Το γόπινγκ και ο Γουίλ Σμιθ

της Κάκης Μπαλή

Μια φορά κι έναν καιρό, άντε μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1980, υπήρχαν δύο είδη κάμπινγκ. Το τσαντίρι που έστηνε η οικογένεια που δεν είχε χωριό να παραθερίσει και οι υπνόσακοι κάτω από το φεγγάρι που άπλωναν οι νεανικές παρέες, πάντα σε αναζήτηση ερημικών ακτών.

Οι μεν οικογένειες -στην πλειονότητά τους τουλάχιστον- έφερναν μαζί τους τα συμπράγκαλα από το σπίτι κι όταν έφευγαν τα έπαιρναν μαζί τους, οι δε νεανικές παρέες -πάλι στην πλειονότητά τους- κουβαλούσαν συνήθως ακόμη και το φτυάρι για να θάβουν την ανάγκη τους.

Όταν τέλειωνε το καλοκαίρι οι παραλίες έμεναν συνήθως καθαρές από τα σκουπίδια των ανθρώπων, ίσως όχι επειδή είχαμε καλύτερη παιδεία, αλλά επειδή παρήγαμε λιγότερα σκουπίδια. Κι επειδή λιγότεροι άνθρωποι είχαν τη δυνατότητα -ή ήταν τότε της μόδας- να τις επισκέπτονται. Κι επειδή η πρόσβαση σε πολλές ήταν περιορισμένη, καθώς έφτανες μόνο σκαρφαλώνοντας ή μέσα από άθλιους χωματόδρομους.

Στη συνέχεια οι παραλίες έγιναν σε μεγάλο βαθμό σκουπιδότοποι. Οι περισσότεροι θεωρούσαν αυτονόητο να παρατάνε πίσω τους τα πάντα, το πλαστικό ποτήρι του φραπέ, τις σακούλες με τα αποφάγια ή τις συσκευασίες από σάντουιτς και πατατάκια, τις γόπες, τις διαβασμένες εφημερίδες -ναι, κάποτε έβλεπες στις παραλίες και εφημερίδες-, τα χαλασμένα παιχνίδια του παιδιού.

Και το έκαναν ακόμη κι αν ήταν να επιστρέψουν ξανά την επόμενη μέρα, στην ίδια παραλία, με αποτέλεσμα να απλώνουν την πετσέτα ανάμεσα στα δικά τους σκουπίδια. Κάποιοι, μάλιστα, θεωρούσαν αυτονόητο ότι μια αόρατη δύναμη -ο δήμος, γιατί πληρώνουμε δημοτικά τέλη;- θα μαζέψει τη νύχτα τα σκουπίδια τους, ακόμη και σε παραλίες στην άκρη του θεού.

Κι όμως, πάντοτε υπάρχουν άνθρωποι με συνείδηση -κι αυξάνονται με τα χρόνια- που φρόντιζαν όχι απλώς να μαζεύουν τα δικά τους σκουπίδια, αλλά έστω βρίζοντας έβαζαν στη σακούλα και τα σκουπίδια του ασυνείδητου διπλανού, που είχε φύγει σαν... κύριος. Πολλοί επιδίδονται στο σπορ του... γόπινγκ, ψαρεύουν από την άμμο τις γόπες που παρατούν οι άλλοι - και προσέχουν να μην φυτεύουν τις δικές τους.

Όλοι αυτοί δεν φωτογραφίζονται ούτε γίνονται viral στο Facebook. Αλλά οι περισσότεροι θεωρούν καλοδεχούμενο τον θόρυβο που έχει γίνει από προχθές με τη φωτογραφία του Γουίλ Σμιθ και της κόρης του να καθαρίζουν, μαζί με τους μόνιμους φιλότιμους, μια παραλία του Ιονίου από τα σκουπίδια. Αν είναι χάρη στον σταρ του Χόλιγουντ να γίνει το γόπινγκ μόδα, του χρωστάμε.

αυγή