Οι συνέπειες μιας ανάρμοστης σχέσης στην πολιτική ομαλότητα
του Γιώργου Λακόπουλου
Τώρα που κάθισε ο κουρνιαχτός μπορούμε να πούμε ότι ήταν πολύ χρήσιμο το σύνεδριο της ΝΔ. Όχι για την ίδια τη ΝΔ. Ίσως γιατί δεν ήταν καν συνέδριο.
Απόδειξη ότι οι μισοί σύνεδροι δεν πήγαν να ψηφίσουν για να βγάλουν κεντρικά όργανα. Ήξεραν πως ήταν κανονισμένα από πριν. Στον Νεομητσοτακισμό άλλωστε δεν τρέχει και από τα μπατζάκια τους η εσωκομματική δημοκρατία.
Το συνέδριο ήταν χρήσιμο για όλους τους άλλους. Γιατί απέδειξε, σε ζωντανή μετάδοση, αυτό που ήδη γνώριζαν: ψηφίζεις Μητσοτάκη και βγαίνει Σαμαράς.
Συμβαίνει από τον Ιανουάριο του 2016. Η κομματική βάση ψήφισε τον Κυριάκο με βάση τα συμφραζόμενα της τότε δημοσίας παρουσίας του. Αλλά από την επομένη της εκλογής του κιόλας ο Σαμαράς κάνει κουμάντο στη ΝΔ. Ως και τον Άδωνι αντιπρόεδρο τοποθέτησε.
Θα έλεγε κανείς ότι η ορατή δια γυμνού οφθαλμού επικράτηση του πρώην πρωθυπουργού, με εμπροσθοφυλακή τους Βορίδη και Γεωργιάδη, θα ήταν πρόβλημα μόνο για τους Νεοδημοκράτες. Είναι όμως πρόβλημα για όλους. Για τους θεσμούς και τη Δημοκρατία. Πόσο πρόβλημα το είδαμε με την τελευταία εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή- όπου εμφανίσθηκε ντυμένος Σαμαράς.
Ο Μεσσήνιος πολιτικός έχει κάνει τον Μητσοτάκη σαν τον εαυτό του στη ρητορική, τη συμπεριφορά και τη πολιτική του. Π.χ. στο Μακεδονικό του επέβαλε να καταπιεί την εθνική επιδίωξη -που προσυπέγραψε και ο ίδιος ο Κυριάκος- για όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό, για κάθε χρήση και απάλειψη των αλυτρωτισμών. Και εν συνεχεία να δημιουργήσει ένα νέο Μακεδονικό για λόγους που δεν υπάρχουν.
Έτσι προκύπτει η εξής καρικατούρα: ο Σαμαράς «δεν θα δεχθεί ποτέ το όνομα «Μακεδονία». Αλλά ο Μητσοτάκης δεν είπε ποτέ κάτι τέτοιο. Παρόλα αυτά… συμφωνούν. Για να δικαιολογηθεί η κολοτούμπα,- αφού του αρέσει η λέξη- κατέφυγε στο ψευδές «ο Τσίπρας έδωσε γλώσσες και εθνότητα με αντάλλαγμα να μη περικόπτουν οι συντάξεις». Ουδέν ψευδέστερον.
Το πρώτο είναι τόσο αδέξια κατασκευή, ώστε την τρώνε μόνο όσοι δεν έχουν διαβάσει τη συμφωνία- ειδικά το άρθρο 7. Για το δεύτερο θα επιληφθούν οι αρμόδιοι στο Μπερλεμόντ. Ο Αβραμόπουλος με τον Σχοινά δεν μπορεί να μην μετέφεραν όσα άκουσαν. Τι χαρές θα κάνει ο Γιούνκερ όταν ακούσει ότι τον καταγγέλλει ο Μητσοτάκης για «συναλλαγή» δεν περιγράφεται.
Ο επικεφαλής της ΝΔ καταπίνοντας αμάσητη τη γραμμή Σαμαρά- αναγκάσθηκε να του μοιάσει και στα υπόλοιπα, πέρα απ’ το Μακεδονικό. Να γίνει ακραίος της Δεξιάς και ο ίδιος- αυτά πάνε πακέτο. Μιλάει πλέον σαν Σαμαράς, ο οποίος μιλάει σαν υπαστυνόμος Β΄-της μετεμφυλιακής περιόδου, όταν δεν μιλάει σαν καραγωγέας. Συμπεριφέρεται σαν Σαμαράς ο οποίος συμπεριφέρεται σαν «ακτιβιστής της Δεξιάς», που θα έλεγε και ο Βορίδης και ως εκπρόσωπος της «ανδρικής σχολής».
Σκέφτεται σαν Σαμαράς- δηλαδή εξ ίσου φτηνιάρικα- και εξέφρασε δημόσια την αμφιβολία του αν ο Τσίπρας έχει διαβάσει «Τα Μυστικά του Βάλτου» της Πηνελόπης Δέλτα και αν ξέρει τι είναι. Καραμπινάτη επίνευση Σαμαρά που το παίζει επίγονος.
