του Γιώργου Μελιγγώνη
Τα μικρά κόμματα, πολλώ δε μάλλον αυτά του λεγόμενου «ενδιάμεσου χώρου», αντιμετωπίζουν την ίδια άχαρη κατάσταση πριν τις εκλογές –ειδικά σε περιβάλλον μη αυτοδυναμίας: δηλαδή, την ερώτηση «με ποιον θα συνεργαστείτε». Η απάντηση στην ερώτηση αυτή, αλλά και ο σωστός εντοπισμός των διαθέσεων των ψηφοφόρων τους, πολλές φορές μπορεί να είναι σωτήρια.
Είναι, άλλωστε, μία άσκηση, διόλου εύκολη και χρειάζεται ισορροπία ακροβάτη, ειδικά όταν πρόκειται για το Κίνημα Αλλαγής: μία μερίδα «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» κεντροαριστερών ψηφοφόρων μπορεί να επιλέξουν να ψηφίσουν κατευθείαν ΝΔ, αν το μήνυμα που λάβουν από τη Χαριλάου Τρικούπη είναι ότι το Κίνημα Αλλαγής δε θα συμβάλει στην σταθερότητα.
Όμως, συμβαίνει και το αντίθετο: μία μερίδα ψηφοφόρων που είναι συνειδητοποιημένοι κεντροαριστεροί μπορεί να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ αν καταλάβουν ότι το κόμμα τους έχει στρατηγική «δεκανικιού». Πρόκειται για εκείνους που δεν έχουν ως ύψιστη πολιτική προτεραιότητα «να φύγει ο Τσίπρας» και σίγουρα δεν έχουν καμία πρόθεση να ψηφίσουν Κίνημα Αλλαγής για να τους... βγει Μητσοτάκης.
Αυτή η δύσκολη ισορροπία αναγκάζει, παραδοσιακά, τα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου, να στέλνουν αντιφατικά μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις και, γενικώς, να λένε όσο λίγοτερα μπορούν για το θέμα.
Μέχρι πρότινος, αυτό έκανε και το Κίνημα Αλλαγής, που είχε μία σταθερή γραμμή: δεν απέκλειε το ενδεχόμενο συνεργασίας ή συγκυβέρνησης, αλλά έλεγε ότι όλα θα κριθούν στην τρίτη εντολή: ζητούσε, δηλαδή, από τους ψηφοφόρους να κατατάξουν τρίτο στις εκλογές το Κίνημα Αλλαγής, προκειμένου η Φώφη Γεννηματά να λάβει την τρίτη διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και να αναλάβει εκείνη την διεξαγωγή των σχετικών συζητήσεων, έχοντας «το πάνω χέρι». Ως «γραμμή», ακουγόταν λογικό, με δεδομένη τη δύσκολη θέση της Χαριλάου Τρικούπη: ούτε απέκλειε το ενδεχόμενο συνεργασίας, αλλά ούτε εμφανιζόταν ως ένα δεκανίκι που δεν μπορεί να περιμένει πριν επανακάμψει στην εξουσία.
Όμως, τρίτη εντολή ήταν και... χάθηκε. Πλέον, αυτή η γραμμή έχει αντικατασταθεί από μία σχεδόν σαφή και οπωσδήποτε απροσχημάτιστη προαναγγελία «συγκόλλησης» με το πρώτο κόμμα, το οποίο το Κίνημα Αλλαγής προβλέπει ότι θα είναι η ΝΔ. Η Φώφη Γεννηματά διαβεβαιώνει διαρκώς ότι το κόμμα της θα διασφαλίσει την σταθερότητα. Επίσης, ήδη καλεί το πρώτο κόμμα να συμφωνήσει μαζί της σε τρία σημεία (κατάργηση απλής αναλογικής, θέματα εξωτερικής πολιτικής, επαναδιαπραγμάτευση δημοσιονομικών στόχων).
Μάλιστα, προαναγγέλλει ότι το Κίνημα Αλλαγής μπορεί να διασφαλίσει την σταθερότητα ακόμη και από τις θέσεις της «υπεύθυνης αντιπολίτευσης», προαναγγέλλοντας «ψήφο ανοχής» -το λιγότερο. Με άλλα λόγια, πριν καν τού ζητηθεί, το Κίνημα Αλλαγής εμφανίζεται... σαν έτοιμο από καιρό για να συγκυβερνήσει με το πρώτο κόμμα. Με τον τρόπο αυτό, προφανώς, στην Χαριλάου Τρικούπη νομίζουν ότι ανακόπτουν τις διαρροές ψηφοφόρων προς τα δεξιά, που είχαν εμφανιστεί μετά το «διαζύγιο» Γεννηματά-Βενιζέλου.
Όμως, αν αυτό ίσχυε μία φορά με την «γραμμή» της «τρίτης εντολής», τότε θα ισχύσει δύο φορές στην κάλπη όσο το Κίνημα Αλλαγής οδεύει στις εκλογές προεξοφλώντας τη συνεργασία του με τη ΝΔ. Αφενός, διότι όσοι πολίτες θέλουν μία τέτοια κυβέρνηση, δεν έχουν κανέναν λόγο να πάνε στη ΝΔ μέσω... Λαμίας. Μπορούν να την ψηφίσουν απευθείας. Αφετέρου, επειδή όσοι κεντροαριστεροί δεν θέλουν να ψήφίσουν ΚΙΝΑΛ και να τους βγει Μητσοτάκης, δεν έχουν πλέον κανέναν λόγο να επιλέξουν το κόμμα της Φώφης Γεννηματά.
Μπορούν είτε να επιλέξουν ΣΥΡΙΖΑ, είτε απλώς να κάτσουν σπίτι τους, βλέποντας το πάλαι ποτέ κόμμα τους να αυτοκτονεί πολιτικά ράβοντας υπουργικά κοστούμια.
kontranews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου