Κάθε μέρα ξεδιπλώνει ένα τμήμα της πολιτικής του, με απόλυτο κυνισμό. Οι εκ των υστέρων διορθώσεις από τους γυρολόγους επικοινωνιολόγους του είναι καπνός
του Κλεαρχου Τσαουσίδη
Από τη μεταπολίτευση κι εδώ, το ψευδεπίγραφο επικρατούσε στην πολιτική ζωή, χάρη στη μεθοδευμένη επάνοδο της Δεξιάς στην εξουσία και την πορεία της κυρίαρχης τότε Αριστεράς προς τον περονισμό (ΠΑΣΟΚ) ή τον σταλινισμό (ΚΚΕ). Αυτά ώς το 2012.
Οι φερετζέδες, όμως, αντέχουν: ακούμε τον κ. Μητσοτάκη, σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, να προβλέπει ότι το αποτέλεσμα των εκλογών θα είναι «ψήφος επιβράβευσης της Ν.Δ.».
Επιβράβευση για ποιο πράγμα; Ο πολυπτυχιούχος του Χάρβαρντ, που καμώνεται ότι δεν μπορεί να διακρίνει την εργασία από τη λειτουργία (ναι, δεν έκανε λάθος), γνωρίζει ότι επιβραβεύεται κάποιος όταν υπάρχουν πεπραγμένα, όχι λόγια, κραυγές, απειλές. Όμως δεν είναι για γέλια. Έτσι πορεύεται η κάθε μορφής Δεξιά: με υποκρισία και τάχαμου ανοησίες, που όμως ξεκάθαρα στοχεύουν να συσπειρώσουν κοινωνικές ομάδες οι οποίες επί δεκαετίες συσσωρεύουν πλούτο ή απλώς σιτίζονται σε βάρος των έντιμων Ελλήνων φορολογουμένων.
Ξεκινώντας από τη γαϊδουριά τής (τυπικής) μη παράδοσης της εξουσίας από τον κ. Σαμαρά στον κ. Τσίπρα, τον Ιανουάριο του ‘15, η Ν.Δ. άρχισε αμέσως την υπονόμευση της νόμιμης κυβέρνησης, προσδοκώντας ότι η οικονομική ασφυξία, που επέβαλαν οι Ευρωπαίοι ομοϊδεάτες της, θα οδηγούσε στη γρήγορη επιστροφή της στην εξουσία.
Δεν το πέτυχε. Τον Σεπτέμβριο του ’15 οι Έλληνες τούς απέρριψαν ξανά. Και όσο στην Ευρώπη άρχιζε η μεταστροφή κάποιων κεντροαριστερών δυνάμεων και η εγκατάλειψη της ιδεολογίας της λιτότητας, τόσο κέρδιζε έδαφος η ελληνική κυβέρνηση και οι θέσεις που το 2012 φάνταζαν για τους μη αριστερούς σαν κάτι ανέφικτο υιοθετήθηκαν και σε άλλες χώρες του Νότου, όπως η Ισπανία κι η Πορτογαλία. Δεν είναι τυχαίο ότι, τώρα, στελέχη της ελληνικής Κεντροαριστεράς συμπαρατάσσονται και άλλα επιστρέφουν στην αφετηρία τους, καθώς είχαν θητεύσει στη μήτρα της σημερινής Αριστεράς, την ανανεωτική και δημοκρατική Αριστερά.
Η δημόσια συμπαράταξη με την Προοδευτική Συμμαχία 416 πολιτών που είχαν διατελέσει μέλη του «Ρήγα Φεραίου», αλλά είχαν αποστασιοποιηθεί ή προσχωρήσει σε συγγενείς χώρους, έγινε προσπάθεια να υποτιμηθεί όχι μόνο από την αυτοκαταστροφική ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛΛ., αλλά και από την ενιαία Δεξιά, που επιστράτευσε καμιά ογδονταριά τιτουλάριους των κυβερνήσεών της για να χαλάσουν την εικόνα. Ουδείς έδωσε σημασία, ούτε οι σεσημασμένοι για την αγάπη προς το χρήμα που σε κάνει… κ.λπ. κεκράκτες.
Οπότε ο κ. Μητσοτάκης το πήρε επάνω του. Κάθε μέρα ξεδιπλώνει ένα τμήμα της πολιτικής του, με απόλυτο κυνισμό. Οι εκ των υστέρων διορθώσεις από τους γυρολόγους επικοινωνιολόγους του είναι καπνός. Ο ίδιος εκφωνεί αυτά που απαιτούν ο ΣΕΒ και τα άλλα, μη συντεταγμένα, κερδοσκοπικά τμήματα της ελληνικής κοινωνίας: εκπαίδευση, υγεία, ασφάλιση, όλες ιδιωτικές, κατάργηση κάθε εργατικού δικαιώματος κ.λπ.
Επιπλέον, επειδή γνωρίζει πόσο ψωνάρες είναι κάποιοι που πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι από την πλεμπάγια, επαναλαμβάνει αυτά που στο σόι του θεωρούν κεκτημένο: αυτοί είναι οι άριστοι! Τα παιδιά από το Περιστέρι το πολύ πολύ να γίνουν ψυκτικοί ή να συντηρούν ανελκυστήρες. Γνωστό το πρόβλημα: οι ανόητοι πιστεύουν ότι είναι πανέξυπνοι!
Το ψώνιο δεν αποτελεί μονοπώλιο των πλουσίων (κάθε άλλο θα έλεγα), αλλά ενδημεί και σε λούμπεν στρώματα «φτωχών» φοροφυγάδων. Έτσι, η τοξική ταξικότητα των στελεχών της Ν.Δ. απλώνεται και σε «λαϊκά» παιδιά. Που σιχαίνονται την προέλευσή τους!
Το θράσος περισσεύει: δεν επιτρέπει η (“γαλάζια” σήμερα, ποιος ξέρει αύριο;) κ. Σπυράκη στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να παραμείνει στην εξουσία αν ηττηθεί στις ευρωεκλογές και απαιτεί να μην υποδείξει η νόμιμη κυβέρνηση πριν από τον Οκτώβριο (!) τον νέο επίτροπο της Ελλάδας που θα διαδεχθεί τον κ. Αβραμόπουλο (ο οποίος παρέμεινε επίτροπος χωρίς καμιάν αντίδραση όσο κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ).
Ποιος θα τον επιλέξει; Ο κ. Μητσοτάκης, η ξαδέρφη του, η κ. Λυμπεράκη, που θεωρεί ότι οι φτωχοί είναι μειωμένων δυνατοτήτων, ή ο κ. Βέμπερ; Μπα, τον άδειασαν κι αυτόν όταν κατάλαβαν ότι είναι looser…
αυγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου