Δευτέρα 27 Μαΐου 2019
Μερικές πρώτες σκέψεις για την ήττα
Ο σπαραγμός του να βλέπεις τους χειρότερους φόβους σου να επιβεβαιώνονται (Φωτό: Ινδία, Chhattisgarh)
της Ισαβέλλας Μπερντράν
Μερικές πρώτες σκέψεις
1. Τα αίτια της βαριάς ήττας του Σύριζα ασφαλώς και θα απασχολήσουν όχι απλά τον στενό κομματικό του χώρο αλλά ευρύτερα όλη την αριστερά. Προσωπικά θα είχα κάμποσα να πω επ’ αυτού και θα τα πω εν καιρώ στον διάλογο που αναμφίβολα θ’ ανοίξει. Πέρα όμως από τα αίτια που αφορούν τον τρόπο που πολιτεύτηκε ο Σύριζα όλα αυτά τα χρόνια, αρχής γενομένης από το διάστημα 2012-15 που καθόρισε εν πολλοίς και όλη την συνέχεια, το χθεσινό αποτέλεσμα αναδεικνύει με τον πιο ανάγλυφο τρόπο το απύθμενο βάθος της κοινωνικής σαπίλας. Είναι πολλά τα χρόνια που χτυπιέμαι να λέω ότι η κρίση στην Ελλάδα πέρα και πριν από οικονομική είναι πρωτίστως πολιτισμική και αξιακή, μια άποψη που πολλοί αριστεροί αντιμετωπίζουν με καχυποψία ως μια ανάγνωση της πραγματικότητα όχι αρκούντως μαρξιστική. Περιμένω μ’ ενδιαφέρον να μου εξηγήσουν πώς γίνεται, αν μια κοινωνία δεν έχει πρώτα σαπίσει βαθύτατα ΑΞΙΑΚΑ στα χρόνια του νεοπλουτισμού και της δανεικής ευημερίας, να βγάζει δήμαρχο τον Μπέο και τον παραγιό του Μαρινάκη, να στέλνει στην Ευρωβουλή δίπλα στους γνωστούς χρυσαυγίτες ένα βδέλυγμα πλασιέ επιστολών του Χριστού και υποστηρικτή της θανατικής ποινής, και βεβαίως να βγάζει πρώτο κόμμα το ένα από τα δύο που χρεωκόπησαν την χώρα, με ατζέντα που καθορίζουν οι πλέον ακροδεξιές και εθνικιστικές φωνές και όπου δίπλα στα κάθε λογής λαμόγια έχουν βρει πολιτική κάλυψη ακόμα και παιδόφιλοι. Θλίψη και σιχασιά. Απόλυτη.
2. Για μια ακόμη φορά αποδείχτηκε ότι δεν υπάρχει πιο σταθερή αξία από το «τιμημένο». Χρειάζεται πραγματικά να ξεπεράσεις πολλά επίπεδα πολιτικής μαλάκυνσης και να ξοδέψεις μεγατόνους απομονωτισμού για να καταφέρνεις να μην τσιμπάς ούτε τόσο δα εκλογικά ενώ διαλύεται το σύμπαν γύρω σου. Αυτό που επιτελεί η Ωραία Κοιμωμένη του Περισσού είναι πραγματικά ένας πολιτικός αλλά και μαθηματικός άθλος.
3. Όταν 4 χρόνια πολιτεύεσαι ως απατημένη σύζυγος μοιράζοντας ως βασικό πολιτικό αφήγημα στρατοδικεία και «πσόφους» στον πρώην αγαπημένο σου, το αυτό εισπράττεις και στην κάλπη.
4. Μόνο φως μέσα στην μαυρίλα το ποσοστό του Μερα25. Παρά τον ανυπόφορο ναρκισσισμό του γνωστού μας Γιάνη, πρόκειται για έναν πολιτικό φορέα από τον χώρο των «μικρών» που πολιτεύτηκε με ευπρέπεια και, κυρίως, με προτάσεις. Όπως είχα πει σε σχόλια προηγούμενης ανάρτησης το παρακολουθώ με ενδιαφέρον, και αν οι ευρωεκλογές δεν ισοδυναμούσαν με πρώτο γύρο βουλευτικών θα μπορούσα και να το ψηφίσω.
Αυτά σαν αρχή για κουβέντα, και βλέπουμε
Υ.Γ. 1 Θα είμαι αιωνίως ευγνώμων στον Σύριζα για τις Πρέσπες. Το πλήρωσε (και αυτό) πανάκριβα στις κάλπες, μα είναι μια πράξη πολιτικής γενναιότητας από τις λίγες που με έκαναν να νοιώσω τόσο περήφανη ως αριστερή τα τελευταία χρόνια.
Υ.Γ. 2 Πονάει πολύ πάρα πολύ, μα θα το πω: Η αριστερά ως ήθος, αξιακό συστημα και στάση ζωής δεν νομίζω να αφορά ούτε το 3% της κοινωνίας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου