Θέλει η Ελλάδα να γίνει αντιευρωπαϊκή χώρα;

Στις συνεδριάσεις του  ΕΛΚ κοιτάζουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη πλέον με μισό μάτι και κανείς δεν έχει συνάψει στενές σχέσεις μαζί του

του Γιώργου Λακόπουλου

Τρεις χώρες βρίσκονται σε σύγκρουση με το ευρωπαϊκό κοινοτικό κέντρο το τελευταίο διάστημα. Η Ουγγαρία επειδή έχει πρωθυπουργό τον Όρμπαν, η Αυστρία λόγω του καγκελάριου Κουρτς και η Ιταλία εξ αιτίας του υποπρωθυπουργού Σαλβίνι.

Τα προσχήματα διαφέρουν: από τον προϋπολογισμό μέχρι το μεταναστευτικό. Η ουσία είναι ίδια: τα κόμματα που κυβερνούν αντιτάσσονται στις ευρωπαϊκές ιδέες.  Είναι τρεις χώρες θύματα των ηγεσιών τους. Όλο και περισσότεροι πολιτικοί παρατηρητές πείθονται ότι η Ελλάδα θα γίνει η τέταρτη αν κάποια στιγμή αναλάβει την πρωθυπουργία ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Το ψυχανεμίζονται ακόμη και όσοι δεν βρίσκονται ακριβώς απέναντί του. «Ο Μητσοτάκης αποδεχόμενος την αδωνοποίηση της ΝΔ απομακρύνθηκε από την Ευρώπη» έγραψε την Πέμπτη στα ΝΕΑ ο Μιχάλης Μητσός.

Δεν απομακρύνθηκε απλώς. Βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης. Πίσω από τις κλειστές πόρτες -στις όχι και πολλές φορές που έχει την ευκαιρία να συναντήσει Ευρωπαίους αξιωματούχους, καθώς όλοι ξέρουν ότι τον αποφεύγουν- τρώει πολύ «ξύλο».

Σε κάθε ευκαιρία οι ίδιοι φροντίζουν να καταστεί δημοσίως προφανές ότι ο σημερινός επικεφαλής της ΝΔ τη μετατρέπει σε αντιευρωπαϊκή δύναμη. Σε βαθμό που πολλοί προβλέπουν ότι αν έπαιρνε την πρωθυπουργία θα μετέτρεπε την Ελλάδα σε αποσυνάγωγη χώρα στην Ευρώπη. Και δεν υπερβάλλουν καθώς τα δείγματα είναι χειροπιαστά.

Από τις πρώτες επαφές που είχαν οι Ευρωπαίοι -μεταξύ τους και οι ομοϊδεάτες της ΝΔ στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα -κατάλαβαν ότι κάτι δεν πάει καλά με τον κληρονόμο που ανέλαβε το -φιλοευρωπαϊκό από την ίδρυσή του -δεύτερο μεγάλο κόμμα της χώρας και έβαλε πλώρη για τη πρωθυπουργία.

Είχαν ήδη ζεματιστεί από τον Γ. Παπανδρέου και τον Σαμαρά, είχαν λαχταρίσει με τον πρώιμο Τσίπρα, προτού προσγειωθεί και δέσει μαζί τους και ξέρουν ότι αν το ξαναβρούν μπροστά τους θα είναι κακό και για την Ευρώπη και για την Ελλάδα.

Ο καινούργιος επικεφαλής της ΝΔ είχε εξ αρχής ανησυχητικά στοιχεία  αντιευρωπαϊσμού. Έκανε αντιπρόεδρο  και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο κάποιους με προέλευση από ακροδεξιό κόμμα. Θέμα ιδιαιτέρως ευαίσθητο στις ευρωπαϊκές  πρωτεύουσες, που γκρίνιαζαν στον Τσίπρα να ξεκόψει με τον Καμμένο που δεν ανήκε προηγουμένως στον ΛΑΟΣ, ούτε έκανε παρέα με τη Λεπέν.

Στη συνέχεια άρχισε να συμπράττει με μιντιακά και οικονομικά κέντρα τα οποία κατά τα χρόνια που βρίσκονται την Ελλάδα οι εκπρόσωποι των Ευρωπαϊκών θεσμών είχαν αξιολογήσει ως μια από τις πηγές της ελληνικής κακοδαιμονίας. Μετά άρχισε να κατηγορεί  τα κοινοτικά όργανα ότι... στηρίζουν τον Τσίπρα διαστρεβλώνοντας την πρόθεσή τους να συνδράμουν την Ελλάδα, με τις μεθόδους της κοινοτικής αλληλεγγύης.

Πριν από ένα χρόνο ο Δημ. Αβραμόπουλος -για να βοηθήσει τον εξευρωπαϊσμό του Μητσοτάκη -του οργάνωσε ένα γεύμα με επιτρόπους από το ΕΛΚ. Πήγαν μόνο πέντε και ο Κύπριος Χρήστος Στυλιανίδης.  Έκπληκτοι τον άκουσαν να τους λέει ότι θα χρηματοδοτήσει τις παροχές που τάζει περικόπτοντας το πρωτογενές πλεόνασμα στο 2%.

