Το τεκμήριο της γελοιότητας

"Είναι δική τους η άποψη να πάει στα κομμάτια η αξιολόγηση, και μαζί της μύρια όσα, αρκεί να φύγει ο Τσίπρας;"

του Θανάση Καρτερού

Στην πολιτική, έλεγε ο δικός τους σοφός, υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται και πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται. Αλλά άμα είσαι Άδωνις, μετανοημένος αντισημίτης, μετανοημένος υβριστής του Σαμαρά, αμετανόητος ακροδεξιός και εξίσου αμετανόητος ανόητος, στα παλιά σου τα παπούτσια τι έλεγε ο γενάρχης. Τη ρίχνεις την μπαταριά σου: Να μη γίνει η αξιολόγηση, να πέσει ο Τσίπρας.

Και καταχαρούμενος για το μπαμ που ακούστηκε στου Κυριάκου την ταβέρνα, την ξαναρίχνεις σε λίγες μέρες. Με αποτέλεσμα να ανοίξουν τα βαρέλια, να χυθούνε τα κρασιά. Μπαταριές ενός γελοίου θα πείτε. Α, εδώ θα διαφωνήσουμε. Διότι ο γελοίος, που ανοίγει τα σφραγισμένα βαρέλια της Ν.Δ. -γαία πυρί μιχθήτω είναι υπαρχηγός του Κυριάκου. Διότι επίσης, μεταξύ πρώτης και δεύτερης μπαταριάς, αλλά και μετά τη δεύτερη, οι λαλίστατοι έπαθαν γλωσσοδέτη.

Είναι δική τους η άποψη να πάει στα κομμάτια η αξιολόγηση, και μαζί της μύρια όσα, αρκεί να φύγει ο Τσίπρας; Αν όχι, γιατί δεν βάζουν στη θέση του τον γελοίο βομβιστή; Επειδή τους καλαρέσει; Επειδή τον εκμεταλλεύονται ως μπράβο λέξεων και τρελό του χωριού; Ή επειδή κρατάει ο υπαρχηγός τον αρχηγό στο χέρι; Δεν μπορώ, δυστυχώς, να σας διαφωτίσω. Εκείνο όμως που πρέπει να προσέξουμε είναι ότι στο βασίλειο του Κυριάκου το πόθεν έσχες είναι εκτός νόμου.

Είτε πρόκειται για το σπίτι του Βολταίρου, είτε πρόκειται για το κομματικό τους σπίτι. Αυτός, αυτοί, και τα μυστήρια: Πόθεν έσχε ο αντιπρόεδρος, τρομάρα του, την πυρίτιδα για τις μπαταριές του; Πόθεν έσχε την ασυδοσία να λέει ό,τι του κατέβει αν αυτό δεν είναι γραμμή του κόμματος; Πόθεν έσχε τις πολιτικές πλάτες, να μην τολμά κανείς να σχολιάσει όχι μόνο τις βρισιές και τις εμπύρετες ανοησίες του, αλλά ακόμα και τις επικίνδυνες για τη χώρα βομβιστικές του ενέργειες;

Η σιωπή τους προς απάντησή μας. Εντάξει. Μόνο που έτσι οι βόμβες ενός γελοίου αποκτούν την εκρηκτική ισχύ ενός μεγάλου και ιστορικού κόμματος εξουσίας. Η σιωπή τους μας δίνει το δικαίωμα να σκεφτούμε ότι ανέχονται, εκμεταλλεύονται ή και οπλίζουν έναν επικίνδυνα γελοίο. Που πάει να πει ότι η Ν.Δ. κινείται σε ολισθηρά μονοπάτια. Και δεν την αθωώνει, όπως και τον Άδωνι, το τεκμήριο της γελοιότητας...

avgi