του Βασίλη Πάικου
Επειδή λοιπόν πολύ εύκολα ξεχνάμε. Κι επειδή κάποια πράγματα τα θεωρούμε δεδομένα. Καλό είναι να φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη μας, και να προσπαθήσουμε να θυμηθούμε.
Να θυμηθούμε πρώτα-πρώτα πως όταν ξεκίνησε η διαπραγμάτευση με τους βόρειους γείτονές μας, αλλά και όλα τα προηγούμενα χρόνια, το μόνο που μας απασχολούσε ήταν ν’ αλλάξουν το όνομα της Χώρας τους. Με στόχο την σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό ή, έστω, χρονικό προσδιορισμό. Και πιο φιλόδοξο στόχο την ισχύ έναντι όλων, το λεγόμενο erga omnes. Είναι γι αυτό που το πρόβλημα έμεινε διεθνώς στην ιστορία ως «ονοματολογικό». Ακόμη και για την είσοδό τους στο ΝΑΤΟ και για την έναρξη των διαδικασιών ένταξής τους στην ΕΕ, η αλλαγή του ονόματος (και μόνο) ετίθετο ως προαπαιτούμενο. Από τη μεριά μας θέταμε και ζήτημα απάλειψης των αλυτρωτικών στοιχείων της πολιτικής τους, γενικώς και μάλλον αορίστως. Έτσι ξεκίνησε το πράγμα, έτσι ακριβώς. Και πέραν τούτων ουδέν.
Να θυμηθούμε επίσης πως όταν, για πρώτη φορά, θέσαμε ζήτημα αλλαγής του Συντάγματοςτης πΓΔΜ, τούτο θεωρήθηκε εξαιρετικά μαξιμαλιστικός στόχος. Και σχεδόν αδύνατος στην υλοποίησή του. Τόσο ώστε πολλοί είπαν και έγραψαν, πως αν επιμείνουμε στην αλλαγή του Συντάγματος, σημαίνει ότι δεν θέλουμε συμφωνία. Εκτιμήθηκε πως είναι πολύ δύσκολο να δεχτεί κάτι τέτοιο ο Ζόραν Ζάεφ, αλλά κι ότι κι αν το δεχόταν δεν υπήρχε περίπτωση να συγκεντρώσει την απαιτούμενη πλειοψηφία των 2/3 στη Βουλή των Σκοπίων. Είναι χαρακτηριστικό ότι έσπευσαν τότε διαπρεπείς έλληνες συνταγματολόγοι (ανάμεσά τους και ο Ευάγγελος Βενιζέλος!) να γνωμοδοτήσουν ότι δεν χρειάζεται καν η αλλαγή του Συντάγματος της γείτονος. Δεδομένου ότι η μέλλουσα να συναφθεί διεθνής -υπό την αιγίδα του ΟΗΕ- συνθήκη, υπερκαλύπτει τις όποιες συνταγματικές προβλέψεις.
Όπως και να ναι, ως εκεί έφταναν οι απαιτήσεις μας. Διατυπούμενες δε, μ’ αυτόν ακριβώς τον τρόπο και μ’ αυτό το πνεύμα, απ’ όλες τις πλευρές…
Και ήρθε η Συμφωνία των Πρεσπών. Διά της οποίας αλλάζει το συνταγματικό όνομα της πΓΔΜ, ως σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes. Αλλάζει και το Σύνταγμα του βόριου γείτονά μας. Πράγματα και τα δυο πρωτοφανή στο διεθνές πεδίο, σε καιρό ειρήνης. Και ακόμη απαλείφεται, και συνταγματικά, κάθε στοιχείο, κάθε ίχνος αλυτρωτισμού. Αναγνωρίζονται τα υφιστάμενα σύνορα ως απαραβίαστα. Γίνεται σαφής λόγος περί μη ύπαρξης «μακεδονικής μειονότητας» εντός των ελληνικών ορίων. Διευκρινίζεται πως οι γείτονες δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την ελληνική ιστορία και τον ελληνικό πολιτισμό της αρχαίας Μακεδονίας. Αμφισβητώντας έτσι την εκείθεν ανιστόρητη προπαγάνδα δεκαετιών. Και αποκαθηλώνοντας τις σχετικές ονομασίες και τα μνημεία της περιόδου Γκρουέφσκι. Διευκρινίζεται επίσης –και συνταγματικά- πως η γλώσσα τους (η αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ, και με τη δική μας υπογραφή, από το 1977) ανήκει στην οικογένεια των νότιων σλαβικών γλωσσών. Καθώς και –συνταγματικά επίσης- ότι η ιδιότητάς τους ως «μακεδόνων κατοίκων της Βόρειας Μακεδονίας» προσδιορίζει μόνο την υπηκοότητα, την ιθαγένεια και όχι την εθνότητα. Και, εννοείται, δια της Συμφωνίας των Πρεσπών δεν προκύπτει καμιά δική μας υποχρέωση που δήθεν θα οδηγούσε στην αλλαγή της ονομασίας του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης, του αεροδρομίου «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης, ή και των σχετικών μακεδονικών προϊόντων μας. Όπως ψευδώς και ανοήτως ακόμη και σήμερα προπαγανδίζεται…
Μ’ άλλα λόγια η Συμφωνία των Πρεσπών πετυχαίνει τα μέγιστα. Πολύ-πολύ περισσότερα απ’ όσα παγίως και διαχρονικά διεκδικούσαμε, περισσότερα απ’ όσα περιμέναμε, περισσότερα απ’ όσα θα μπορούσαμε να φανταστούμε ή και να ελπίσουμε πριν από χρόνια, ακόμη και στην έναρξη της τωρινής διαπραγμάτευσης.
Δεν ξέρω πόσοι έλληνες διάβασαν την Συμφωνία, την διανεμηθείσα ήδη με τα κυριακάτικα φύλλα. Εκείνοι που την είδαν, που την μελέτησαν με ανοιχτό μυαλό και χωρίς προκαταλήψεις, ασφαλώς κατάλαβαν τα πάντα. Και βέβαια ξέρουν τα πάντα η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛΛ. Τα κόμματα που σήμερα ηγούνται του εναντίον της Συμφωνίας αγώνα. Γιατί το κάνουν; Μα επειδή η Συμφωνία των Πρεσπών φέρει την υπογραφή του Τσίπρα. Επειδή την έφερε ο Τσίπρας, επειδή την πιστώνεται ο Τσίπρας. Που πάει να πει ότι προτεραιότητά τους έναντι της λύσης του Μακεδονικού τίθεται η κοντόφθαλμη μικροπολιτική σκοπιμότητα. Και μάλιστα στην πιο μίζερη, στην πιο φτηνή, στην πιο χυδαία εκδοχή της…
http://athina984.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου