Είναι η (νέα) αποικιοκρατία ηλίθιε!

Οι δύο όψεις της συγκαλυμμένης αποικιοκρατίας που ταλαιπωρεί τη Λατινική Αμερική, μετά την εκδίωξη των κατακτητών της, είναι αυτή που εκδηλώνεται στις ειδήσεις της τελευταίας εβδομάδας και υπενθυμίζει την υποκρισία του διεθνούς παράγοντα αλλά και τη  μοίρα αυτής της γωνιάς του πλανήτη.

Στη Βραζιλία το δυστύχημα σε μεταλλείο αμερικανικής εταιρίας προκαλεί εκατοντάδες απώλειες και μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή. Αντίστοιχο ατύχημα σημειώθηκε το 2015 σε εγκατάσταση της ίδιας εταιρίας και συμβαίνουν διαρκώς. Γιατί αυτό είναι το καθεστώς που διαμορφώθηκε, ειδικά από την περίοδο της στυγνής δικτατορίας, όταν οι πολυεθνικές φρόντισαν με την πολιτική κάλυψη του διεθνούς παράγοντα να "δημεύσουν" τον πολύτιμο ορυκτό πλούτο, να ξοδέψουν το πολύτιμο οικολογικό κεφάλαιο της χώρας, ενώ ο λαός συνέχισε να βυθίζεται στη φτώχεια.

Αυτή την ιδιόμορφη αποικιοκρατία υπηρετούν τα "βελούδινα" συνταγματικά πραξικοπήματα των τελευταίων ετών σε βάρος αριστερών κυβερνήσεων αλλά και η έλευση ενός σκληρού ακροδεξιού υμνητή της δικτατορίας όπως ο Μπολσονάρο, προκειμένου να διευκολυνθεί η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, όπως ομολογεί χωρίς περιστροφές. 

Αντίστοιχη και μεγαλύτερη η σημασία της Βενεζουέλας, χώρας με τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου παγκοσμίως, που "κάθεται στο λαιμό" του διεθνούς παράγοντα, με την αριστερή της διακυβέρνηση και την εθνικοποίηση των πετρελαιοπηγών και του πλούτου. Αυτό δεν αναιρεί ότι η σημερινή ηγεσία του Μαδούρο -εντελώς ανεπαρκής σε σύγκριση με τα εντυπωσιακά επιτεύγματα του Τσάβες - δεν ευθύνεται για τους τραγικούς χειρισμούς στην οικονομία που, σε συνδυασμό με την ύφεση και τις μεθοδεύσεις των αγορών, έχει επιφέρει κοινωνική αναταραχή. Όμως, σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί την απροκάλυπτη επέμβαση που επιχειρείται προκειμένου να ανατραπεί η εκλεγμένη κυβέρνηση.  Άλλωστε, για να μην ξεχνιόμαστε, αντίστοιχες κοινωνικές αναταραχές και μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια επικρατούν πλέον ακόμη και στους πιο ισχυρούς της Δύσης.

Οι ειδήσεις που έρχονται από τα Λατινική Αμερική επιβεβαιώνουν την "κατάρα" των διαρκών ξένων επεμβάσεων που ακολουθούν κάθε μικρή ή μεγάλη επανάσταση των λαών της περιοχής απέναντι στους δυνάστες τους και την κυνικότητα του διεθνούς παράγοντα που εκδηλώνεται μάλλον απροκάλυπτα .  

tvxs