Το Τεμπλόνι δεν είναι στις μακρινές Ινδίες

του Μάκη Αρμένη

Για τα σκουπίδια μόνο πληθυντικό μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε, σε διαφορετική περίπτωση, θα γίνουμε ένα με αυτά.  Η ευθύνη για τις μικρές χωματερές σε κάθε γωνιά της πόλης  και της υπαίθρου, είναι συλλογική  και παράλληλα ατομική.

Όσο γκρινιάζουμε εναποθέτοντας την ευθύνη, με την ίδια ευκολία που πετάμε τη  σακούλα  των σκουπιδιών μακριά από εμάς, τόσο μικραίνουμε την απόσταση, από το ΧΥΤΑ του «Τεμλονίου».

Κυρία μου σε σας το λέω, που κρατάτε τη μύτη σας για να την προστατέψετε από την δυσωδία. Σε σας που πριν ένα δευτερόλεπτο, προσθέσατε ακόμα ένα τόνο οξύτητας στα αρώματα που αναδύουν τα απορρίμματα, κάτω από το σπίτι σας.

Σε σας το λέω που νομίζετε ότι το Τεμπλόνι είναι στις μακρινές Ινδίες.  Εδώ πιο κάτω είναι, λίγα χιλιόμετρα από την πόλη μας και τώρα έκλεισε. Δεν χωράει άλλα σκουπίδια. Δεν το γνωρίζατε, το ξέρω. Το δυστύχημα είναι που αργήσατε πολύ, για να το μάθετε.

Τα  πλάγια για την   εγωιστική συμπεριφορά, μιας κοινωνίας που για δυο και πλέον δεκαετίες, έκανε σημαία της το «μακριά από εμάς».  Όπως εξελίχτηκαν  τα πράγματα φαίνεται  πως δεν ήταν και τόσο μακριά.

Ο ΧΥΤΑ του Τεμπλονίου που καταβρόχθισε όλα αυτά τα χρόνια τα σκουπίδια μας, έσκασε. Τελείωσε. Δεν χωράει καμία αμφιβολία, ότι για τη λειτουργία του, ή καλύτερα για τη δυσλειτουργία  του (βιολογικός λυμάτων, βιοαέριο κ.λ.π.) υπάρχουν ευθύνες διαχρονικές.  Ευθύνες που ξεπερνούν τους πολίτες και καταλογίζονται σε όλους αυτούς που διαχειρίστηκαν το πρόβλημα (Σύνδεσμος καθαριότητας,  Περιφέρεια, Δήμος,  εργολάβοι και λοιπές πολιτικές δυνάμεις ). Θα έπρεπε κανονικά με το κλείσιμο του ΧΥΤΑ Τεμπλονίου, να  ανοίξει το φάκελο του, κάποιος Εισαγγελέας.

Στο δια ταύτα. Ο ΧΥΤΑ  θα  δεχτεί για δυο τρεις μήνες ακόμα τα σκουπίδια μας, μέχρι να τεθεί σε λειτουργία από  το  Δήμο  το ενδιάμεσο στάδιο επεξεργασίας των απορριμμάτων (δεματοποιητής κλπ). Η ολοκληρωμένη διαχείριση, που έχει καθυστερήσει πάνω από δέκα χρόνια είναι μονόδρομος, τα περιθώρια έχουν εξαντληθεί έχει εκπνεύσει ο χρόνος της παράτασης και των καθυστερήσεων.

Όμως και πάλι ακόμα και με ολοκληρωμένη διαχείριση,  τα σκουπίδια θα αποτελούν  ένα εφιάλτη αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία.  Για να μη γράφω τα ίδια επαναφέρω ένα περσυνό που γράφτηκε με αφορμή τον 5^ο αποκλεισμό του ΧΥΤΑ ο τελευταίος είναι ο 6^ος.

