Ένα κόμμα του 4% με έναν ηγέτη του 40% είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό αρκεί στα εύκολα για να πιάσεις μεγάλο ποσοστό, αλλά στα δύσκολα δε φτάνει.
του Νίκου Μωραΐτη
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Δεν έχουμε δύο κόμματα που παλεύουν για την εξουσία στις 7/7. Έχουμε ένα κόμμα και ένα… σαν κόμμα. Από τη μία μια συντεταγμένη παλαιά διεφθαρμένη ως το κόκαλο παράταξη με στελέχη χωρίς κουτάλα εδώ και 4,5 χρόνια που λυσσάνε να επιστρέψουν. Κι από την άλλη… ένας φιλολογικός σύλλογος χωρίς οργάνωση και με επικοινωνιακή ομάδα που απαντά στον δράκο της ΝΔ με φλόγα από σπίρτα.
Ένα κόμμα του 4% με έναν ηγέτη του 40% είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό αρκεί στα εύκολα για να πιάσεις μεγάλο ποσοστό, αλλά στα δύσκολα δε φτάνει. Βλέπω γύρω μου ανθρώπους που φωνάζουν: Γιατί δεν κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό, γιατί δεν κάνει εκείνο, γιατί δεν απαντάει στα τόσα ψέματα, γιατί δεν αποκαλύπτει όλη τη βρομιά της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί;
Αν πέτυχε η κυβέρνηση Τσίπρα, ήταν γιατί -ευτυχώς- δε στηρίχθηκε στον (ανύπαρκτο) κομματικό μηχανισμό. Ένας Τσακαλώτος στην Οικονομία, μία Αχτσιόγλου στην Εργασία, ένας Κοτζιάς στο Εξωτερικών και δυο – τρεις άλλοι ήταν οι κινήσεις – ματ του Αλέξη Τσίπρα. Αυτοί σήκωσαν τα μανίκια, αυτοί δούλεψαν και έτσι έγινε το θαύμα της εξόδου από τα Μνημόνια και των επιτυχιών στην Εξωτερική Πολιτική.
Τον άλλον ΣΥΡΙΖΑ, τον ανύπαρκτο, τον είδαμε στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, που αντί να προσεγγίσει ικανά στελέχη των τοπικών κοινωνιών (αυτούς που την πρώτη Κυριακή πήραν μόνοι τους 30 και 35%), κατέβασε τα χειμωνιάτικα του 4% από την ντουλάπα, τα έχρισε υποψήφιους και κατέγραψαν… τεράστια ποσοστά της τάξεως του 10 και του 15%.
Ο Τσίπρας άλλαξε τη χώρα αλλά δεν κατάφερε να αλλάξει το κόμμα του. Ίσως και να μην προσπάθησε, γιατι ο εθνικός στόχος ήταν πολύ πιο επείγων: Τι σώζεις πρώτο; Ένα κόμμα ή μία χώρα στον γκρεμό; Τη χώρα φυσικά. Όπως και να ‘χει, τώρα πηγαίνει σε εκλογές μόνος του. Με ό,τι δυνάμεις του έχουν απομείνει και με όσο σθένος μπορεί να έχει κανείς όταν δίνει τη μάχη μόνος. Τον έβλεπες χθες στο Θησείο. Ταύρος, αλλά μόνος.
Του πετάνε τη λάσπη με τα κυβικά και εκείνος προσπαθεί να καθαριστεί με χαρτομάντιλο. Κάνουν καμπάνια εκατομμυρίων με τα λεφτά των διαπλεκόμενων ζάπλουτων χορηγών τους και εκείνος μαζεύει χρήματα με κουπόνια φίλων του κόμματος. Βλέπεις, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε – και δεν ήθελε να έχει – Τσουκάτους να γεμίζουν τα κομματικά ταμεία.
Θα είμαστε δίπλα του στις 7/7 εκείνοι που ενημερώνονται, εκείνοι που δεν ξεχνούν, εκείνοι που καταλαβαίνουν, εκείνοι που αντέχουν. Δείτε το σαν μία έρευνα κάποιου κοινωφελούς οργανισμού για τη μνήμη των ανθρώπων: Πόσοι άνθρωποι συνεχίζουν να θυμούνται όταν οι πάντες γύρω τους τους λένε να ξεχάσουν;
altsantiri
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου