξε και ένα μπινελίκι στον Πολάκη.

Μιλάς για το προσφυγικό; Κι εδώ κολλάει ο Πολάκης. Σάκος πυγμαχίας ο Πολάκης για να προπονούνται και οι σοβαροί και ο κάθε πικραμένος. Από τους μυαλοφυγόδικους και τους φανατικούς δεν περιμένεις κάτι διαφορετικό. Από τους σοβαρούς όμως περιμένεις δίκαιες κρίσεις. Τουλάχιστον. Ας ρίξουν μια ματιά και στη δική τους αυλή.

efsyn