Αυτό και άλλες υποσχέσεις έρχονταν σε πλήρη αντίθεση με όσα έχει συμφωνήσει η χώρα. Μετά από επίμονες υποδείξεις το έκοψε και δεν το λέει πια. Τον έβαλε όμως σε καραντίνα, που έγινε στενότερη από άλλες συμπεριφορές του. Π.χ. η απόρριψη του νόμου για την ταυτότητα φίλου. Στις συνεδριάσεις του  ΕΛΚ  τον κοιτάζουν πλέον με μισό μάτι και κανείς δεν έχει συνάψει στενές σχέσεις μαζί του. Πλην του Μάνφρεντ Βέμπερ για ειδικούς λόγους…

Και μετά  ήλθε το Μακεδονικό. Η απόρριψη της συμφωνίας εκ μέρους του  Μητσοτάκη, με επίνευση Σαμαρά, προτού καν συναφθεί, και τα  συλλαλητήρια χτύπησαν συναγερμό. Ειδικά στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα που έχει συγκροτημένη πολιτική  για τα δυτικά Βαλκάνια έχοντας επίγνωση του ρόλου της Τουρκίας, αλλά και των βλέψεων της Μόσχας στην περιοχή.

Ο πρόεδρος της Κομισιόν και μέλος του ΕΛΚ Ζαν Κλοντ Γιουνκερ ήλθε στην Αθήνα ειδικά για να του επιστήσει την προσοχή-χωρίς αποτέλεσμα.  Ακολούθησαν ανακοινώσεις από το ΕΛΚ και δηλώσεις του επικεφαλής του Ζοζεφ Ντολ που έκαναν τον Μητσοτάκη δακτυλοδεικτούμενο  στην Ευρώπη.  Άρχισαν να βλέπουν κάποιον που γέρνει στον άξονα Όρμπαν-Κουρτς, ειδικά όταν αποδέχθηκε πρόσκληση του τελευταίου να πάει στη Βιέννη κατά την αυστριακή προεδρία- κάτι που ακύρωσε τελικά. Και όταν οι Γεωργιάδης Βορίδης άρχισαν να επαινούν τον Σαλβίνι.

Ακολούθησαν τα επεισόδια με πρωταγωνίστρια τη Μέρκελ πλέον- απέναντι την οποία ο Μητσοτάκης επιχειρεί να κάνει… αντίσταση, κατά τα πρότυπα του Σαμαρά, που στη συνέχεια ζητούσε από τον Λ. Παπαδήμο να την παρακαλέσει να του μιλάει στο τηλέφωνο.

Η πρώτη σταβοκλωτσιά του Μητσοτάκη ήταν όταν είπε ότι ο Τσίπρας αντάλλαξε το Μακεδονικό με τις συντάξεις -και δεν σταμάτησε όταν τον έβαλε στη θέση του η Κομισιόν. Αντίθετα άρχισε τις προσωπικές επιθέσεις στον επίτροπο Πιερ Μοσχοβισί.

Με αφορμή της επίσκεψή της στην Αθηνά η καγκελάριος αποδοκίμασε τον πρόεδρο της ΝΔ δημόσια και γι’ αυτό και για το  Σκοπιανό. Όταν την επισκέφθηκε, προσπάθησε να της μιλήσει ως ομοϊδεάτης και αυτό την εξέπληξε:  εδώ βρέθηκε ως εκπρόσωπος της χώρας της. Προφανώς η έκπληξη έγινε οργή μετά την επιμονή του Μητσοτάκη στη «συναλλαγή».

Η αντιευρωπαϊκή στροφή της σημερινής ΝΔ επισφραγίζεται την Κυριακή με την συγκατάθεση σε ένα ακόμη συλλαλητήριο. Ο ίδιος δεν θα παραστεί.  Θα βρίσκεται όμως εκεί με τις ευλογίες του, στοιχισμένη υπό τον Σαμαρά και τους υπασπιστές του, Βορίδη και Άδωνι, η μισή ΝΔ.

Μαζί με τη Χρυσή Αυγή, κάθε είδους ακροδεξιά μορφώματα, αποστράτους που είναι έτοιμοι να αναλάβουν τους «γυφτοσκοπιανούς», παραεκκλησιαστικούς κύκλους, εθνικιστές, πάσης φύσεως μισαλλόδοξους και πατριδοκάπηλους. Όχι και τόσο καλή εικόνα για κόμμα που λέει ότι είναι ευρωπαϊκό.

Οι σχέσεις του Μητσοτάκη με το ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα συσσωρεύουν διαρκώς ένταση -μέχρι το σημείο που αναγκάσθηκε ακόμη και ο Βέμπερ να πάρει αποστάσεις. Στην τελευταία επίσκεψη του στη Αθήνα ο Μοσχοβισί δεν συναντήθηκε μαζί του και από τη ΝΔ το έκαναν χειρότερο διαρρέοντες ότι… αυτοί το επέλεξαν.

Κόμματα, πρωθυπουργοί, κυβερνήσεις και ευρωπαϊκοί θεσμοί προβληματίζονται στην ιδέα ότι μπορεί να επεκταθεί το φαινόμενο Σαλβίνι, Όρμπαν, Κουρτς. Μια ενδεχομένη κυβέρνηση Μητσοτάκη θα έκανε την Ελλαδα χώρα υπό δυσμένεια στην  Ευρώπη. Και δεν έχει τέτοιο περιθώριο…

ανοικτό παράθυρο