Άραγε ο Κυριάκος κατάλαβε τι θα πάθει αν όλοι καταλάβουν ότι κάνει εξωτερική πολιτική με βάση το συγκεκριμένο έργο της Δέλτα; Εκτός αν… δεν το έχει διαβάσει. Ή δεν του εξήγησε κανείς ότι ένα από τα στοιχεία της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας είναι ότι άφησε πίσω της κάποια «διδάγματα» που χρησιμοποιήθηκαν παλαιότερα για πατριδοκαπηλία.
Γι’ αυτό στην επόμενη εμφάνιση του ας μην καταγγείλει τον Τσίπρα ότι δεν έχει διαβάσει ούτε το «Φωτιά και Τσεκούρι» του Αβέρωφ.
Η ανάρμοστη σχέση Μητσοτάκη -Σαμαρά δεν είναι καινούργια. Μην ξεχνάμε ότι έγινε οπαδός, υποστηρικτής και τελικά εταίρος του ανθρώπου τον οποίο ο πατέρας του μισούσε όσο κανέναν άλλον. Και με το δίκιο του αφού ανέτρεψε την εκλεγμένη κυβέρνηση -χάριν των «διαπλεκομένων συμφερόντων», όπως τον κατήγγειλε.
Ο Σαμαράς είναι ο άνθρωπος που κατάστρεψε και την αδελφή του Κυριάκου. Και πολλοί περιμένουν τη στιγμή που θα καταστρέψει και τον ίδιο. Προς το παρόν πάντως τον πατρονάρει με την αντίληψη ότι αυτός τον έκανε αρχηγό. Άρα και τη δική του πολιτική πρέπει να ακολουθεί. Ότι αυτός δεν ακολουθεί απλώς την πολιτική, αλλά γίνεται Σαμαράς είναι φυσικό επακόλουθο. Αν κοιμηθείς με αλλήθωρο…
Αυτή η σχέση έχει επιπτώσεις στο δημόσιο βίο. Πρώτα αλλοιώνει τη φυσιογνωμία του δευτέρου μεγάλου κόμματος της χώρας και ενδεχομένως πρώτου στην επόμενη φάση. Μετατρέπει τη ΝΔ από κεντροδεξιό πολιτικό φορέα σε κακέκτυπο των κομμάτων του Ορμπάν και του Σαλβίνι -τους οποίους επώνυμα στελέχη της δεν θεωρούν ακροδεξιούς ή θαυμάζουν κιόλας.
Η επικράτηση του Σαμαρισμού ωθεί τη ΝΔ στη μισαλλοδοξία, τον ρατσισμό, τον σοβινισμό, την κατάλυση θεσμικών λειτουργιών. Ο ίδιος επαίρεται γιατί δεν παρέδωσε την πρωθυπουργία στον νικητή των εκλογών. Απειλεί τη Δικαιοσύνη και δημιουργεί νέα πολιτικά ήθη.
Έτσι ο Μητσοτάκης εμφανίζεται στη Βουλή σαν «αντράκι» που δεν σηκώνει κουβέντα και δεν χαμπαριάζει κανονισμούς- δίνοντας το παράδειγμα της εκτροπής και στους άλλους: Δεν κάλεσε στο συνέδριο της ΝΔ τον ΣΥΡΙΖΑ, αποβάλλοντάς και το τελευταίο ίχνος πολιτικού πολιτισμού που διατηρούν όλα τα κόμματα- για τους τύπους τουλάχιστον. Σα να είμαστε σε εμφύλιο.
Προφανώς, αν ήταν στο χέρι του Σαμαρά, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε τεθεί εκτός νόμου. Ο Βορίδης άλλωστε επιθυμεί ιδιώνυμο ώστε να μη μπορεί να κυβερνήσει ποτέ όχι μόνο η Αριστερά, αλλά και η Κεντροαριστερά.
Ο Μητσοτάκης, σαν να του το φύτεψε κάποιος στην ομιλία του στο συνέδριο, είπε ότι πρέπει να ηττηθούν και αυτά που πιστεύει ο ΣΥΡΙΖΑ κηρύσσοντας αποκάλυπτα διωγμό φρονημάτων και ιδεών. Σε άλλη χώρα ή σε άλλη εποχή στην Ελλάδα θα είχαν σηκωθεί και οι πέτρες.
Σε άλλη εποχή της ΝΔ δεν θα στέκονταν ούτε ώρα στις γραμμές της κάποιος με τέτοιες απόψεις. Αλλά οι ταγοί ενός ιστορικού πολιτικού κόμματος παρακολουθούν αμίλητοι, έναν φιλόδοξο κληρονόμο και έναν φευγάτο ιντριγκαδόρο της πολιτικής να αλλοιώνουν το κόμμα τους και να υπονομεύουν την πολιτική ομαλότητα.
Σα να μην είδαν τι έπαθε το ΠΑΣΟΚ όταν με μωρία κάποιοι -που βρέθηκαν στην ηγεσία του- άλλαξαν τη φυσιογνωμία του και αποκήρυξαν τις αρχές του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου