Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2018

Μακάρι στη Δαμασκό να έκλαιγαν για δυο καμένα μηχανάκια

του Πέτρου Κατσάκου
"Έβλεπα τις εικόνες από τα καμένα Εξάρχεια και νόμιζα ότι έβλεπα εικόνες από τη Συρία”. 
Τάδε έφη Κυριάκος Μητσοτάκης, πολιτικός, ετών 49, που έχει να δει όπλο από ένα ολιγοήμερο πέρασμα που έκανε το 1991 από την Πτέρυγα Βασικής Εκπαίδευσης της Πολεμικής Αεροπορίας στην Τρίπολη. Ένας άνθρωπος που, όπως κι εμείς, δεν είχε την ατυχία να ζήσει ούτε στο ελάχιστο τη φρίκη ενός πολέμου.
Ένας άνθρωπος που, όπως κι εμείς, δεν είχε την ατυχία να ακούσει τον ήχο της βόμβας που γκρεμίζει σπίτια και κομματιάζει ανθρώπους. Ένας άνθρωπος που, όπως κι εμείς, δεν έχασε, δεν έκλαψε και δεν θρήνησε πάνω από ανοιχτούς τάφους και καπνισμένα χαλάσματα. Ένας άνθρωπος που, σε αντίθεση με εμάς, έχει το θράσσος να μιλά, να συγκρίνει και να σχετικοποιεί έναν πόλεμο τα ανθρώπινα “θραύσματα” του οποίου έφτασαν μέχρι και τις δικές μας πόρτες.
Είναι δικαίωμα του Κ. Μητσοτάκη, όπως του κάθε συντηρητικού και ακροδεξιού πολιτικού αυτής της χώρας, να απευθύνεται στα φοβικά αντανακλαστικά του ακροατηρίου του επαναλαμβάνοντας τα περί ανομίας, κατάλυσης του κράτους και ελλιπούς αστυνόμευσης υποσχόμενοι ένα όργανο της τάξης για κάθε σπίτι και ένα κελί για κάθε παραβάτη.
Είναι δικαίωμα του Κ. Μητσοτάκη να δαιμονοποιεί, να διογκώνει και να παραποιεί τα επεισόδια που ακολούθησαν της πορείας για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αλλά ώς εκεί. Ώς εκεί, γιατί είναι ανεπίτρεπτο σε βαθμό κακουργήματος να σχετικοποιεί τα αποτελέσματα ενός πολέμου ώστε να κάνει πιο τρομακτικό το θλιβερό του αφήγημα.
Δεν ξέρει ο Κ. Μητσοτάκης, όπως ευτυχώς δεν ξέρει και η πλειονότητα της κοινωνίας μας, τι είναι ο πόλεμος. Αυτή μας η άγνοια, όμως, δεν δίνει το δικαίωμα σε κανέναν πολιτικάντη της συμφοράς να παίζει με αυτές τις λέξεις που κάποιοι άλλοι, πιο άτυχοι από εμάς, τις έχουν βιώσει στο πετσί τους και τις έχουν μετουσιώσει σε καθημερινούς εφιάλτες που θα τους κουβαλάνε μια ζωή.
Κανείς μας δεν έχει το δικαίωμα να παρουσιάζει τον πόλεμο σαν μια εικόνα με δύο καμένα μηχανάκια στην οδό Στουρνάρη. Δεν είναι έτσι ο πόλεμος, κ. Μητσοτάκη. Όπως δεν είναι έτσι όπως φαντάζεστε οι πολιτικοί κρατούμενοι και οι πρόσφυγες. Δυστυχώς, δεν είναι όλοι σαν κι εσάς, κ. Μητσοτάκη, και μακάρι στη Δαμασκό να έκλαιγαν για δυο καμένα μηχανάκια.
αυγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου