Στον πόλεμο του Βιετνάμ έχασαν τη ζωή τους ένα εκατ. Βιετναμέζοι στρατιώτες και 2 εκατ. άμαχοι. Αλλά όταν ο πόλεμος τελείωσε και οι δύο χώρες υπέγραψαν ειρήνη, κανείς Βιετναμέζος πολιτικός δεν διανοήθηκε - όπως έκανε προχθές η Ζ. Κωνσταντοπούλου με τον Γερμανό πρέσβη στο Δίστομο - να εμποδίσει τον Αμερικανό πρέσβη να καταθέσει στεφάνι στη μνήμη των Βιετναμέζων θυμάτων.
Οι ΗΠΑ πολιτείες έριξαν στο Βιετνάμ 7 εκατ. τόνους βόμβες, πάνω από 3 φορές τη ποσότητα (2,1 τόνους) που έριξαν στην Ευρώπη και την Ασία σε όλο το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά κανείς Βιετναμέζος πολιτικός δεν διανοήθηκε να τα βάλει με έναν ήρωα του πολέμου επειδή διευκόλυνε τον πρέσβη να καταθέσει στεφάνι. Ότι δηλαδή έκανε η κυρία Κωνσταντοπούλου που κατηγόρησε τον Μανώλη Γλέζο ότι«προτίμησε να βάλει ο ίδιος με τα χέρια του τη σημαία του κατακτητή πάνω στο μνημείο των θυμάτων»!
Ανάλογες εκδηλώσεις συμφιλίωσης πραγματοποιούνται μετά από κάθε αιματηρή σύγκρουση, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Σωστά ο Μ. Γλέζος δικαιολόγησε τη πράξη του τονίζοντας ότι«το παιδί του εγκληματία όσα εγκλήματα κι αν έχει κάνει ο πατέρας και η μάνα του δεν ευθύνεται για αυτά». Αλλά εδώ πρόκειται και για κάτι ακόμη: η παρουσία και η κατάθεση στεφάνου από Γερμανό αξιωματούχο σημαίνει αναγνώριση της σφαγής και αποτελεί χειρονομία συγνώμης.
Φυσικά αυτές οι κινήσεις δεν σβήνουν το ιστορικό χρέος της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα, τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο, το αντίθετο. Και αυτά τα προφανή θα έπρεπε να τα κατανοεί η κυρία Κωνσταντοπούλου. Επομένως ή παρεμποδίζοντας τον πρέσβη να καταθέσει στεφάνι προσπαθεί με κάθε μέσο να ξαναβρεθεί στην επικαιρότητα. 'Η, ακριβώς επειδή δεν απασχολεί πλέον την επικαιρότητα, βρίσκεται εκτός εαυτού.
tvxs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου