Ως τώρα όλα ήταν ειδυλλιακά για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Είχαν να το λένε οι δημοσκόποι: μπορεί να είναι ό,τι λέει η Πιπιλή, αλλά πάει φουνταριστός για Πρωθυπουργός. Τρέμε, Τσίπρα!
του Γιώργου Λακόπουλου
Το κακό με τις δημοσκοπήσεις είναι ότι σε καμιά χώρα όταν πρόκειται να βγάλουν βουλευτές και κυβερνήσεις δεν φωνάζουν τον συμπαθή Στράτο Φαναρά να κάνει τη μοιρασιά των ψήφων. Στήνουν κάλπες.
Έχει και χειρότερο. Ο Μητσοτάκης ξέρει τις απαντήσεις, αλλά, όταν του αλλάζουν τις ερωτήσεις, πατάει τα κορδόνια του και τελικά ξεμένει από υποσχέσεις. Διότι το κακό με όσα λες ότι θα κάνεις σε…δυο χρόνια -αν σε ψηφίσουν για Πρωθυπουργό- είναι ότι μπορεί να έλθει ο …πραγματικός Πρωθυπουργός και να τα υλοποιήσει εδώ και τώρα.
Αυτό κάνει ο Τσίπρας το τελευταίο διάστημα. Και κλάμα στη ΝΔ. Να δούμε και το ακόμη χειρότερο; Αυτό δεν είχε υπολογίσει τρία χρόνια τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ότι εκτός από τους δημοσκόπους υπάρχουν και οι ψηφοφόροι που έχουν ένα κακό συνήθειο: ζυγίζουν σε ποιον θα δώσουν την ψήφο τους.
Δεν τρώνε κουτόχορτο και κόβουν από μακριά τι καπνό φουμάρει ο καθένας. Μικρή χώρα βλέπετε και όλοι ξέρουν ποιος είναι ποιος. Έτσι υπολογίζουν ποιος τους έφερε στο χάλι της χρεοκοπίας και ποιος τους κράτησε όρθιους. Ποιος τους έβαλε στο δρόμο της ανάκαμψης και ποιος παραφυλάει να τους αποτελειώσει. Ποιος κάνει πολιτική και ποιος τον μπροστινό σε ολιγάρχες…
Οι πολυπληθείς επικοινωνιακοί σύμβουλοι του προέδρου της ΝΔ μπορεί να είναι αδίστακτοι και ραδιούργοι, αλλά δεν είναι βλάκες. Τον τελευταίο καιρό βλέπουν που πάει το πράγμα και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Άλλωστε ξέρουν καλύτερα από τους άλλους ότι το άλογο που μανατζάρουν είναι κουτσό.
Έτσι κατέφυγαν στην τελευταία συνταγή -της απελπισίας- όπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις. Αμερικάνικης προέλευσης. Άν δεν μπορείς να αναδείξεις τον δικό σου -γιατί δεν έχει τι να του αναδείξεις, προσπαθείς να φορτίσεις αρνητικά τον αντίπαλο με κάθε τρόπο.
Ρίχνεις στο καζάνι Πετσίτηδες, Μαδούρους, κότερα και πούρα, ξεθάβεις τους νεκρούς των φυσικών καταστροφών, περιφέρεις τον «Στέλιο» σαν αξιοθέατο. Τα βάζεις με τον απερίσκεπτο Πολάκη, χρεώνεις και στον αντίπαλο τις δικές σου αμαρτίες- διαπλοκή, σήψη και διαφθορά.
Βάζεις στα ψηφοδέλτιά σου ότι σούργελο κυκλοφορεί, ξαμολάς πίσω από τον Κυριάκο δυο τρεις κάμερες να τον παίρνουν καθώς παίζει – ατζαμίδικα εδώ που τα λέμε-τον άνθρωπο του λαού και σκίζεσαι ότι έχει τις εκλογές στο τσεπάκι.
Έτσι ξεθαρρεύει ο Άδωνις που μια αγωνία με την Νοβάρτις την έχει και υπόσχεται ειδικά ειδική δικαστήρια για ότι αρχίζει από Αρ… Και ο πολλά βαρύς Βορίδης αναζητά «θεσμικούς» τρόπους να μην ξανακυβερνήσει στον αιώνα τον άπαντα η Αριστερά, η Κεντροαριστερά και γενικώς οι κομμουνιστές και οι συνοδοιπόροι τους. Όχι να μην τους ξαναψηφίσουν- να μην ξανακυβερνήσουν.
Και εκεί που έφτιαξες τη διάθεση του Μητσοτάκη, που χαμογελάει χωρίς να είναι βέβαιο ότι ξέρει γιατί, πλακώνει το Ιππικό. Επιστρέφει από τις Μαλβίδες ο Τσίπρας. Κατεβαίνει από τα κότερα, ανάβει την πουράκια του, στέλνει τα παιδιά του με το κυβερνητικό αεροπλάνο στη Ντίσνεϊ, κάνει και κάνα δυο τηλεφωνήματα στον Μαδούρο να τον εμψυχώσει και να του ζητήσει και ένα φορτίο λεφτά. Επικοινωνεί με τους δικούς του στα Εξάρχεια, βγάζει και μια καραβιά εγκληματίες από τις φυλακές για να σπείρουν τον τρόμο στις γειτονιές και παίζει …Λίβερπουλ:
–Μάγκες ώρα να κάνουμε ταμείο: πήραμε το μαγαζί φαλιρισμένο και τη χώρα να τη φτύνουν ανά την υφήλιο, κάναμε τις πατάτες μας, αλλά ιδού ο λογαριασμός: κρατήσαμε την κοινωνία όρθια, τελειώσαμε με τα Μνημόνια, ανεβαίνουμε τη σκάλα της ανάπτυξης, βγήκαμε στις αγορές, τελειώσαμε με τους νταβατζήδες των τηλεσυχνοτήτων που έσερναν τις κυβερνήσεις με το χαλινάρι.
Λύσαμε το Μακεδονικό, δώσαμε στη χωρά το διεθνές κύρος της, γίναμε παράδειγμα προς μίμηση εκεί που μας έδειχναν όλοι με το δάκτυλο, και να επιστρέφουμε στους πολίτες όσα τους πήραν οι άλλοι με το μνημόνιο, αρπάζοντας από τους πιο αδύναμους. Κι εδώ είμαστε. Έχουμε κι εμείς τα κουσούρια μας, αλλά δεν είμαστε πουλητάρια, βρε αδελφέ. Για ρίξτε ένα βλέφαρο στο απέναντι μπαλκόνι και κόψτε τι είδους άνθη έχει ο μπαξές….
Όλοι τώρα ξέρουν έξω από τίνος την πόρτα ρίχνει άγκυρα η αξιοπιστία. Το 3-0 υπέρ του, που νόμιζε ο Μητσοτάκης ότι τον βάζει τον τελικό, γίνεται 4-3 σε βάρος του. Και έχει και κάμποσα λεπτά ματσάκι ακόμη.
Περνάει σε φάση βέρτιγκο και κάνει όσα κάνουν όσοι δεν καταλαβαίνουν από τους έρχονται τα γκολ: Παίρνουν κουράγιο και τη λένε στον αντίπαλο: Γκολ εσείς; Σέντρα εμείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου