Η ουσία της Συμφωνίας των Πρεσπών, η σύνθετη ονομασία της ΠΓΔΜ με αποκήρυξη των αλυτρωτικών θέσεων από την πλευρά της, έχει τη συναίνεση του πολιτικού κόσμου της χώρας εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον.
του Σταμάτη Θεοδωρόπουλου
Ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση το 2015 με σκοπό να προσφέρει στην κοινωνία και τη χώρα μέσα σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία, με σταθερό γνώμονα τις θέσεις και τις αξίες της αριστεράς. Δεν πορεύτηκε ποτέ στην ιστορία του, είτε ως ΣΥΡΙΖΑ είτε αυτή των κομμάτων από τα οποία προήλθε, με κριτήριο τα γκάλοπ και το προς τα πού φυσάει ο άνεμος. Κάτι που είναι σύνηθες στα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας, να προσαρμόζουν την γραμμή τους στο «τι θέλει ο λαός» ή και στο για τι πιέζουν τα διάφορα συμφέροντα. Έχουμε δει στην Ελλάδα και στην Ευρώπη κόμματα σοσιαλδημοκρατικά να μεταλλάσσονται σε νεοφιλελεύθερα, αλλά κάποτε και το αντίθετο, κόμματα συντηρητικά να διογκώνουν τις δαπάνες και τον δημόσιο τομέα για λόγους εκλογικής απήχησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πραγματοποίησε συμβιβασμούς για να επιτύχει την ολοκλήρωση του προγράμματος και την έξοδο από τα μνημόνια. Ή και για άλλους λόγους, θεσμικών συσχετισμών ισχύος στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Αλλά την κατεύθυνση και τη φιλοσοφία του δεν την άλλαξε. Σε όλο και περισσότερους τομείς κατορθώνει πλέον να υλοποιήσει στοιχεία του δικού του προγράμματος και να αφήνει έτσι το αριστερό και προοδευτικό αποτύπωμα της διακυβέρνησης του.
Η Συμφωνία των Πρεσπών ανήκει σε αυτά τα στοιχεία και μάλιστα στα κορυφαία από αυτά. Γιατί στον πυρήνα της έχει τους στόχους της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών στα Βαλκάνια και την περιφερειακή ασφάλεια και σταθερότητα. Στόχοι που είναι αποδεκτοί από δυνάμεις πολύ ευρύτερες της αριστεράς. Η ουσία της Συμφωνίας των Πρεσπών, η σύνθετη ονομασία της ΠΓΔΜ με αποκήρυξη των αλυτρωτικών θέσεων από την πλευρά της, έχει τη συναίνεση του πολιτικού κόσμου της χώρας εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον.
Είναι λοιπόν προφανές ότι η Συμφωνία των Πρεσπών δεν είναι και δεν θα μπορούσε να είναι διαπραγματεύσιμη με όρους εσωτερικού πολιτικού παιχνιδιού. Είναι πολύ σημαντική για κάτι τέτοιο.
Η πλειονότητα των πολιτικών κομμάτων δυστυχώς είδαν την Συμφωνία με αυτό το μάτι, σαν κομμάτι του προεκλογικού παζλ. Η ΝΔ την είδε σαν ευκαιρία να αλιεύσει ψήφους πολιτών είτε με ειλικρινή πατριωτική ευαισθησία αλλά εσφαλμένη εκτίμηση για την Συμφωνία είτε και ψήφους από την ακροδεξιά. Με τον κίνδυνο βέβαια να χάσει ψήφους προς την ακροδεξιά όσο περισσότερο υπερβάλλει και υιοθετεί την εθνικιστική ατζέντα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.
Το ΚΙΝΑΛ συνέδεσε άμεσα τη Συμφωνία των Πρεσπών με τη διαρκή ταλάντευση του ανάμεσα στο προοδευτικό και στο συντηρητικό στρατόπεδο. Και αφού φαίνεται εκεί να κερδίζει μέχρι στιγμής η στρατηγική αναβίωσης της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, το ΚΙΝΑΛ προσχώρησε στην απορριπτική γραμμή, ξαφνιάζοντας ολόκληρη την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Έτσι βέβαια το ΚΙΝΑΛ εγκαταλείπει ένα από τα πολιτικά ορόσημα του ρόλου του σαν δύναμη της κεντροαριστεράς και αποξενώνει μέρος των ψηφοφόρων που έχει διατηρήσει από αυτό τον χώρο. Αλλά κι αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.
Ο κυβερνητικός εταίρος, οι ΑΝΕΛ, έχει συνδέσει την απορριπτική στάση προς τη Συμφωνία των Πρεσπών με την προσπάθεια εκλογικής περιχαράκωσης του κόμματος. Και επειδή ο πολιτικός ανταγωνισμός για τον χώρο της «πατριωτικής δεξιάς» έχει γίνει έντονος, οι ΑΝΕΛ ανέβασαν τη ρητορική τους σε επίπεδα μεγάλης υπερβολής.
Θα μπορούσε να υπάρξει και άλλος δρόμος για τους ΑΝΕΛ. Καθώς η Συμφωνία εξυπηρετεί απολύτως την ακύρωση των αλυτρωτικών διεκδικήσεων από την ΠΓΔΜ, άρα τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Με απλά λόγια, το λογικό θα ήταν να υποστηρίζει τη Συμφωνία ακόμη και κάποιος που αυτοπροσδιορίζεται σαν «πολύ πατριώτης». Να την υποστηρίζει ή να την αποδέχεται κριτικά με διαφορετικά επιχειρήματα και λογική από τον ΣΥΡΙΖΑ προφανώς, αλλά αυτό είναι το σύνηθες και το αναμενόμενο στην εξωτερική πολιτική. Να υπάρχουν συγκλίσεις μεταξύ κομμάτων από διαφορετικές αφετηρίες, πάνω στη βάση του επιθυμητού αποτελέσματος.
Οι ΑΝΕΛ προφανώς θα επιλέξουν όποιον δρόμο επιθυμούν. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη επιλέξει τον δρόμο που είναι ταυτόχρονα ωφέλιμος για τη χώρα και σύμφωνος με τις προοδευτικές αρχές και αξίες. Είναι δεδομένο ότι υπάρχουν πέραν του ΣΥΡΙΖΑ φωνές στην κοινωνία και στη Βουλή που δεν συναρτούν την στάση προς την Συμφωνία των Πρεσπών με προεκλογικούς σχεδιασμούς. Είναι ήδη αρκετές, θα γίνουν περισσότερες. Η Συμφωνία θα περάσει από τη Βουλή και θα αυξάνει διαρκώς την αποδοχή της από τους Έλληνες πολίτες.
Εδώ βρίσκεται το σφάλμα όσων βιάστηκαν να εξαρτήσουν την στάση τους προς την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας της ΠΓΔΜ με τα εκλογικά τους σχέδια. Στις εκλογές δεν ψηφίζουν μόνον οι συμπαθείς συμπολίτες μας που ντύνονται αρχαίοι έλληνες στις συγκεντρώσεις. Ψηφίζει ένας ολόκληρος λαός, που στην πλειονότητα του έχει γνώμονα τον ρεαλισμό, την ειρηνική επίλυση των διαφορών, την πραγματική ασφάλεια και σταθερότητα για τη χώρα.
LEFT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου