Με δύναμη από τη Βαρκελώνη

Συντάκτης: Κυριακή Μπεϊόγλου

Η καρδιά της Καταλονίας χτύπησε δυνατά στη Βαρκελώνη. Χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν ζητώντας ν' αρχίσουν οι διαδικασίες για τη φιλοξενία προσφύγων που μπλοκάρει η κεντρική κυβέρνηση της Ισπανίας.

Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια που η Καταλονία εκφράζει την αντίθεσή της με την ισπανική κυβέρνηση. Οι αποσχιστικές της τάσεις είναι γνωστές εδώ και χρόνια. Το κοινό αίσθημα δυσανασχετεί έντονα από την καταπιεστική πολιτική της Ισπανίας.

Την τελευταία φορά που βρέθηκα στην πόλη του Γκαουντί, φίλοι από την Αθήνα επέμεναν να πάω σε ένα μη τουριστικό τάπας, έξω από το κέντρο. Στο ξενοδοχείο δεν το ήξεραν και ο τουριστικός χάρτης δεν το είχε. Ο ταξιτζής ξαφνιάστηκε, «μία ξένη ήθελε να πάει σε ένα τέτοιο μέρος;».

Δεν υπήρχε ταμπέλα έξω. Το «Τάκτικα Μπέρι» ήταν για μένα μια αποκάλυψη. Εμοιαζε να είναι ένα «μυστικό» μέρος. Χωρίς το λούστρο της κοσμικής Βαρκελώνης.

Μια μεγάλη σημαία της Καταλονίας ήταν πάνω από το μπαρ που ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Τα χέρια απλώνονταν ανεπιτήδευτα στις γεμάτες πιατέλες που κρατούσαν οι σερβιτόροι, που πηγαινοέρχονταν από την μία άκρη ώς την άλλη του μαγαζιού.

Κανείς δεν μιλούσε αγγλικά. Εκανα, λοιπόν, ό,τι έκαναν οι άλλοι, δηλαδή, έπαιρνα μεζεδάκια από τις πιατέλες και έπινα κόκκινο κρασί Ριόχα. Δεν μου έπαιρναν το ποτήρι όταν τέλειωνε, αλλά το έβαζαν μέσα στο προηγούμενο.

Πώς θα πληρώσω; Αναρωτιόμουν. Ούτε παράγγειλα ούτε και θυμόμουν τι πήρα. Προσπάθησα να συνεννοηθώ με τον μπάρμαν, ο οποίος έκανε φιλότιμες προσπάθειες. Μου έδειχνε τις οδοντογλυφίδες στο πιάτο, τα ποτήρια που ήταν το ένα μέσα στο άλλο και με τα πολλά κατάλαβα πως έπρεπε να πληρώσω ένα μικρό ποσό για κάθε ξυλάκι και για κάθε ποτήρι.

«Κι αν κάποιος κρύψει τα ξυλάκια, αν απλώσει τα ποτήρια αλλού; Πώς θα το καταλάβετε μέσα σε τόσο κόσμο;» του λέω απορημένη. Μου χάρισε ένα διάπλατο χαμόγελο, έβαλε την παλάμη του στην καρδιά και μου είπε με τον πιο φυσικό τρόπο: «Δεν πειράζει, εδώ είναι Καταλονία!».

Από τους 16.000 χιλιάδες πρόσφυγες, που έχει δεσμευτεί να φιλοξενήσει η Ισπανία, έχουν πάει μόνο 1.100. Οι Καταλανοί φωνάζοντας «Η πατρίδα μας είναι η πατρίδα σας», έδειξαν με τον πιο δυναμικό τρόπο πως περιμένουν τους ανθρώπους που υποφέρουν στριμωγμένοι στα hot-spots. Την ώρα που τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη σιωπούν ανησυχητικά.

efsyn