Η υπόθεση της καθηγητρίας του Κολεγίου Αθηνών, Φώφης Μπουλούτα, είναι μια εξαιρετική αφορμή για να δούμε πως κάποιοι γονείς ανατρέφουν ασπόνδυλα τέκνα, καθιστώντας τα ανίκανα να αναλάβουν ευθύνες στην ενήλικη ζωή τους.
γράφει ο Γιάννης Ουτμπούτογλου
Εν ολίγοις η απόλυση της Φ. Μπουλούτα επειδή παρατήρησε τον υιό Σαμαρά για αντιγραφή κατά τη διάρκεια διαγωνίσματος το 2013, φανερώνει πολλά περισσότερα από την εκδικητική στάση ενός πρώην πρωθυπουργού που αδίστακτα επισημοποιεί την αδικία. Φανερώνει τα πηγάδια που ανοίγουν οι κατασκευασμένες γονικές αλήθειες, όπου θα πέσουν μέσα οι αυριανοί ενήλικες. Διότι όσοι αρνούνται να θέτουν και να τηρούν συμβολικούς και ηθικούς νόμους στα παιδιά τους, κινούνται στα όρια της αποτυχίας. Γονείς ανίκανοι να αναγνωρίσουν την αυταπάτη τους, μην απορούν για το τι μπορεί να συμβεί στο ενήλικο μέλλον των παιδιών τους.
Ως μαθητές οι περισσότεροι κάναμε τις μικρές και μεγάλες μας ατασθαλίες. Άλλοι τη γλιτώσαμε, άλλοι φάγαμε αποβολή, κι άλλους μας έσυρε ο περιπτεράς από το αυτί στη μάνα μας. Όμως όλα αυτά τα επεισόδια μετουσιώθηκαν. Σε αντίθεση με τον ενήλικα υιό Σαμαρά που είναι ανίκανος να εκτεθεί στη δοκιμασία του πραγματικού και να μετουσιώσει το δικό του συμβάν. Ούτε βγαίνει δημόσια να υποστηρίξει τον εαυτό του, ούτε επιβάλει στους γονείς του να θεωρήσουν το θέμα λήξαν. Εν ολίγοις ένας ακόμα άνθρωπος που το έμαθαν από παιδί να κυριαρχεί́ανεξέλεγκτα. Κι η περίπτωση του συγκεκριμένου γόνου είναι ανώδυνη συγκριτικά με μια άλλη θλιβερή επίκαιρη ιστορία. Αναφέρομαι στον 21χρονο βιαστή και δολοφόνο της φοιτήτριας Ελένης, που επίσης ως παιδί έμαθε να κυριαρχεί ανεξέλεγκτα. Στη δική του περίπτωση οι γονείς εμμένουν να δηλώνουν δημόσια ότι «το ενήλικο παιδί» παρασύρθηκε από νεότερο φίλο του. Όσο κι να φαίνονται εντελώς ξένα μεταξύ τους, αυτά τα δύο περιστατικά, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: την άρνηση της ευθύνης. Πρόκειται για γονείς που προσφέρουν διαρκώς στα παιδικά τους ποικίλες μορφές νομιμοποίησης της κυριαρχίας τους και κανένα όριο ικανό να την περιορίσει.
Ουδείς δεν γίνεται γονιός με μάνιουλ και λάθη ανατροφής πάντα θα υπάρχουν. Όμως όταν μεγαλώνεις παιδιά χωρίς να τους θέτεις τον συμβολικό νόμο, το πιθανότερο είναι να πιστέψουν ότι «όλα είναι δυνατά». Με αποτέλεσμα στην ενήλικη ζωή τους να αντικαταστήσουν την επιθυμία τους με τον γυμνό υπολογισμό της εξουσίας ή τον έρωτα με τη βία. Anything goes...
KOUTIPANDORAS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου