Αποτελεί βασική αρχή του κράτους δικαίου ότι ένοχος ένοχον ου ποιεί. Γι αυτό οι βαριές κατηγορίες του Ανδρέα Μαρτίνη, πρώην προέδρου του νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν δεν συνιστούν αποδείξεις ενοχής για τα πρόσωπα που κατονομάζει: οι ευθύνες του πρώην πρωθυπουργό Α. Σαμαρά και των υπουργών Υγείας, από τον Λοβέρδο και τον Βορίδη μέχρι τον Γεωργιάδη, θα πρέπει να ερευνηθούν από την Δικαιοσύνη και την αρμόδια Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής.
Αυτό όμως που είναι αδιαμφισβήτητο είναι το καθεστώς που ο κ. Μαρτίνης περιγράφει στη συνέντευξη του το πολιτικό προσωπικό που κυβερνούσε τη χώρα για δεκαετίες, μεταχειρίζεται τη δημόσια υγεία και τα νοσοκομεία σαν να είναι τισφλίκι του. Ο ένας θέλει να να διορίσει τους δικούς του ανθρώπους στη διοίκηση ανεξάρτητα αν έχουν τα κατάλληλα προσόντα, ο άλλος να περάσει το νοσηλευτικό ίδρυμα στα χέρια ιδιωτικών συμφερόντων, ο τρίτος αθωώνει με νομοθετική ρύθμιση αυτούς που θα κάνουν τη βρόμικη δουλειά.
Εκατομμύρια χαμένα για τα δημόσιο, κάπως έτσι άλλωστε δεν χρεοκόπησε όλη η χώρα; Και όλα αυτά με περίσσεια αλαζονία, λες και πρόκειται να μείνουν για πάντα στην εξουσία και κανείς δεν θα τους ελέγξει ποτέ.
Εδώ βρίσκεται και η αιτία του μίσους που νοιώθουν για τη σημερινή κυβέρνηση, η μανία να την ανατρέψουν με όλα τα μέσα, τα βάστα Γιερούν, Λαγκάρντ ή Σόιμπλε, η χαρά που δεν κρύβεται όταν οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές τελματώνουν. Μπορεί η κυβέρνηση να κάνει λάθη ή να καθυστερεί να προχωρήσει σε αλλαγές που έχουν ωριμάσει, μπορεί οι ανακολουθίες της να απομακρύνουν πολίτες και ψηφοφόρους αλλά κανείς δεν πρέπει να γελιέται: οι πραγματικοί υπεύθυνοι της καταστροφής, τον χαμένο παράδεισο του Ντυνάν, που τους ανήκε, δεν μπορούν να παραδεχθούν ότι έχασαν.
tvxs
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου