Σιγοντάροντας την ευρωφοβία

του Τάσου Παππά

Και ενώ σε πολλές χώρες της Ευρώπης ανεβαίνουν οι ακροδεξιοί και οι αντιδραστικοί ευρωσκεπτικιστές παίζοντας δυνατά το χαρτί της επιστροφής στο έθνος-κράτος και ασκώντας σκληρή κριτική στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών γιατί αποφασίζει εις βάρος των λαών, ερήμην των λαών, έρχεται η Κομισιόν με μια έκθεσή της να τους σιγοντάρει.

Η Λεπέν στη Γαλλία, ο Γκρίλο και η Λέγκα του Βορρά στην Ιταλία έχουν από προχτές άφθονο βούτυρο για να αλείψουν το ψωμί που θα προσφέρουν στους απελπισμένους και θυμωμένους Γάλλους και Ιταλούς ψηφοφόρους.

Η έκθεση της Κομισιόν προειδοποιεί τη Γαλλία ότι της έχει ξεφύγει το έλλειμμα και πρέπει να πάρει μέτρα γιατί αυτό επιτάσσει το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης (η λέξη «ανάπτυξη» μπήκε στον τίτλο για να κρατηθούν τα προσχήματα).

Προσθέτει μάλιστα, για να μην υπάρχουν αμφιβολίες, πως αυτό θα γίνει ό,τι κι αν υπόσχονται οι υποψήφιοι ηγέτες.

Προειδοποιεί επίσης την Ιταλία ότι το χρέος της είναι πολύ υψηλότερο απ’ αυτό που ορίζουν ως ανεκτό οι Συνθήκες και πως πρέπει να ληφθούν μέτρα.

Και όταν λένε μέτρα, ξέρουμε πολύ καλά τι εννοούν: λιγότερες δημόσιες δαπάνες, πάγωμα μισθών και συντάξεων (ίσως και μειώσεις), κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων και κοινωνικών επιδομάτων, περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις.

Με μια φράση «λιτότητα μέχρι να βγει η ψυχή σας». Το μέλλον μεσίστιο.

Η έκθεση της Κομισιόν δεν λέει ψέματα. Ετσι έχουν τα πράγματα στη Γαλλία και την Ιταλία.

Και οι δύο χώρες, με σημαντικό οικονομικό και παραγωγικό εκτόπισμα, ιδρυτικά μέλη του ευρωπαϊκού κλαμπ, είχαν πάρει παράταση για να προσαρμοστούν -πλεονέκτημα που δεν δόθηκε στη μικρομεσαία, χρεοκοπημένη και... αναίτια ανυπάκουη Ελλάδα- αλλά η περίοδος χάριτος φαίνεται πως τελείωσε, γιατί το Βερολίνο πιέζει αφόρητα για πιστή τήρηση των κανόνων.

Μόνον όμως όταν αφορούν τους άλλους. Το ίδιο δικαιούται να τους παραβιάζει ατιμωρητί και να διαφωνεί ριζικά με τις προτάσεις που θα δώσουν ανάσα στις χειμαζόμενες οικονομίες.

Μιλάμε για το «όχι» του Σόιμπλε στο ευρωομόλογο και στη δημιουργία κακής τράπεζας, αλλά και για το θηριώδες εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας.

Επί έξι χρόνια οι κυβερνήσεις της γράφουν εκεί που δεν πιάνει μελάνι τους σχετικούς κανόνες για το πλεόνασμα.

Από τα οικονομικά στοιχεία για την πορεία της γερμανικής οικονομίας που δόθηκαν χτες στη δημοσιότητα προκύπτει για ακόμη μία φορά ότι οι εξαγωγές της είναι πολύ μεγαλύτερες από τις εισαγωγές της.

Ποιο συμπέρασμα μπορεί να βγάλει αβίαστα ένας τρίτος;

Πρώτον, ότι οι κανόνες δεν ισχύουν για όλα τα μέλη της ευρωζώνης, δεύτερον, ότι έτσι όπως λειτουργεί το σύστημα ευνοείται σκανδαλωδώς η γερμανική οικονομία και τρίτον, ότι η γερμανική Ευρώπη είναι γεγονός.

Ας μην απορούμε λοιπόν που φουντώνει ο αντιγερμανισμός στην Ευρώπη και ενισχύονται οι δυνάμεις που θεωρούν το ευρώ θανάσιμη παγίδα.

efsyn