«Βλέποντας τον όγκο των σκουπιδιών, αυτές τις μέρες που ήταν κλειστός ο ΧΥΤΑ του Τεμπλονίου, τρόμαξα. Όχι από τα σκουπίδια. Τρόμαξα από την συμπεριφορά των κατοίκων αυτής της πόλης... Όχι κάποιων ασυνείδητων, αυτά τα τεράστια βουνά από σκουπίδια, δεν μπορούν να τα δημιουργήσουν κάποιοι. Αυτή η εικόνα ντροπής είναι εικόνα που χαρακτηρίζει την πλειοψηφία των κατοίκων αυτής της πόλης, την παιδεία ενός Λαού, που περηφανεύεται για τον πολιτισμό του. Δεν θα συνεχίσω, γιατί αυτές οι λέξεις που βγαίνουν δεν γράφονται.

Σε παλαιότερο   ρεπορτάζ της κυριακάτικης «Καθημερνής» γράφει η Μαρία Κατσούνακη «Αθήνα, μια βρώμικη πόλη – δυστυχώς…», ( όπου Αθήνα βάλτε Κέρκυρα ). Πληροφορούμαστε, μεταξύ άλλων, από τους δημάρχους της Στοκχόλμης, του Μπέρμιγχαμ και της Δουνκέρκης, την πολιτική περισυλλογής απορριμμάτων, τις μεθόδους που εφαρμόζουν, τα κονδύλια που δαπανούν. Και κυρίως: παντού υπάρχουν ειδικοί χώροι, τα σκουπίδια δεν εκτίθενται στους δρόμους, όσοι δεν υπακούουν τιμωρούνται με υψηλά πρόστιμα. Όμως οι Κερκυραίοι είναι, ως γνωστόν, «νοικοκυραίοι». Γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα (Ευρωπαίο) πολίτη πώς να απομακρύνουν τη βρωμιά, να την ξεφορτωθούν, γιατί εκτός σπιτιού - διαμερίσματος, πρόκειται για μια «άλλη πόλη». Μια Κέρκυρα που ανήκει αποκλειστικά στον δήμαρχο και στους πολιτικούς της, που δεν είναι στη δική μας δικαιοδοσία, που υπόκειται σε διαφορετικό ιδιοκτησιακό καθεστώς. Ξένο έδαφος, δηλαδή. Και συμπεριφερόμαστε αναλόγως.
Ας μην προχωρήσουμε σε πιο σύνθετες έννοιες, όπως διαχωρισμός απορριμμάτων. Γιατί τότε, αν είμαστε (πολιτειακά) υπεύθυνοι και με στοιχειώδη (αστική) αξιοπρέπεια θα πρέπει να βάλουμε τα κλάματα ως μετεξεταστέοι με ανυπέρβλητα μαθησιακά προβλήματα. Έως ότου επιτύχουμε τις επιδόσεις (όλων) των άλλων Ευρωπαίων, θερμή παράκληση προς τον Δήμο Κερκυραίων: Μήπως θα μπορούσατε κ. Δήμαρχε να εγκαταστήσετε έναν υπάλληλο έξω από κάθε κάδο, ο οποίος να αναλαμβάνει να εξυπηρετεί τους πολίτες εκείνους με ανεπτυγμένο αίσθημα καθαριότητας που σιχαίνονται να χρησιμοποιήσουν τον μηχανισμό; Και αν αυτό το μέτρο σάς φαίνεται δαπανηρό, μήπως συμφέρει καλύτερα να τοποθετήσετε ένα ηλεκτρονικό σύστημα που να αντιδρά στην εντολή «κάδε, άνοιξε». Με κίνδυνο βέβαια να εκτοξεύεται η εντολή μαζί με τα απόβλητα από τους ορόφους. Γιατί πάντα θα επιλέγουμε την πιο ξεκούραστη λύση. Γιατί πάντα «ιδιωτικό» θα σημαίνει ό,τι μας συμφέρει και «δημόσιο» ό,τι δεν μας αφορά.

http://marmenis.blogspot.gr