Ούτε σανοφάγοι ούτε και ανάξιοι

του Πέτρου Κατσάκου

Από το 2015 και μετά, ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας στοχοποιήθηκε και υποτιμήθηκε συστηματικά με βάση ένα ελιτίστικο αφήγημα περί ενός λαού που αποτελούνταν από γίδια που έτρωγαν και κατάπιναν αμάσητο τον σανό που του σέρβιραν ο Τσίπρας, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Αριστερά.

Αυτή ήταν όλα τα προηγούμενα χρόνια η εύκολη απάντηση όποιο κι αν ήταν το ερώτημα. Ήταν η απάντηση που ενοχοποιούσε έναν λαό κατώτερο των περιστάσεων και των προσδοκιών που μια ελίτ διαβάθμιζε με τα δικά της κριτήρια ως σημαντικές.

Η προσβλητική αυτή τακτική που κατά καιρούς στοχοποιούσε όποια κοινωνική ομάδα τολμούσε να αποδεχτεί τις ταξικές διακρίσεις που από διάφορα νομοθετήματα και πρωτοβουλίες της κυβέρνησης απέρρεαν συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση από το 2015 μέχρι και σήμερα με τελευταία θύματα τους συνταξιούχους, που ούτε λίγο ούτε πολύ αντιμετωπίστηκαν ως έρμαια των ΑΤΜ προεξοφλώντας την εξαγορά της ψήφου τους έναντι της 13ης σύνταξης, την οποία από τη μία χαρακτήριζαν τα κανάλια φτηνή προεκλογική παροχή και από την άλλη δεν τολμούσαν να την καταψηφίσουν στη Βουλή.

Ακόμη πιο ανησυχητική όμως φαντάζει η μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών μετάφραση του αφηγήματος και η υιοθέτησή τους από κάποιους «πικραμένους ψηφοφόρους» του ΣΥΡΙΖΑ, που σε ρόλο μιας άλλου είδους ελίτ αναμασούν τα περί ανόητου και αγνώμονα λαού που δεν του αξίζουν η 13η σύνταξη, ο αυξημένος κατώτατος μισθός και οι 120 δόσεις.

Η έλλειψη σεβασμού προς τον λαό που ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας βίωσε επειδή τόλμησε το 2015 να αμφισβητήσει τους «νόμιμους ιδιοκτήτες της χώρας» δεν μπορεί και δεν πρέπει να αντιστραφεί εις βάρος των πολιτών που με την ψήφο τους αποφάσισαν να στείλουν ένα προειδοποιητικό μήνυμα στην Αριστερά. Γιατί Αριστερά, όπως ορθώς κάποιοι επισημαίνουν, σημαίνει «ανάληψη ευθύνης, αυτοκριτική, ανασύνταξη και μάχη». Έννοιες και αρχές που μόνο ως ηττοπάθεια δεν μπορούν να εκληφθούν από πολιτικές δυνάμεις που πηγάζουν από τον λαό, λογοδοτούν στον λαό, μάχονται για τον λαό και τους πολλούς και θα βρίσκονται πάντοτε απέναντι σε ελίτ και ελιτίστικες συμπεριφορές που ουδεμία σχέση έχουν με το ήθος και τις παραδόσεις της Αριστεράς.

Αυτός λοιπόν, ο λαός που ούτε σανό τρώει ούτε ανάξιος της κοινωνικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ είναι, έχει το δικαίωμα όχι μόνο να επιβραβεύει και να τιμωρεί, αλλά να στέλνει όταν πρέπει και τα δικά του μηνύματα.

avgi